Μίλησε ο Χριστός Ελληνικά;

Ε.Ι.Π.

Σε ποια γλώσσα μίλησαν με τον Πιλάτο;

Αγαπητοί αρκετοί έχουν απασχοληθεί με το ερώτημα αν ο Χριστός μίλησε Ελληνικά ή σε ποια γλώσσα μίλησε με τον Πιλάτο. Η απάντηση είναι ότι ο στην επίγεια πορεία του Χριστός μίλησε και Ελληνικά αν βέβαια αυτό έχει κάποια σημασία.  

Και από τα στοιχεία τα οποία μας παρέχει η Βίβλος μπορούμε να καταλήξουμε με

σιγουριά ότι ο Χριστός μίλησε Ελληνικά. Στην περιοδεία στην Δεκάπολη μίλησε Ελληνικά σε κάποιους από αυτούς που τον πλησίασαν. Οι Ελληνιστές άκουσαν τον Χριστό να τους διδάσκει στα Ελληνικά. Όπως ο Παύλος άπειρες φορές μίλησε στα Ελληνικά όμοια και ο Χριστός ἐλάλει τε καί συνεζήτει πρός τούς Ἑλληνιστάς· Πραξ. 9,29. Όσο αφορά την συζήτηση με τον Πιλάτο και εκεί μίλησε Ελληνικά ο Χριστός. Αντιθέτως από τον φιλοΙσραηλίτη εκατόνταρχο, δηλαδή του εκατόνταρχου εκείνου που ζήτησε στον Χριστό την θεραπεία ενός υπηρέτη, τα λόγια του Πιλάτου μας δείχνουν ότι μάλλον δεν είχε σε μεγάλη υπόληψη τους παράξενους Ιουδαίους, οπότε πολύ περισσότερο δεν θα ενδιαφέρθηκε να μάθει την γλώσσα τους. Ο Θεάνθρωπος ήταν εντελώς απλός αλλά και παντοδύναμος. Οι δυο φύσεις του Χριστού είναι αχώριστες αλλά και δεν συγχέονται, ασυγχύτως και αχωρίστως λέει η Δ' Οικουμενική Σύνοδος. Εμείς όμως μπορούμε να τις εξετάσουμε χωριστά και να ρίξουμε πρώτα μια ματιά στην ανθρώπινη φύση του Χριστού. Στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο διαβάζουμε ὁ οὖν Ἰησοῦς κεκοπιακώς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπί τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεί ἕκτη. Ιω. 4,6 Η περίπου έκτη ώρα που αναφέρει ο Ιωάννης σημαίνει περίπου κατά τις δώδεκα το μεσημέρι. Το χωρίο λέει το εξής: στις δώδεκα, κεκοπιακώς, κουρασμένος, καθώς ήταν ο Ιησούς από την πολύ οδοιπορία κάθισε να ξεκουραστεί κοντά στο φρέαρ του Ιακώβ. Εδώ είναι το περιστατικό με την Σαμαρείτιδα. Ο Χριστός έφυγε από την Ιουδαία και πήγαινε με τα πόδια στην Γαλιλαία, περίπου 120 χιλιόμετρα απόσταση αν πήγαινες από Σαμάρεια, η πιο σύντομη διαδρομή. Ο Χριστός και οι απόστολοι κήρυτταν σε όλο το Ισραήλ πηγαίνοντας παντού με τα πόδια, δηλαδή έκαναν πολύ μεγάλες πεζοπορίες δεκάδων χιλιομέτρων την φορά. 

Αφήνουμε τον Ιωάννη και πάμε στον ευαγγελιστή Λουκά. Στο ένατο κεφάλαιο θα δούμε τον Χριστό να λέει το πασίγνωστο "δεν έχει που την κεφαλή κλίνη", καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ. Λουκ. 9,58 Και απάντησε σε κάποιον που του είπε ότι θέλει να τον ακολουθήσει, οι αλεπούδες και τα πτηνά έχουν φωλιές, εγώ δεν έχω που την κεφαλή κλίνη. 

Εδώ ο Χριστός εννοεί ότι όπως και εγώ όμοια όποιος με ακολουθήσει θα υποβληθεί σε στερήσεις. Το να θεωρήσουμε ότι ο άστεγος Χριστός ο οποίος έκανε πεζοπορίες δεκάδων και εκατοντάδων χιλιομέτρων αναλόγως με την πόλη που δίδασκε κουβαλούσε μαζί του διερμηνείς είναι άστοχο. Το να υποθέσουμε ότι ο Χριστός δίδασκε μόνο στα Αραμαϊκά και όποιος κατάλαβε κατάλαβε είναι άστοχο. Εκτός την ανθρώπινη αν δούμε και την Θεϊκή του πλευρά θα παρατηρήσουμε ότι για να προσελκύσει τόσο μεγάλο πλήθος ακροατών κάτι πολύ ιδιαίτερο συνέβαινε με αυτόν, ήταν τα θαύματα θεραπείας που επιτελούσε.  

Με ωραία κηρύγματα ή "θεραπείες" δεν θα προσέλκυε κόσμο ώστε να χρειαστεί να τον δολοφονήσουν οι Φαρισαίοι φοβούμενοι μήπως χάσουν την θέση. 

Οι αρχαίοι δεν ήταν ανόητοι. Αν ο Χριστός θεράπευε αυτούς που με κάποια παραίνεση υποβολή και τα όμοια θα μπορούσαν να γίνουν καλά το ποσοστό των θεραπευμένων θα ήταν τόσο μικρό που δεν θα μπορούσε να αναδείξει στα μάτια των δύσπιστων ακροατών τον νεόφερτο Ιησού. Σημειωτέον ότι ο Χριστός δεν ήταν ο κλασσικός ραβίνος που δίδασκε την Βίβλο αλλά δημοσίως έλεγε πράγματα ανήκουστα όπως το, "είπε ο Θεός στους προγόνους σας το τάδε, εγώ όμως σας λέω το δείνα". Στην διάσημη "επί του όρους ομιλία" βλέπουμε να λέει στα πλήθη πολλές φορές Ἠκούσατε ὅτι ἐῤῥέθη τοῖς ἀρχαίοις -- Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν και όμως όσο πήγαινε και έβρισκε περισσότερους ακροατές και ακολούθους.

Το να θεωρήσουμε ότι ο Θεός Χριστός επιτελούσε μεγάλα θαύματα ερχόμενος στο επίπεδο του κάθε ανθρώπου, δηλαδή μιλούσε καταλλήλως και αναλόγως με το πρόβλημα το αίτημα αλλά και την ανάγκη για θεραπεία του, αλλά όμως δεν γνώριζε να μιλήσει άλλη γλώσσα ή γνώριζε μεν άλλη γλώσσα αλλά απαξιούσε να συζητήσει σε αυτήν είναι ξανά δείγμα λαθεμένης σκέψεως. Όπως και ο Παύλος ο οποίος μιλούσε αναλόγως με τον ακροατή, όμοια ο Χριστός μιλούσε στην κατάλληλη γλώσσα. Ο Παύλος στον χιλίαρχο απευθύνθηκε μιλώντας Ελληνικά και ζήτησε ώστε να μιλήσει στο πλήθος. Ο χιλίαρχος έδωσε την άδεια να μιλήσει και το πλήθος παραξενεύτηκε όταν ο Παύλος άρχισε να τους μιλάει... Εβραϊκά. Περίμεναν ότι θα τους μιλήσει στα Ελληνικά και εκεί μεταξύ άλλων είπε ότι όταν ο πρωτομάρτυρας Στέφανος λιθοβολούνταν του οποίου την ανακομιδή των λειψάνων εορτάζουμε σήμερα, αυτός κρατούσε τα ιμάτια των ανόμων Φαρισαίων.

Ορθόδοξον Ιστολόγιο