ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Ο
ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ
ΗΓΕΤΗΣ
ΜΕΡΟΣ 16
π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.
Οδηγούμαστε στην καταστροφή μας 1-1-2007
Πως έγινε ο κόσμος; διερωτόμαστε. Γιατί
απειλούμαστε από την κατασκευή και διασπορά συμβατικών και πυρηνικών όπλων;
Γιατί πεινάνε τα 3/4 των ανθρώπων; Γιατί
επιβάλλονται, με προσχήματα δήθεν απελευθερώσεως, δεσμά και τυραννίες;
Γιατί συντηρούνται εστίες πολέμου χάριν
οικονομικών συμφερόντων; Γιατί
κυριαρχεί παντού ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία; Γιατί κάποιοι γκρεμίζουν
ανελέητα τις σταθερές του πολιτισμού μας; Γιατί αυτή η προσπάθεια
για ρευστοποίηση και εμπορευματοποίηση των πάντων; Γιατί γκρεμίζονται τα
πνευματικά μας ερείσματα; Γιατί πλήττονται οι θεσμοί; Γιατί διαλύεται η
οικογένειά μας; Γιατί οι νέοι μας δοκιμάζουν την πίκρα από την
κοινωνική αδικία, την ανεργία, την αναλγησία μας; Γιατί ευτελίζεται η ανθρώπινη
αξία στο πρόσωπο των πτωχών και
αδυνάτων; Γιατί το δηλητηριώδες δόγμα «όλα επιτρέπονται» καθιστά τη
σεξουαλικότητα ασύδοτη και κτηνώδη; Γιατί η βία προβάλλεται ως λύση των
διαφορών και, μάλιστα, τηση εξασφαλισμένη για τον επιτήδειο χρήστη της; Γιατί
που άλλοτε ονομάζαμε έθνος σήμερα αναιρείται, ευτελίζεται και κατακερματίζεται;
Αύριο στο όνομα ποίου θα κληθούν τα παιδιά μας να πολεμήσουν και να
θυσιαστούν; Γιατί η πίστη
χλευάζεται, η Εκκλησία συκοφαντείται, η παιδεία υποβαθμίζεται, το σχολείο
αποδυναμώνεται; Γιατί τα παιδιά μας μαθαίνουν στην αυθαιρεσία, στη βία, στη
σεξουαλική παράχρηση; Τελικά, γιατί πριονίζουμε το κλαδί πάνω στο οποίο
καθόμαστε;
Σε όλα αυτά τα
ερωτήματα, η απάντηση είναι μία. Η νεοταξική κατάσταση μοιάζει σαν να
θέλουμε την καταστροφή μας, την αυτοκτονία μας. Ανεχθήκαμε να διαστρεβλώνεται
καθημερινά η Ιστορία μας, να αποθαρρύνονται οι αγωνιστές για τη διαφύλαξη της
ιστορικής αλήθειας, να παραβιάζονται προκλητικά και ατιμώρητα οι νόμοι, να
καταπατούνται επιδεικτικά κανόνες κοινωνικής ηθικής με τη σιωπηρή κάλυψη της
καθωσπρέπει κοινωνίας μας. Συναυτουργούμε παθητικά στην αποεθνικοποίηση και
αποχριστιανοποίηση της δημόσιας ζωής του τόπου, χωρίς να νοιαζόμαστε για τις
φρικτές συνέπειες. Αποτινάζουμε σιγά σιγά τη μία μετά την άλλη, ως δήθεν
αναχρονιστικές, τις βασικές ηθικές μας αρχές, την αιδώ, τον σεβασμό του άλλου,
τον φόβο του Θεού, τη σεμνότητα, την εντιμότητα, την επιείκεια, τη δικαιοσύνη,
τη συγχώρηση. Με ποιες θα τις αντικαταστήσουμε; Τα προβαλλόμενα υποκατάστατα
των ουσιωδών της ζωής είναι εξ ορισμού επουσιώδη.
Ο κόσμος μας
σήμερα αποστρέφεται δυο ευαγγελικές έννοιες, την αμαρτία και την μετάνοια.
Αντιπαρέρχεται τη δεύτερη γιατί δεν θέλει να ξέρη την πρώτη. Κανείς όμως δεν
σώζεται από την αμαρτία χωρίς τη μετάνοια. Και αν
Η αιτία της κακοδαιμονίας μας είναι η αμαρτία, τότε η λύση
του δράματος είναι η μετάνοια. Και δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Ποτέ δεν
είναι αργά. Έχουμε ήδη φτάσει στο τελευταίο σκαλί στού κακού τη σκάλα. Δεν
απομένουν περιθώρια αναμονών. Το κακό καλπάζει και απειλεί ως μολυσματική
νόσος όλο τον κοινωνικό μας ιστό. Μοιάζει με μεταστατικό καρκίνο απλωμένο
παντού. Κι όλα αυτά, ενώ μπροστά μας ξανοίγονται νέοι ελπιδοφόροι ορίζοντες για
ποιοτική αναβάθμιση της ζωής μας και για ρόλους και πρωτοβουλίες στην περιοχή
μας ευεργετικές για εμάς και τα παιδιά μας, για τους γείτονές μας, για την
ανθρωπότητα. Θα είναι κρίμα να
χάσουμε το τρένο εξαιτίας των θανασίμων λαθών μας. Δεν θα μας συγχωρήσουν
ποτέ τα παιδιά μας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου