Ρατσιστική δήλωση του αρχιραβίνου του Ισραήλ: ''Απελάστε όλους τους μη Εβραίους''

π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.

 31 Μαρτίου 2016 

Οι ρατσιστικές δηλώσεις είναι μη αποδεκτές σ' ολόκληρο τον κόσμο, εκτός από το Ισραήλ, όπου τα πράγματα αλλάζουν, καθώς τα αλλεπάλληλα ρατσιστικά κηρύγματα των εβραίων

περνούν εντελώς απαρατήρητα και μονίμως ασχολίαστα από τους διάφορους επαγγελματίες “αντιρατσιστές”.

Από το ιστολόγιο “Κόκκινος Ουρανός” μεταφέρουμε το παρακάτω κείμενο, στο οποίο υπό τον τίτλο “Αρχιραβίνος του Ισραήλ: «Απελάστε όλους τους μη Εβραίους»” γράφονται τα εξής:

“Όλοι οι μη Εβραίοι θα έπρεπε να απελαθούναπό το Ισραήλ και ο μόνος λόγος που δεν γίνεται ακόμα αυτό είναι επειδή μπορούν να είναι "υπηρέτες στους Εβραίους" μέχρι να έρθει ο Μεσσίας, ανακοίνωσε ο επικεφαλής των Σεφαραδιτών, Ραβίνος YitzhakYosef (Γιτζάκ Γιόζεφ). Ο αρχιραβίνος Yosef είπε ότι καταστεναχωριέται που δεν είναι σε θέση να εκδιώξει όλους τους μη Εβραίους αμέσως, «όπως θα έπρεπε», αλλά αυτό θα γίνει «μόλις εμφανιστεί ο Μεσσίας» και το χέρι των Εβραίων «ενισχυθεί».

Όπως αναφέρθηκε από τους Times of Israel και αγνοείται παντελώς από τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης – ο αρχιραβίνος Yosef, δήλωσε ότι οι “εθνικοί” (Gentiles) που «δεν αποδέχονται τους Επτά Νόμους του Νώε (Noahide Laws) πρέπει να απελαθούν στη Σαουδική Αραβία». «Ο μόνος λόγος που οι μη Εβραίοι εξακολουθούν να επιτρέπεται να ζουν στο εβραϊκό κράτος είναι το γεγονός ότι ο Μεσσίας δεν έχει έρθει ακόμα», είπε. «Εάν είχαμε την πυγμή, αν είχαμε τη δύναμη να κυβερνήσουμε, αυτό θα κάναμε. Αλλά το θέμα είναι, δεν έχουμε την πυγμή και περιμένουμε τον Μεσσία», πρόσθεσε. Ο Yosef, δήλωσε ότι οι εθνικοί οι οποίοι συμφωνούν να ακολουθήσουν τους Νόμους του Νώε - ένα ιουδαϊκό κώδικα που προορίζονταν για τα «παιδιά του Νώε», δηλαδή όλη την ανθρωπότητα – «θα επιτρέπεται να παραμείνουν στη γη και να εκπληρώσουν τον ρόλο που προορίζονται για εθνικούς, δηλαδή να είναι υπηρέτες των Εβραίων».

Ο Αρχιραβίνος Yosef είναι θρησκευτικός επικεφαλής ολόκληρης της κοινότητας των Σεφαραδιτών στο Ισραήλ, η οποία αποτελεί περισσότερο από το 50% του πληθυσμού της χώρας. Ο Yosef κατέχει μία από τις πιο υψηλόβαθμες θέσεις στην ισραηλινή κοινωνία, καθώς είναι ένας από τους δύο εκ περιτροπής προέδρους του Αρχιραββινάτου. Το όργανο αυτό αναγνωρίζεται από την ισραηλινή νομοθεσία (Αρχιραββινάτο του Νόμου του Ισραήλ, 5740 - 1980) ως υπέρτατη ραββινική και πνευματική αρχή του Ιουδαϊσμού στο Ισραήλ. Το Αρχιραββινάτο του Ισραήλ αποτελείται από δύο επικεφαλής Ραβίνους: έναν ραβίνο Ασκενάζι και έναν Σεφαραδίτη ραβίνο.

Αυτοί οι επικεφαλής Ραβίνοι εκλέγονται για θητεία 10 ετών από ένα σώμα 150 Εβραίων, συμπεριλαμβανομένων 80 ανώτερων ραβίνων που εκπροσωπούν θρησκευτικά συμβούλια και 70 λαϊκών υπαλλήλων που εκπροσωπούν την κυβέρνηση, την Κνεσέτ (Ισραηλινό Κοινοβούλιο), και τοπικές αρχές. Ο Yosef, ο οποίος αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία των Ιουδαίων στο Ισραήλ, εξελέγη το 2013 μαζί με τον Ασκενάζι Αρχιραββίνο David Lau. Το Αρχιραββινικό Συμβούλιο έχει νομική και διοικητική εξουσία να οργανώνει θρησκευτικές ρυθμίσεις για τους Εβραίους του Ισραήλ. Επίσης, ρυθμίζει τον ιουδαϊκό νόμο ("halakhic" κανόνες) στις εβραϊκές κοινότητες σε όλες τις άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο. Το Ραβινάτο έχει επίσης δικαιοδοσία για γάμους στο Ισραήλ- και αυτός είναι ο λόγος που οι Εβραίοι απαγορεύεται από παντρεύονται μη Εβραίους στο Ισραήλ –νόμους kosher και επιβλέπει τα ραβινικά δικαστήρια στο Ισραήλ.

Αυτά τα ραβινικά δικαστήρια είναι μέρος του δικαστικού συστήματος του Ισραήλ και η διαχείρισή τους ανήκει στο Υπουργείο Θρησκευτικών Υπηρεσιών. Οι ετυμηγορίες τους εφαρμόζονται και επιβάλλονται - όπως και των πολιτικών δικαστηρίων - από την αστυνομία, τους δικαστικούς επιμελητές και άλλους φορείς. Με άλλα λόγια, ο Yosef δεν είναι κάποιος ασήμαντος Ιουδαίος εξτρεμιστής: αντιπροσωπεύει την πλειοψηφία των Ιουδαίων στο Ισραήλ και είναι μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες στον καθορισμό του ιουδαϊκού νόμου και της στάσης των Ιουδαίων απέναντι στους εθνικούς όχι μόνο στο Ισραήλ, αλλά και σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα για τον καθορισμό του καθεστώτος «υπηρέτη» των Εβραίων που πρέπει να έχουν οι εθνικοί.

Περιττό να πούμε ότι, μάταια θα περιμένετε να κάνουν κάποιο σχόλιο τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης για τα όσα είπε ο αρχιραβίνοςYosef. Εάν κάτι παρόμοιο είχε πει ο Χ ή Ψ παπάς ή πάστορας θα είχαμε αμέσως είδηση για «δηλώσεις σοκ» και «ρατσιστικό παραλήρημα», λογύδρια περί του «οι θρησκείες ενώνουν», «πού είναι η αγάπη;» κλπ. Τα ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν λάβει αυστηρές διαταγές να μην προβάλλουν τέτοιες ειδήσεις, αλλά να είναι εντελώς προσηλωμένα στο να παρουσιάζουν με κάθε ευκαιρία στις τηλεόπληκτες μάζες, τους Ευρωπαίους ως «ρατσιστές».

Επιπλέον, μην περιμένετεεβραϊκές οργανώσεις και εβραϊκά λόμπι, όπως η ADL ή το AIPAC να καταδικάσουν το Ισραήλ ή τονYosef - επειδή είναι ειδικοί στην υποκρισία και τα δηλητηριώδη σχόλιά τους και τις καταγγελίες τους τις κρατάνε μόνο για τους Ευρωπαίους. Επίσης, ουδείς μεγαλόσχημος εκπρόσωπος χριστιανικής εκκλησίας από αυτούς που τρέχουν να αγκαλιαστούν και να δηλώσουν «αδέλφια» με τους Ιουδαίους - προεξέχοντος του Πάπα Φραγκίσκου – και να καταδικάσουν τον «φονταμενταλισμό» και τον «ρατσισμό», δεν πρόκειται να βγάλει άχνα για αυτές τις δηλώσεις του αρχιραβίνου. Εάν όμως, βγει κάποιος ιερέας και πει κάτι πολύ πιο... «ελαφρύ» (π.χ. όχι να φύγουν όλοι ξένοι, αλλά να σταματήσει η ανόητη πολιτική των ανοιχτών συνόρων που οδηγεί στην αντικατάσταση του πληθυσμού), θα πέσουν να τον φάνε, θα τον διασύρουν δημοσίως και ίσως τον αφορίσουν.

Βέβαια, αν και τα σχόλια του αρχιραβίνου Yosef σχετικά με την απέλαση των μη Εβραίων οι οποίοι μάλιστα λογίζονται μόνο ως «υπηρέτες των Εβραίων», αποκαλύπτουν και πάλι την στάση γενικότερα των Εβραίων απέναντι στους εθνικούς, το πραγματικό ζήτημα δεν είναι ότι η υψηλότερη θρησκευτική προσωπικότητα στο Ισραήλ δεν θέλει μη Εβραίους να ζουν στη χώρα του. Κάθε άνθρωπος με υγιή αίσθηση αυτο-αξιοπρέπειας και αυτό-συντήρησης δεν θα ήθελε να υπερκαλυφθεί αριθμητικά ο λαός του από άλλες αλλοδαπές φυλές. Το πρόβλημα έρχεται όταν αυτοί οι ίδιοι οι Εβραίοι βρίσκονται επικεφαλής στην επίθεση και κατηγορία ως «ναζί», οποιουδήποτε Ευρωπαίου τολμήσει, εξ αιτίας των ίδιων φόβων, να δηλώσει ότι θέλει ο λαός του να ορίζει την τύχη του έθνους του και όχι αλλοδαποί.”

Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι περισσότερο από την δική μας πλευρά, καθώς τα διάφορα “νούμερα” του “αντιρατσισμού” τόσο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο (αλήθεια, αυτός ο φαιδρός Μούιζνιεκς πού χάθηκε;), όσο και σε εγχώριο, “διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον”. Οποιαδήποτε ανησυχία, ένταση ή αντίρρηση για την πλημμυρίδα της λαθρομετανάστευσης βαφτίζεται αυτομάτως ως “ρατσισμός”, με κάποιους θρασύδειλους μάλιστα να ζητούν και ποινική αντιμετώπιση(!) όσων απλώς εκφράζουν αυτές τις απόψεις, αλλά για τον υπαρκτό και “καραμπινάτο” ρατσισμό που διέπει το κράτος του Ισραήλ τόσο σε πολιτικό όσο και σε θρησκευτικό επίπεδο τηρούν σιγή ιχθύος, δείχνοντας έτσι πόσο “αντικειμενικοί” είναι στην καταδίκη του ρατσισμού.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ