ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ 9ον

π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.                         

28-3-2016

                            ΧΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

             Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ

                                  ΗΓΕΤΗΣ

                                   Μέρος 9

                           

                  Θα μας μετατρέψουν σε φτωχούς 7-9-2007

     Επειδή το προηγούμενο άρθρο ήτο μεγάλο γι’ αυτό το διαιρέσαμε σε δύο μέρη.

Συνεχίζουμε λοιπόν με τον λόγω του Μακαριστού Χριστοδούλου της 7-9-2007 το ότι θέλουν να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε φτωχούς.

     Το θέμα της ανισότητος μεταξύ πληθυσμών και κοσμικής ισχύος δεν είναι Ελληνικό, δεν είναι

ευρωπαϊκό, είναι παγκόσμιο. Ο καθηγητής Pieterse, στο βιβλίο Globalization or empire, τονίζει ότι το ένα τρίτο του παγκοσμίου πληθυσμού ζει με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα και τα 2,8 δισεκατομμύρια ανθρώπων, από τα 6 δις του πλανήτου, με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Επίσης σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το πλουσιότερο 20% έχει υπό την ιδιοκτησία του το 80% του παγκοσμίου πλούτου, ενώ το 20% των πτωχοτέρων χωρών μόνο το 1%.  Με την εφαρμογή της παγκοσμιοποιήσεως, τα τελευταία χρόνια έχουμε   μίαν αύξηση των ανισοτήτων μεταξύ των πτωχοτέρων και των πλουσιοτέρων κρατών της γης. Ακόμη και οι κοσμικοί άνθρωποι βλέπουν κινδύνους από την παγκοσμιοποίηση και προτείνουν τρόπους αντιμετώπισής της. Ο γνωστός Γάλλος ιστορικός  Jacgues Le Goff τονίζει ότι πολλοί που βλέπουν τους κινδύνους της παγκοσμιοποιήσεως, για να επιτύχουν τον έλεγχό της και να κρατήσουν μόνο τα θετικά της, θα πρέπει να αναπτύξουν απέναντι στις ηγεμονίες της μίαν αντίσταση που θα χαρακτηρίζεται από λογική και περίσκεψη. Και σημειώνει: «Πρέπει να αναπτυχθούν οι θεσμοί, και κινήματα και τα ιδανικά που αποσκοπούν στον θρίαμβο μιας παγκοσμιοποίησης, η οποία θα διασφαλίζει τη δίκαια κατανομή του πλούτου και την ειρήνη μέσα από τον σεβασμό της διαφορετικότητας. Η παγκοσμιοποίηση που δολοφονεί τη διαφορετικότητα είναι μία κακή, καταστροφική παγκοσμιοποίηση». Εμείς, ως Εκκλησία, για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιδράσεων στις ψυχές των ανθρώπων από την παγκοσμιοποίηση στηριζόμαστε στην ενότητα κλήρου και λαού, στην πίστη μας, στην προσήλωσή μας στις παραδόσεις και στις αξίες του γένους μας και στις προσευχές μας. Έχουμε τον λόγο του Κυρίου μας ότι  «Και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. ιστ΄ 18), έχουμε την εμπειρία 2.000 ετών διωγμών και ταυτόχρονα δοξολογίας του Θεού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Εκκλησία μας ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε επί μιάς εχθρικής κρατικής εξουσίας όπως ήτο η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, σε ένα πολυπολιτισμικό, συγκρητιστικό, παγανιστικό και καταπιεστικό περιβάλλον – τηρουμένων των αναλογιών, δηλαδή, σε μία μορφή σημερινής παγκοσμιοποιήσεως. Τότε, οι Δώδεκα και οι άλλοι Εβδομήκοντα Απόστολοι κατά τον  είχαν μηδαμινή ισχύ μπροστά σ’ αυτή της κρατικής εξουσίας και της κυρίαρχης θρησκείας. Οι κοσμικές εξουσίες όμως εκείνης της εποχής χάθηκαν και ο Λόγος και το Ευαγγέλιον του Κυρίου μας από τότε κυριαρχεί στις ψυχές εκατομμυρίων ανθρώπων. Στον 20^ο αιώνα, άθεα ολοκληρωτικά καθεστώτα επιχείρησαν να ξεριζώσουν την πίστη εκατομμυρίων ανθρώπων. Εκείνη εξαφανίστηκαν, ενώ η πίστη και πάλι δεσπόζει στις ψυχές των πιστών. Είμαστε στον 21^ο αιώνα και μια νέα μορφή κινδύνου έχουμε μπροστά μας. Πρέπει να διδαχτούμε από το παράδειγμα των αποστόλων, των αγίων και των μαρτύρων κάθε εποχής για να αντιμετωπίσουμε τη νέα δοκιμασία. Ό Άγιος Κλήμης, Πάπας της Ρώμης ο οποίος έζησε τον 1^ο αιώνα και ενώ συνέβαιναν διωγμοί σε βάρος των Χριστιανών, στις δύο επιστολές του που διασώθηκαν προς τους Κορινθίους δεν τους συμβουλεύει πως θα αντιμετωπίσουν τους διωγμούς, ούτε πως θα φυλαχτούν από αυτούς, αλλά πως θα φτάσουν στην αγνότητα. Ο Μακαριστός πατήρ Αλέξανδρος Σμέμαν, ο οποίος έζησε για χρόνια στην πλουραλιστική κοινωνία των ΗΠΑ, στο ημερολόγιό του που μας άφησε σημειώνει. «Το μόνιμο συμπέρασμά μου είναι: Αν η θεολογία, η πνευματικότητα κλπ. δεν επιστρέψουν σε μια γνήσια χριστιανική εσχατολογία (που δεν βλέπω κανένα σημάδι αυτής της επιστροφής), τότε ήμαστε προορισμένοι όχι μόνο να παραμείνουμε ένα γκέτο, αλλά και να  μεταμορφώσουμε την Εκκλησία και ό,τι βρίσκεται μέσα της σε ένα πνευματικό γκέτο». Αγιότητα βίου, πίστη στην παντοδυναμία του Θεού, σύγχρονος λόγος και τρόπος για την καλύτερη μετάδοση του Ευαγγελίου και προσαρμογή στις συνθήκες που μας επιβάλλονται, ώστε να είμαστε παρόντες στις κοινωνικές και πολιτισμικές εξελίξεις. Με τον αγώνα μας σε προσευχή και προς απόκτηση της ταπεινώσεως, με την άσκηση μας, με τη διατήρηση της καρδιάς μας νήφουσας, με τη με χριστιανικό ήθος παρουσία μας στα κοινά μπορούμε να περάσουμε με επιτυχία τη δοκιμασία της παγκοσμιοποιήσεως. Είναι ευλογία του Θεού ότι οι ορθόδοξοι λαοί της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης είναι σήμερα και πάλι ελεύθεροι να λατρεύουν μαζί μας τον Θεό. Είναι ευλογία Θεού αλλά και ευθύνη μας ότι ο Κύριος μας έχει δώσει πολλά μέσα προς χρήση για τη διάδοση  του Ευαγγελίου Του. Είναι ευλογία Θεού ότι σε θέματα κοινωνικά και χριστιανικών αξιών συμφωνούν μαζί μας οι Χριστιανοί των άλλων δογμάτων. Σ’ εμάς λοιπόν εναπόκειται να εντείνουμε την πνευματική εγρήγορσή μας και να είμαστε βέβαιοι ότι ο Κύριος θα βοηθήσει να ξεπεράσουμε τους κινδύνους. Εμείς, ως ορθόδοξοι Χριστιανοί στον σημερινό νεοπαγανιστικό κόσμο, προτείνουμε αντί της παγκοσμιοποιήσεως την οικουμενικότητα  του Ευαγγελίου, τη στηριγμένη στην αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο. Στην παγκοσμιοποίηση του πρακτικού υλισμού, εμείς, ως Εκκλησία, προτείνουμε την οικουμενικότητα του σωτηρίου μηνύματος του Ευαγγελίου, στην ιδεολογία της διασπάσεως και της λογικής των ισχυρών προτείνουμε τη διδασκαλία μας της αγάπης και της αλληλεγγύης, και στην ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας του ανθρώπου καταθέτουμε την αυτογνωσία της περατότητάς μας. Ο Κάθε Χριστιανός βιώνει ότι η αγάπη ενώνει και δεν χωρίζει, θεραπεύει πληγές και δεν προξενεί τραύματα, και κυρίως σώζει και βοηθά κάθε άνθρωπο να ξεπερνά τις δυσκολίες της ζωής, όποιος και να είναι, ό,τι  κι αν έχει, όπου κι αν βρίσκεται. Το κοινό ποτήριο στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας μας διδάσκει ότι όλοι σε όλο τον κόσμο είμαστε μέλει του ιδίου σώματος, με κεφαλή τον Ιησού Χριστό.