Όταν οι Μουσουλμάνοι γίνονται πλειοψηφία, ΒΙΑΖΟΥΝ, ΣΦΑΖΟΥΝ τους Χριστιανούς. Η Brigitte Gabriel αφηγεῖται: ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

A.S.E.I.P.

 

Η Brigitte Gabriel γεννήθηκε ἀπὸ μία χριστιανικὴ οἰκογένεια, στὴν Marjeyoun District of Lebanon τὸ 1964. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Λιβανικοῦ ἐμφυλίου πολέμου, ὅταν ἦταν 10 χρονῶν, ἰσλαμιστὲς παραστρατιωτικοὶ ἐξαπέλυσαν ἐπίθεση ἐναντίον μίας στρατιωτικῆς βάσης καὶ κατέστρεψαν τὸ σπίτι της ποὺ βρισκόταν κοντὰ στὴν βάση, ἐνῷ ἡ ἴδια τραυματίστηκε ἀπὸ βλήματα κατὰ τὴ διάρκεια τῶν

ἐχθροπραξιῶν. Διαβᾶστε τὶς συγκλονιστικὲς ἀποκαλύψεις τῆς Brigitte Gabriel.

Η Brigitte Gabriel ἀφηγεῖται: «Εἴχαμε πολιτικὴ ἀνοιχτῶν συνόρων, καλωσορίζαμε τοὺς πάντες στὴ χώρα μας γιατὶ θέλαμε νὰ μοιραστοῦμε μαζί τους τὴν δυτικοποίηση ποὺ ἐμεῖς εἴχαμε δημιουργήσει, ἀλλὰ δυστυχῶς, ἐξ αἰτίας τῆς πολιτικῆς τῶν ἀνοιχτῶν συνόρων, τῆς ἀνεκτικότητας καὶ τῆς δικαιοσύνης μας, καλωσορίζαμε ἀνθρώπους ποὺ δὲν θὰ ἔπρεπε καθόλου νὰ βρίσκονται στὴ χώρα μας. Τὰ προβλήματα μεταξὺ τῶν χριστιανῶν ποὺ ἔγιναν μειονότητα καὶ τῶν μουσουλμάνων ποὺ ἔγιναν πλειονότητα ἦταν ὑπὸ ἔλεγχον μέχρι τὴν εἰσροὴ τῶν Παλαιστινίων ποὺ ἡ Ἰορδανία σὰν πολιτισμένη χώρα μὲ χριστιανικὴ πλειονότητα τοὺς δέχθηκε. Δεχθήκαμε ἐδῶ μία ὁμάδα τρομοκρατῶν. Οἱ μουσουλμάνοι ἔστελναν τὰ παιδιά τους φοιτητὲς στὰ δικά μας πανεπιστήμια. Ὁ πληθυσμός τους μεγάλωνε λόγῳ τῶν ῥυθμῶν γεννήσεων κι ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ συρρικνωνόμασταν λόγῳ τοῦ ὅτι δὲν παντρευόμασταν πολλὲς γυναῖκες ὅπως αὐτοί, δὲν κάνουμε πολλὰ παιδιὰ ὅπως αὐτοί 

Ὅπως εἶναι φυσικὸ μὲ αὐτοὺς τοὺς ῥυθμοὺς σὲ 20-30 χρόνια γίναμε μειονότητα. 

Μόλις μπῆκαν μέσα στὴν χώρα ἑνώθηκαν μὲ τοὺς μουσουλμάνους τοῦ Λιβάνου καὶ κήρυξαν πόλεμο ἐναντίον τῶν χριστιανῶν καὶ ἔτσι ξεκίνησε ὁ ἐμφύλιος τὸ 1975. Ἤθελαν νὰ χρησιμοποιοῦν τὰ ἀνοιχτὰ σύνορα καὶ τοὺς νόμους μας ἐναντίον μας. Ὁ Λίβανος εἶναι Δημοκρατία ὅπως περίπου οἱ ΗΠΑ, ἔτσι οἱ ἐχθροί μας ἦταν ἱκανοὶ ὄχι μόνο νὰ διεισδύσουν στὴ χώρα μας, ἀλλὰ ἐπίσης νὰ χρησιμοποιήσουν τοὺς ὑπάρχοντες νόμους πρὸς ὄφελός τους, ὥστε νὰ ἐγκαθιδρύσουν τὴν παρουσία τους καὶ νὰ στρέψουν τοὺς νόμους ὥστε νὰ εὐνοοῦνται καὶ εἴχαμε πολλοὺς στὴ χώρα μας καὶ μάλιστα καὶ χριστιανοὺς ποὺ ἔκαναν πορεῖες μαζὶ μὲ τοὺς Παλαιστινίους καὶ τοὺς ἰσλαμιστές, ζητῶντας περισσότερους ἰσλαμιστὲς ἐκπροσώπους στὴν κυβέρνηση, νομίζοντας ὅτι ἀγωνίζονται γιὰ τὸν «καταπιεσμένο». 

Ὅμως ἡ σφαγὴ ἄρχισε τὸ 1975 ὅταν ἔγιναν πλειονότητα οἱ μουσουλμάνοι κι ἄρχισαν νὰ καταλαμβάνουν τὶς χριστιανικὲς πόλεις σκοτώνοντάς τους, ἔμπαιναν στὰ σπίτια τους καὶ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς χριστιανοὺς ἀριστεροὺς ποὺ διαδήλωναν μὲ τοὺς ἰσλαμιστὲς πρίν τοὺς εἶπαν: «Τί ἐννοεῖτε ὅτι ἤλθατε νὰ μᾶς σκοτώσετε, νὰ μᾶς σφάξετε, ἐμεῖς διαδηλώναμε μαζί σας, πιέζαμε γιὰ τὰ δικαιώματά σας γιὰ νὰ πάρετε μέρος σὲ αὐτὰ ποὺ εἴχαμε ἱδρύσει ἐμεῖς καὶ εἴχατε ἔλθει στὴ χώρα μας σὰν πρόσφυγες» καὶ αὐτὸ ποὺ ἀπαντοῦσαν ἦταν: «Εἴσαστε ἄπιστοι ὅπως ὅλοι οἱ ἄπιστοι καὶ σᾶς ἀξίζει ὁ θάνατος» καὶ αὐτὰ μᾶς τὰ εἶπαν ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τὸ ἔσκασαν καὶ κατέφυγαν στὴν περιοχή μας ποὺ ἦταν ἡ τελευταῖα χριστιανικὴ ποὺ εἶχε μείνει στὸ Νότιο Λίβανο καὶ αὐτὴ ἦταν ἡ τιμὴ ποὺ πληρώσαμε γιὰ τὴν ἀνεκτικότητά μας καὶ τὴν τακτικὴ τῶν ἀνοιχτῶν συνόρων ποὺ δὲν εἶχαν κανένα σκοπὸ νὰ ἐνσωματωθοῦν μὲ ἐμᾶς, ποὺ δὲν εἶχαν σκοπὸ νὰ εἶναι ἕνα μέρος τῆς Λιβανέζικης κοινωνίας καὶ νὰ ἀναπτυχθοῦν μὲ τὴν δική μας ἀνάπτυξη, ἀλλὰ ἁπλᾶ ἤθελαν νὰ ἔλθουν καὶ μόλις γίνουν πλειονότητα νὰ ἐπιβάλλουν τὴν ὀπισθοδρόμηση, τὸν τρόπο ζωῆς τους ἐναντίον μας, πρᾶγμα ποὺ κατέστρεψε τὸν πολιτισμό μας.

Ὅταν δεῖτε τὸ Λίβανο πλέον δὲν εἶναι τὸ Παρίσι τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἀλλὰ μία βάση τρομοκρατῶν καὶ τρομοκρατικῶν ὀργανώσεων ὅπου ὅ ἄξονας τοῦ κακοῦ ἔχει τὸν ἔλεγχο τῆς χώρας. Μόλις οἱ ἑνωμένες δυνάμεις τῶν μουσουλμάνων ἀνεξαρτήτου προέλευσης ἄρχισαν jihad (ἱερὸ πόλεμο), ἄρχισαν νὰ σφάζουν , ἔμπαιναν σε χριστιανικὲς πόλεις καὶ ἔσφαζαν γέρους, παιδιά, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, ἐὰν ἔμπαιναν στὰ καταφύγια καὶ ἔβρισκαν ἕνα πατέρα καὶ μία μητέρα νὰ κρύβονται μὲ τὸ μωρό τους, ἔπαιρναν τὸ ἕνα πόδι τοῦ μωροῦ καὶ τὸ ἔδεναν, μὲ τὴν μητέρα, τὸ ἄλλο μὲ τὸν πατέρα καὶ τραβοῦσαν μακρυὰ τοὺς γονεῖς ὥστε νὰ σχίσουν τὸ μωρὸ στὴ μέση. Ἔμπαιναν στὶς ἐκκλησίες καὶ κατουρούσαν κι ἀφόδευαν στὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ χρησιμοποιοῦσαν τὴν Βίβλο γιὰ χαρτὶ ὑγείας. 

Σταύρωναν τοὺς ἄνδρες καὶ τοὺς ἔβαζαν μέλι στὸ στῆθος καὶ τὰ γεννητικὰ ὄργανά τους ὥστε νὰ τοὺς τσιμπᾶνε οἱ μέλισσες καὶ νὰ ἔχουν ἀργὸ θάνατο. Αὐτὸ ἦταν ἡ τύχη τῶν χριστιανῶν. Ἦταν ἕνας πόλεμος ἀνάμεσα σὲ Λιβανέζους χριστιανοὺς ποὺ ὑπερασπίζονταν τὴν ὕπαρξή τους στὴν Μέση Ἀνατολή καὶ τὴν Δημοκρατία τους καὶ στοὺς μουσουλμάνους ποὺ ἦλθαν ἀπὸ ὅλον τὸν Ἀραβικὸ κόσμο γιὰ νὰ πολεμήσουν μαζὶ μὲ τοὺς Παλαιστίνιους, νὰ καταλάβουν τὸν Λίβανο καὶ νὰ ἀνακηρύξουν Ἰσλαμικὸ κράτος καὶ τὸ ἐχουν πετύχει χρησιμοποιῶντας τοὺς νόμους μας. Σήμερα οἱ χριστιανοὶ εἶναι λιγότεροι ἀπὸ 20% καὶ κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἐμφυλίου πολέμου 160.000 Άνθρωποι σκοτώθηκαν στὸν Λίβανο. Οἱ 100.000 ἦταν χριστιανοί. Ἔτσι πρὶν τὸ 1975 οἱ χριστιανοὶ εἴμασταν ἡ πλειονότητα μὲ 65%, ἐνῷ σήμερα λιγότεροι ἀπὸ 20%.