ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ , Ο ΜΑΓΑΛΟΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ. 2ον

π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.                      

28-3-2016

                      ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

     Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ ΗΓΕΤΗΣ

                             Μέρος 2  

           

«Κάθε ημέρα έχω την αίσθηση πως περπατάω πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί, πολλά μέτρα από το έδαφος»

     «Αυτός ο θρόνος είναι πραγματικά ένας Γολγοθάς. Ο αρχιεπισκοπικός θρόνος δεν είναι θρόνος

Μάκβεθ, με ομάδες, παρέες περιβάλλοντα, αλλά ανοικτή αγκάλη αγάπης προς όλους».

     «Όποιος κοιτάει το κοινωνικό συμφέρον, βάζει υποψηφιότητα γιά την προσωπική του καταστροφή. Κανένας τίμιος δημόσιος άνδρας δεν ευτύχησε προσωπικώς»

     Ο Μακαριστός Χριστόδουλος είχε απόλυτα δίκαιο όσα είπε ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, αλλά και ως μητροπολίτης Βόλου. Ιδιαίτερα αυτό που είπε, «κανένας τίμιος άνδρας δεν ευτύχησε προσωπικώς» όχι μόνο στη δική μας εποχή, ή προ εκατό, τετρακόσια ή και περισσότερα χρόνια, αλλά, τουλάχιστον στην Ιστορία της Ελλάδος και του χριστιανισμού, ουδείς Έλλην που αγάπησε αυτόν τον τόπο, μακροημέρευσε, ή τιμήθηκε, ή αγαπήθηκε, η αναγνωρίστηκε ως Έλλην πατριώτης.  Και το ερώτημα είναι, γιατί; Ο Θεός μόνο γνωρίζει. (βλέπε Άγιο Χρυσόστομο, Άγιο Νεκτάριο, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, και όλοι οι Στρατηγοί και οι επαναστάται του 21, Ι.Καποδίστρια, Τάσο Παπαδόπουλο, και άλλοι αμέτρητοι, σοφοί, γενναίοι,  άγιοι, πάντοτε υψηλά πνευματικά αναστήματα……….»

     Ένας από τους τελευταίους μάρτυρες ήταν και ο Χριστόδουλος που έφυγε βιαίως, τον οποίων δολοφόνησαν, γιατί τους χαλούσε τα σχέδια. Γιατί άραγε; Αυτό φάνηκε αμέσως μετά τον θάνατο του. Μόλις κοιμήθηκε, αμέσως μετά από λίγο διάστημα άρχισαν να εφαρμόζουν τα άνομα σχέδιά τους για την καταστροφή της Ελλάδος. Δεν υπήρχε πλέον ουδείς Έλλην να αντισταθεί στα σχέδια των ανόμων. Ούτε από την πολιτική και κοσμική εξουσία, αλλά ούτε και από την πνευματική εξουσία της Εκκλησίας. ΑΚΡΑ ΣΙΩΠΗ. Γιατί άραγε; Ας πούμε ότι οι κοσμικοί άρχοντες έχουν κάποια συμφέροντα. Οι Εκκλησία γιατί; Τι συμφέροντα έχει; Γιατί να φοβάται; Μήπως ξέχασε την αποστολή της; Μήπως έχει και αυτή άνομα συμφέροντα; Λέω, μήπως; Αυτό λοιπόν λέγεται προδοσία. Μεγάλη προδοσία.

     Πάντως η ιστορία θα γράψει και γι’αυτούς, τους κοσμοκράτορες του κόσμου τούτου, και για τους πνευματικούς της Εκκλησίας όπως έγραψε και για τον Χριστόδουλο. Αλλοίμονο εις τα πρόσωπα της Εκκλησίας που θα αφήσουν πίσω τους μαύρες σελίδες ιστορίας, όπου οι άνθρωποι, όχι μόνο θα τους ξεχάσουν και δεν θα τους θυμούνται, αλλά κάτι χειρότερο. ((άς μη το αναφέρω)) Θα πω μόνο τούτο. Στο μνήμα του Χριστόδουλο πηγαίνουν καθημερινά πιστοί και προσεύχονται. Τον ενθυμούνται. Τον αγαπούνε. Τον έχουν ακόμη στην καρδιά τους. Και θα τον έχουν για πάντα.

     Ο Χριστόδουλος λοιπόν έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στη σύγχρονη ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά και της πατρίδος. Άνοιξε νέους δρόμους αναζήτησης, φέρνοντας ακόμη πιο κοντά στην Εκκλησία τους νέους, «ελάτε με σκουλαρίκια και με μπλού-τζίν», είχε πεί σε ένα από τα κηρύγματά του. Επιχείρησε και έκανε υπερβάσεις εντός και εκτός Εκκλησίας ανατρέποντας πρακτικές δεκαετιών.

Έφερε την Ελλαδική Εκκλησία στο προσκήνιο, χωρίς φοβίες. Άπό την πρώτη ημέρα που ανήλθε στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, ο Μακαριστός Χριστόδουλος έθεσε ως κύριο στόχο τον εκσυγχρονισμό της ποιμαντικής της Εκκλησίας. Ώστόσο, δεν υποτίμησε την παράδοση και τον πολιτισμό των Ελλήνων. Άντίθετα, προσπάθησε με κάθε τρόπο να αναδείξει τη σπουδαιότητά τους. Δεν δίστασε να υψώσει τη φωνή του από άμβωνος, καλώντας τους πιστούς να αντισταθούν κατά όλων εκείνων  των δυνάμεων  οι οποίες, όπως έλεγε χαρακτηριστικά, προωθούν την πνευματική ισοπέδωση των λαών. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που συγκρούστηκε με πρόσωπα, για να προστατέψει την παρακαταθήκη των Ελλήνων. Αν και δέχθηκε επικρίσεις και σκληρές επιθέσεις για τις απόψεις τις οποίες εξέφραζε στα κηρύγματά  του, Χριστόδουλος δεν σταμάτησε στιγμή να υπερασπίζεται με σθένος τα ιδανικά του τόπου. Συγκρούστηκε με πολιτικούς, με ανθρώπους των γραμμάτων, με πανεπιστημιακούς. Κατάφερε και σήκωσε ψηλά τη σημαία της Ορθοδοξίας, καλώντας από άμβωνος τους πιστούς να «μην ξεχάσουν τις αξίες και τις παραδόσεις τους» . Άλλωστε, αυτό ήταν και το κύριο μέλημα του, να μην αλλοιωθεί η Ορθόδοξη πίστη και ο Ελληνισμός. Ο Χριστόδουλος θα περάσει στην ιστορία ως ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας που πέτυχε να αναδείξει την Εκκλησία σε φορέα κοινωνικής πρόνοιας εντός και εκτός συνόρων. Το όνομά του συνδέθηκε με πολλά έργα αγάπης και στήριξης των πασχόντων συνανθρώπων μας. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των γεγονότων. Σε χώρες που πλήττονται από πολέμους και τρομοκρατικά χτυπήματα. Κοντά στους απλούς ανθρώπους της Ελληνικής επαρχίας.