Χριστόδουλος, Ο Μεγάλος Ανεπανάληπτος Ηγέτης. Μέρος 27

                          ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

                Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ

                                  ΗΓΕΤΗΣ

                                  ΜΕΡΟΣ 27

                                 π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.

                           Ανατρεπτικό σχέδιο οι πυρκαγιές   29-8-2007

     Η μεγάλη συμφορά  των πυρκαγιών που έπληξε την πατρίδα μας μονοπωλεί αυτόν τον καιρό τα ενδιαφέροντα μας. Σκέπτομαι τους ανθρώπους που χάθηκαν τόσο άδικα, άλλους που έχασαν τις περιουσίες τους . Σκέπτομαι τα δάση μας, τον φυσικό μας πλούτο που εξανεμίστηκε, και μελαγχολώ. Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα είναι πρωτοφανές και χωρίς αμφιβολία είναι σχέδιο ανατρεπτικό της

πολιτικής ευστάθειας. Προσευχήθηκα με δάκρυα στο Θεό να σταματήσει αυτό το κακό και έδωσα από εδώ οδηγίες στις εκκλησιαστικές υπηρεσίες μας να έλθουν σε βοήθεια των πυροπαθών. Νομίζω ότι ένας αξιωματούχος της Εκκλησίας πρέπει να παρακολουθεί τακτικά τις εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα της ζωής. Βέβαια, πρωτίστως οφείλει να καλλιεργεί την ορθόδοξη πνευματικότητά του. Οφείλει όμως να γνωρίζει το πώς σκέπτεται σήμερα ο κόσμος  ποία ιδεολογικά και άλλα ρεύματα κυκλοφορούν και, κυρίως, τι αναμένει σήμερα ο κόσμος από την Εκκλησία. Αν η Εκκλησία, διά στόματος των εκπροσώπων της, δεν είναι σε θέση να αρθρώσει πειστικό και φερέγγυο λόγο για τα σύγχρονα προβλήματα του ανθρώπου, δεν ξέρω ποίος, τελικά, θα ήθελε να την ακολουθήσει.

                 Οι ευρωλιγούρηδες και το αίσχος    3-9-1999   

Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν την ουσιαστική κατάργηση των Θρησκευτικών με τον τρόπο που γίνονται. Σήμερα αυτό που διδάσκουν στα παιδιά είναι ένα μάθημα όπως το ονειρεύονται οι  ευρωπαϊστές, αυτοί που τους έχουν ονομάσει και «ευρωλιγούρηδες» .  Αποτελεί αίσχος για τους Νεοέλληνες να παίρνουν ως κριτήρια το τι θέλουν κάθε φορά οι ντιρεκτίβες των Βρυξελλών  και όχι τι επιβάλλει η ιστορική αναγκαιότητα και η παράδοση αυτού του τόπου.

                        Το έλλειμμα ηγεσίας    3-2-2007    

Η πολιτική ηγεσία  της Ευρώπης δεν συνεχίζει πάντοτε την πορεία της έτσι όπως την είχαν θελήσει οι μεγάλοι ευρωπαϊστές ιδρυτές της. Από τα χρόνια του Κωνσταντίνου Καραμανλή  και μετά, η πολιτική ηγεσία ακολουθεί ορισμένες φορές πορεία που δείχνει μια διαφοροποίηση των αρχών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως από τις αρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Οι Ευρωπαίοι έχουν συχνά το αίσθημα ότι η Ένωση δεν ταυτίζεται με τον κόσμο της. Γι’ αυτό και δεν διστάζουν να στραφούν εναντίον της ,

όπως είδαμε με την άρνηση αποδοχής του Συντάγματος.

                               ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ