Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27-7-2025 === ( του αγίου Παντελεήμονος ) === ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β' Β´ 1 - 10 === Ζ΄ Ματθαίου (Ματθ. θ΄ 27-35) ===

 Ε.Ι.Π.Α.Σ.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. β´.

Ἀγγελικαὶ Δυνάμεις ἐπὶ τὸ μνήμά σου, καὶ οἱ φυλάσσοντες ἀπενεκρώθησαν, καὶ ἵστατο Μαρία ἐν τῷ τάφω, ζητοῦσα τὸ ἄχραντόν σου σῶμα. Ἐσκύλευσας τὸν Ἅδην, μὴ πειρασθεὶς ὑπ' αὐτοῦ, ὑπήντησας τῇ Παρθένῳ, δωρούμενος τὴν ζωήν, ὁ ἀναστὰς ἐκ των νεκρῶν, Κύριε δόξα σοί.

 

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγὶου. Ἦχος γ΄.

Ἀθλοφόρε Ἅγιε, καὶ Ἰαματικὲ Παντελεῆμον, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν,

παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

 

Ἀπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ

 

Κοντάκιον τῆς Ἑορτῆς Ἦχος βαρὺς. Αὐτόμελον

Ἐπὶ τοῦ ὄρους μετεμορφώθης, καὶ ὡς ἐχώρουν οἱ Μαθηταί σου τὴν δόξαν σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἐθεάσαντο, ἵνα ὅταν σε ἴδωσι σταυρούμενον, τὸ μὲν πάθος νοήσωσιν ἑκούσιον, τῷ δὲ κόσμῳ κηρύξωσιν, ὅτι σὺ ὑπάρχεις ἀληθῶς, τοῦ Πατρὸς τὸ ἀπαύγασμα.

========================

                                         Αρχαίο κείμενο   

                                           Ο Απόστολος                          

                             ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β' Β´ 1 - 10

¹ Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ² καὶ ἃ ἤκουσας παρ’ ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. ³ σὺ οὖν κακοπάθησον ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ. ⁴ οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. ⁵ ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. ⁶ τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. ⁷ νόει ὃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι. ⁸ Μνημόνευε Ἰησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυίδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου, ⁹ ἐν ᾧ κακοπαθῶ μέχρι δεσμῶν ὡς κακοῦργος· ἀλλ’ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεται. ¹⁰ διὰ τοῦτο πάντα ὑπομένω διὰ τοὺς ἐκλεκτούς, ἵνα καὶ αὐτοὶ σωτηρίας τύχωσι τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου.

 

                                        Μετάφραση

                         ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ Β' Β´ 1 - 10

¹ Σὺ λοιπόν, τέκνον μου, ἀντιθέτως πρὸς αὐτοὺς ποὺ μὲ ἀρνήθησαν, νὰ ἐνδυναμώνεσαι μὲ τὴν χάριν, ποὺ μᾶς δίδεται ἀπὸ τὴν σχέσιν καὶ ἕνωσίν μας μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. ² Καὶ ἐκεῖνα, ποὺ ἤκουσες ἀπὸ ἑμὲ ἐμπρὸς εἰς πολλοὺς μάρτυρας, ταῦτα νὰ ἐμπιστευθῇς ὡς πολύτιμον θησαυρὸν εἰς ἀνθρώπους πιστούς, ποὺ δὲν θὰ τὰ νοθεύουν, οὔτε θὰ τὰ προδίδουν, ἀλλ’ οἱ ὁποῖοι θὰ εἶναι ἱκανοὶ νὰ διδάξουν καὶ ἄλλους. ³ Σὺ λοιπὸν κακοπάθησε σὰν καλὸς στρατιώτης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. ⁴ Ὅταν κανεὶς ὑπηρετῇ ὡς στρατιώτης, δὲν ἐμπλέκεται εἰς τὰς ὑποθέσεις καὶ φροντίδας τοῦ βίου, διὰ νὰ ἀρέσῃ εἰς ἐκεῖνον, ποὺ τὸν ἐστρατολογησεν. ⁵ Ἐὰν δὲ κανεὶς λαμβάνῃ μέρος καὶ εἰς ἀθλητικοὺς ἀγῶνας, δὲν στεφανώνεται, ἐὰν δὲν ἀγωνισθῇ σύμφωνα μὲ τοὺς νόμους τῆς ἀθλήσεως. ⁶ Ὁ γεωργός, ποὺ κοπιάζει διὰ νὰ καλλιεργήσῃ τὸν ἀγρόν του, πρέπει πρῶτος νὰ ἀπολαμβάνῃ τοὺς καρπούς, ποὺ θὰ παραχθοῦν. Ἔτσι καὶ σὺ ἀπὸ τὸν πνευματικὸν ἀγρόν, ποὺ καλλιεργεῖς καρποφόρως, πρέπει νὰ ἀπολαμβάνῃς πρῶτος τὴν παρηγορίαν καὶ τὴν τιμὴν καὶ τὴν συντήρησίν σου. ⁷ Καταλάβαινε τὴν ἀλληγορικὴν σημασίαν αὐτῶν, ποὺ λέγω. Θὰ τὴν ἐννοήσῃς δέ, διότι εὔχομαι νά σου δώσῃ ὁ Κύριος σύνεσιν, ὥστε νὰ διακρίνῃς ὅλα. ⁸ Ἐνθυμοῦ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ποὺ ἔχει ἀναστηθῆ ἐκ νεκρῶν καὶ κατάγεται ἀπὸ τὸν Δαβὶδ σύμφωνα μὲ τὸ εὐαγγέλιον, ⁹ τὸ ὁποῖον κηρύττω καὶ διὰ τὸ ὁποῖον κακοπαθῶ μέχρι σημείου, ὥστε νὰ εἶμαι ἁλυσοδεμένος, σὰν νὰ ἤμουν κακοῦργος. Ἀλλ’ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι δεμένος. ¹⁰ Διὰ πάντα ταῦτα καὶ διότι τὸ εὐαγγέλιον προοδεύει καὶ δὲν εἶναι δεμένον, μὲ ὑπομονὴν ὑποφέρω ὅλα χάριν ἐκείνων, τοὺς ὁποίους ἐξέλεξεν ὁ Θεός. Καὶ τὰ ὑποφέρω διὰ νὰ ἐπιτύχουν καὶ αὐτοὶ τὴν σωτηρίαν, τὴν ὁποίαν μᾶς ἑξασφαλίζει ἡ μετὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ κοινωνία καὶ ἡ ὁποία συνοδεύεται μὲ δόξαν αἰώνιον.

==========================

                                       Αρχαίο κείμενο

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 27 Ἰουλίου 2025, Κυριακὴ   

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγον­τι τῷ Ἰησοῦ ἠκολούθησαν αὐ­τῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυΐδ. ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐ­τῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαι­μο­νι­ζόμε­νον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαι­μονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐ­θαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφά­νη οὕτως ἐν τῷ Ἰσ­ραήλ. οἱ δὲ Φαρι­σαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κη­­ρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βα­σι­λείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νό­σον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

                                           Μετάφραση

                                    ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Θ´ 27 - 35

²⁷ Καὶ ἐνῷ ἐπροχώρει ἀπ’ ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς, τὸν ἠκολούθησαν δύο τυφλοί, οἱ ὁποῖοι ἐφώναζαν δυνατὰ καὶ ἔλεγαν· Σπλαγχνίσου μας καὶ ἰάτρευσέ μας, ἔνδοξε ἀπόγονε τοῦ Δαβίδ. ²⁸ Ὅταν δὲ ἦλθεν εἰς τὸ σπίτι, ἦλθαν πλησίον του οἱ τυφλοί, καὶ λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετε, ὅτι ἔχω τὴν δύναμιν νὰ κάνω αὐτὸ ποὺ ζητεῖτε; Λέγουν εἰς αὐτὸν ἐκεῖνοι· Ναί, Κύριε. ²⁹ Τότε ἤγγισε μὲ τὰ δάκτυλά του τὰ μάτια τους καὶ εἶπε· Σύμφωνα μὲ τὴν πίστιν σας ἄς γίνῃ εἰς σᾶς. ³⁰ Καὶ ἤνοιξαν τὰ μάτια τους· καὶ μὲ αὐστηρότητα παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ τοὺς εἶπε· Προσέχετε, κανεὶς νὰ μὴ μάθῃ τὸ θαῦμα ποὺ σᾶς ἔκαμα. ³¹ Αὐτοὶ ὅμως, ὅταν ἐβγῆκαν ἀπὸ τὸ σπίτι, διέδωκαν τὴν φήμην του ὡς θαυματουργοῦ καὶ Μεσαίου εἰς ὅλην τὴν χώραν ἐκείνην. ³² Ὅταν δὲ οἱ δύο αὐτοὶ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ σπίτι, ἰδοὺ ἔφεραν πρὸς τὸν Ἰησοῦν ἄνθρωπον, ποὺ κατείχετο ἀπὸ δαιμόνιον καὶ ἦτο κωφὸς καὶ ἄλαλος. ³³ Καὶ ἀφοῦ ἐξεδιώχθη τὸ δαιμόνιον, ὡμίλησεν ὁ κωφὸς καὶ ἐθαύμασαν τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ καὶ ἔλεγαν· Οὐδέποτε ἐφάνησαν τέτοια θαύματα εἰς τὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραήλ.Οὔτε ὅταν οἱ προφῆται καὶ οἱ λοιποὶ ἅγιοι ἄνδρες ἐθαυματούργουν ἐν μέσῳ αὐτοῦ. ³⁴ Οἱ Φαρισαῖοι ὅμως ἔλεγαν· Μὲ τὴν βοήθειαν καὶ συνέργειαν τοῦ ἀρχηγοῦ τῶν δαιμόνων βγάζει ἀπὸ τοὺς πάσχοντας τὰ δαιμόνια. ³⁵ Καὶ περιήρχετο ὁ Ἰησοῦς ὅλας τὰς πόλεις καὶ τὰ χωρία, διδάσκων εἰς τὰς συναγωγάς των καὶ κηρύττων τὸ χαρμόσυνον κήρυγμα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καὶ θεραπεύων κάθε ἀσθένειαν καὶ ἀδιαθεσίαν μεταξὺ τοῦ λαοῦ.

 

                      ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

                                1. Σύμφωνα μὲ τὴν πίστη μας

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς περιγράφει δύο ἐντυπωσιακὰ θαύματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καθὼς πορευόταν ὁ Κύριος πρὸς τὸ σπίτι ὅπου διέμενε, Τὸν ἀκολουθοῦσαν δύο τυφλοί, ζητώντας ἐπίμονα νὰ τοὺς χαρίσει τὸ φῶς. Ἐκεῖνος τοὺς ρώτησε: «Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;» Πιστεύετε ὅτι ἔχω τὴ δύναμη νὰ κάνω αὐτὸ ποὺ ζητεῖτε; Πιστεύετε ὅτι μπορῶ νὰ σᾶς θεραπεύσω; Στὴν καταφατικὴ ἀ­πάντηση τῶν δύο, ὁ Χριστὸς ἀποκρίθηκε: «Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν». Ἂς γίνει σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας αὐτὸ ποὺ θέλετε. Τὴν ἴδια ἐκείνη στιγμὴ συνέβη τὸ συγκλονιστικὸ θαῦμα. Θεραπεύθηκαν τὰ μάτια τῶν δύο ἀναπήρων. Ἀπέκτησαν τὴν ὅρασή τους. Εἶδαν τὸν κόσμο γύρω τους.

Ἔχει σημασία ἡ ἐρώτηση τοῦ Κυρίου. Δὲν τοὺς ρώτησε τί ζητοῦσαν ἀπὸ Ἐκεῖνον, ἀλλὰ ἂν εἶχαν πίστη. Ἀσφαλῶς γνώριζε ὡς καρδιογνώστης Θεὸς τὴν πίστη τους. Μὲ τὴν ἐρώτησή του, ὡστόσο, ἤθελε νὰ τονίσει ἀκόμη περισσότερο ὅτι ἡ πίστη σ᾿ Ἐκεῖνον, στὴν ἀπόλυτη παντοδυναμία του, στὴ θεϊκὴ ἐξουσία του, εἶναι ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ νὰ συντελεσθεῖ τὸ θαῦμα. Γι᾿ αὐτὸ στὴν ἀπόκριση ποὺ ἔδωσε κατόπιν, τοὺς εἶπε: «Ἂς γίνει σύμφωνα μὲ τὴν πίστη σας».

Ὁ Κύριος ἔχει τὴν ἀπόλυτη δύναμη καὶ ἐξουσία νὰ μᾶς βοηθήσει. Δὲν λαμβάνουμε ὅμως κατὰ τὴ δύναμή του, ἀλλὰ κατὰ τὴν πίστη μας. Τὸν ἐμποδίζει κάποτε ἡ ἀμφιβολία, ἡ ὀλιγοπιστία, ὁ κλονισμὸς τῆς πίστεως. Περιορίζει τὴ δαψίλεια τῆς Χάριτός του. Συνεπῶς, ἂς καταφεύγουμε μὲ πίστη σ᾿ Ἐκεῖνον κι ἂς Τοῦ ἀποθέτουμε τὰ αἰτήματα τῆς καρδιᾶς μας, προβλήματα, στόχους καὶ ἐπιθυμίες, ἔχοντας ἀπόλυτη πεποίθηση ὅτι, ἂν εἶναι γιὰ τὸ καλό μας, θὰ εὐοδώσει ὁ Θεὸς τὴν αἴσια ἔκβασή τους.

2. Ἀποφυγὴ τῆς προβολῆς

Μετὰ τὴ θεραπεία ὁ Κύριος μὲ αὐστηρότητα ἀπαγόρευσε στοὺς θεραπευμένους ἀσθενεῖς νὰ διαφημίσουν τὸ θαυμαστὸ γεγονός. «Ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω», σημειώνει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής. Ὡστόσο, ἐκεῖνοι γεμάτοι χαρὰ καὶ εὐγνωμοσύνη διέδωσαν σὲ ὅλη τὴν περιοχὴ τὴ φήμη τοῦ Ἰησοῦ καὶ τῆς θαυματουργικῆς δυνάμεώς του.

Ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου δείχνει τὴν ἐπιθυμία του νὰ μείνει ἀπαρατήρητος, ἀφανής· νὰ ἀποφύγει κάθε ἐνδεχόμενη ἐπίδειξη στοὺς ἀνθρώπους. Μᾶς δίνει δὲ ὑπόδει­γμα μὲ τὴ στάση του αὐτή. Διότι στὴν ἐποχή μας ἡ διαφήμιση ἔχει γίνει ἐπιστήμη. Πολλὰ χρήματα δαπανῶνται γιὰ νὰ προβάλουν κάποιοι ἄνθρωποι τὰ ἔργα, τὶς προσπάθειες, τὶς ἱκανότητές τους καὶ ν᾿ ἀποκτήσουν ἀκολούθους, φίλους, ὀπαδούς. Ἀκόμη καὶ οἱ ἀγαθὲς πράξεις, ἡ φιλανθρωπία, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ ὑλικὴ προσφορὰ γίνονται κάποτε «πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις» (Ματθ. κγ΄ 5), μὲ κίνητρο δηλαδὴ τὴν προβολή, τὴν κούφια δόξα τοῦ κόσμου, τοὺς φθηνοὺς ἐπαίνους.

Μὲ τὴν αὐστηρὴ λοιπὸν παραγγελία του ὁ Χριστὸς προτρέπει κι ἐμᾶς νὰ μὴν ἀποβλέπουμε μὲ τὶς ἐπιλογὲς καὶ τὰ ἔργα μας στὴ δόξα τῶν ἀνθρώπων· ν᾿ ἀποφεύγουμε τὴ διαφήμιση καὶ τὴν προβολή· ν᾿ ἀγαπήσουμε τὴν ἀφάνεια· ν᾿ ἀναπέμπουμε τὴ δόξα μόνο στὸν Θεό.

3. Ἀγάπη πρὸς τὸν πάσχοντα

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ μᾶς περιγράφει στὴ συνέχεια καὶ δεύτερο θαῦμα τοῦ Κυρίου. Ὁδήγησαν κοντά Του κάποιον ἄνθρωπο δαιμονισμένο, ποὺ ἐξαιτίας τοῦ δαιμονίου ἦταν κωφὸς καὶ ἄλαλος. Μ᾿ ἕνα του πρόσταγμα τότε ὁ Χριστὸς ἔκανε πάλι θαῦμα καὶ τὸν θεράπευσε. Ἔπειτα συνέχισε νὰ περιοδεύει στὶς πόλεις καὶ στὰ χωριά, νὰ κηρύσσει τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ θεραπεύει τὶς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων. Ὅλοι δὲ ὁμολογοῦσαν μὲ θαυμασμὸ ὅτι ποτὲ δὲν φάνηκαν τέτοια μεγάλα καὶ ἐντυπωσιακὰ θαύματα στὸ ἔθνος τοῦ Ἰσραήλ.

Ἀναρίθμητα ἦταν πράγματι τὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Ἀνέστησε νεκρούς, ὑπέταξε τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως, θεράπευσε ἀσθενεῖς, ἔβγαλε δαιμόνια… Δὲν καταγράφονται ἀσφαλῶς ὅλα ἀπὸ τοὺς ἱεροὺς Εὐαγγελιστές, διότι εἶναι τόσο πολλά, ποὺ δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ τὰ συμπεριλάβουν στὶς σελίδες τους οὔτε ὅλα τὰ βιβλία τοῦ κόσμου, σημειώνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Τὰ πάμπολλα θαύματα δείχνουν ὅμως, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θεϊκὴ παν­τοδυναμία τοῦ Κυρίου, καὶ τὴ στοργικὴ ἀγάπη του πρὸς τοὺς πάσχοντες. Συνέπασχε μὲ τοὺς πονεμένους. Ἀρκετὲς φορὲς μάλιστα οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστὲς χρησιμοποιοῦν τὸ ρῆμα «ἐσπλαγχνίσθη» πρὶν ἀπὸ κάποια θαυματουργία τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ ἐκφράσουν τὴ συμπόνια, τὴν ἀγάπη, τὸ ἐνδιαφέρον του γιὰ τὸν ταλαιπωρημένο ἄνθρωπο.

Εἶναι κοντά μας ὁ Κύριος. Κατανοεῖ τὶς δυσκολίες μας, γνωρίζει τὰ ἀδιέξοδά μας, νιώθει τὶς ἀγωνίες μας, πονεῖ μὲ τὸν πόνο μας καὶ ἐπεμβαίνει στὴ ζωή μας στὴν πιὸ κατάλληλη στιγμὴ γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει. Ἀκόμη κι ὅταν καθυστερεῖ κάποτε, ἢ δὲν φαίνεται νὰ μᾶς λυτρώνει ἀπὸ τὸ πρόβλημά μας, πάλι ἀπὸ ἀγάπη κινεῖται. Ὅλα καρπὸς τῆς ἀγάπης του εἶναι. Διότι δὲν ἀποβλέπει μόνο σὲ λίγα χρόνια εὐημερίας ἐπάνω στὴ γῆ, ἀλλὰ στὴν αἰώνια σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, σὲ ἀτέρμονη χαρὰ καὶ μακαριότητα στὴ Βασιλεία του.