Οι εκλογές έγιναν! Οι εκλεκτοί εξελέγησαν! Και έζησαν αυτοί καλά και μείς καλύτερα!
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ.ΤΖΟΥΜΑ
Η πρόσφατη έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας,την περασμένη Τρίτη, ανέδειξε δύο νέους Μητροπολίτες- εκλεκτούς του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και της συντριπτικής πλειοψηφίας της Ιεραρχίας που τον
ακολουθεί στις επιλογές του. Τον πολυσέβαστο Γέροντα Γεράσιμο Φωκά για την Μητρόπολη Κεφαλληνίας ( άξιο και δίκαιο) και τον αεικίνητο Αρχιμ. Ιουστίνο Μπαρδάκα,από την ορεινή Φλώρινα, την οποία εσημάδεψε με το πέρασμά του και τη ζωή του ο Αυγουστίνος Καντιώτης, στην κοσμοπολίτικη Καλαμαριά.Η πρόσφατη έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας,την περασμένη Τρίτη, ανέδειξε δύο νέους Μητροπολίτες- εκλεκτούς του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου και της συντριπτικής πλειοψηφίας της Ιεραρχίας που τον
Κατά έναν περίεργο λόγο, όσα προβλήματα κι αν έχει η Εκκλησία, όποιο κι αν είναι το καθεστώς διοίκησής της, η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη νέων Μητροπολιτών, είναι το μόνο που παραμένει σταθερή και μεγίστη προτεραιότητα και παρά τις διαφοροποιήσεις στα πρόσωπα, η διαδικασία δεν αλλάζει, αλλά αποτελεί την υπ´αριθμό μία αποστολή των Ιεραρχών, προκειμένου να συγκληθεί ο ενωτικός τους σύνδεσμος, η Ιεραρχία, η οποία αποτελεί το ανώτατο όργανο διοίκησης της Εκκλησίας μας.
Οποια προβλήματα κι αν υπάρχουν, όσες πληγές κι αν ταλαιπωρούν το ιερό σώμα της Εκκλησίας,ξεχνιούνται όλα, μπροστά στην πλήρωση μίας κενής Μητρόπολης. Η εκλογή καθίσταται αμέσως το υπ´αριθμόν ένα θέμα που απασχολεί την Εκκλησία και τους Ιεράρχες μας.
Και αν ανατρέξουμε στο παρελθόν,θα δούμε οτι αυτό ίσχυε πάντα. Από τα χρόνια του Χρυσοστόμου του Β´(Χατζησταύρου),ο οποίος διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος την πιο κρίσιμη πολιτικά περίοδο για τη χώρα μας, από το 1962,(στην μετά Ιάκωβο Βαβανάτσο εποχή), έως το 1967, όπου παραιτήθηκε για να εκλεγεί ο Ιερώνυμος Α ´( Κοτσώνης).
Η Ελλάδα μπορεί τότε να μην ήταν αντιμέτωπη με μνημόνια αλλά υπήρχε ασταθής πολιτική κατάσταση. Βρισκόμασταν στην προ δικτατορίας ατμόσφαιρα και η συνεργασία Εκκλησίας και Κράτους δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Υπήρχαν πάνω από 15 κενά Μητροπόλεων , που έμεναν επί πολλά χρόνια με τοποτηρητές. Με αποτέλεσμα το Νοέμβριο του 1965 να προβεί σε μαζικές εκλογές χωρίς μάλιστα τη σύμφωνη γνώμη της τότε Κυβέρνησης. Γιαυτό και οι εκλεγέντες το επίμαχο αυτό διάστημα, παρέμειναν για ένα έτος χωρίς να τους αναγνωρίζει το κράτος και να τους επιτρέπει δικαίωμα υπογραφής. Μεταξύ των Μητροπολιτών που εξελέγησαν εκείνη την εποχή ήταν οι σπουδαίοι και δυναμικοί Ιεράρχες Κορίνθου Παντελεήμων, Μεσσηνίας Χρυσόστομος Β ´, Σύρου
Δωρόθεος Α ´,Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Β ´ ( ως Σάμου τότε), Πατρών Νικόδημος( ως Ζιχνών τότε), Μηθύμνης Ιάκωβος κ.ά. Η Εκκλησία μολονότι είχε μείζονα θέματα να αντιμετωπίσει και να λύσει εκείνη την εποχή,πήγε κόντρα στο ρεύμα και προχώρησε με το έτσι θέλω στις εκλογές των νέων Ιεραρχών. Μάλιστα ο Γέρων τότε Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος είχε πεί οτι «και πολύ αργήσαμε να τις κάνουμε».
Οι μαζικές νέες αυτές εκλογές το 1965,άλλαξαν την σύνθεση της Ιεραρχίας και απέκτησε ο Αρχιεπίσκοπος μία ισχυρά δύναμη περιφρούρησής του για να αντιμετωπίσει τις πιέσεις των ανακτόρων που ήθελαν να τον οδηγήσουν σε παραίτηση. Η Ιεραρχία τον στήριξε τότε σθεναρά, αλλά τον πρόδωσε η επισφαλής υγεία του(ήταν πολύ γέρων και σχεδόν 90 ετών) γιαυτό και παραιτήθηκε για να ανοίξει τον δρόμο στον Ιερώνυμο Α ´. Μάλιστα ενώ του ζητήθηκε να παραιτηθεί υπέρ του τότε Πρωθιεράρχη των Ανακτόρων Αρχιμ. Ιερωνύμου Κοτσώνη, εκείνος πρόσθεσε στην επιστολή του και τον Αρχιμ. Χρυσόστομο Γιαλούρη, δεινό ιεροκήρυκα και άφταστο λειτουργό, της Ι.Μητρόπολης Πειραιώς, ο οποίος λίγο αργότερα εξελέγη Μητροπολίτης Χίου, διαδεχόμενος τον Παύλο Πολυμερόπουλο, των 11 μηνών.
Και αν ανατρέξουμε στο παρελθόν,θα δούμε οτι αυτό ίσχυε πάντα. Από τα χρόνια του Χρυσοστόμου του Β´(Χατζησταύρου),ο οποίος διετέλεσε Αρχιεπίσκοπος την πιο κρίσιμη πολιτικά περίοδο για τη χώρα μας, από το 1962,(στην μετά Ιάκωβο Βαβανάτσο εποχή), έως το 1967, όπου παραιτήθηκε για να εκλεγεί ο Ιερώνυμος Α ´( Κοτσώνης).
Η Ελλάδα μπορεί τότε να μην ήταν αντιμέτωπη με μνημόνια αλλά υπήρχε ασταθής πολιτική κατάσταση. Βρισκόμασταν στην προ δικτατορίας ατμόσφαιρα και η συνεργασία Εκκλησίας και Κράτους δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Υπήρχαν πάνω από 15 κενά Μητροπόλεων , που έμεναν επί πολλά χρόνια με τοποτηρητές. Με αποτέλεσμα το Νοέμβριο του 1965 να προβεί σε μαζικές εκλογές χωρίς μάλιστα τη σύμφωνη γνώμη της τότε Κυβέρνησης. Γιαυτό και οι εκλεγέντες το επίμαχο αυτό διάστημα, παρέμειναν για ένα έτος χωρίς να τους αναγνωρίζει το κράτος και να τους επιτρέπει δικαίωμα υπογραφής. Μεταξύ των Μητροπολιτών που εξελέγησαν εκείνη την εποχή ήταν οι σπουδαίοι και δυναμικοί Ιεράρχες Κορίνθου Παντελεήμων, Μεσσηνίας Χρυσόστομος Β ´, Σύρου
Δωρόθεος Α ´,Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Β ´ ( ως Σάμου τότε), Πατρών Νικόδημος( ως Ζιχνών τότε), Μηθύμνης Ιάκωβος κ.ά. Η Εκκλησία μολονότι είχε μείζονα θέματα να αντιμετωπίσει και να λύσει εκείνη την εποχή,πήγε κόντρα στο ρεύμα και προχώρησε με το έτσι θέλω στις εκλογές των νέων Ιεραρχών. Μάλιστα ο Γέρων τότε Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος είχε πεί οτι «και πολύ αργήσαμε να τις κάνουμε».
Οι μαζικές νέες αυτές εκλογές το 1965,άλλαξαν την σύνθεση της Ιεραρχίας και απέκτησε ο Αρχιεπίσκοπος μία ισχυρά δύναμη περιφρούρησής του για να αντιμετωπίσει τις πιέσεις των ανακτόρων που ήθελαν να τον οδηγήσουν σε παραίτηση. Η Ιεραρχία τον στήριξε τότε σθεναρά, αλλά τον πρόδωσε η επισφαλής υγεία του(ήταν πολύ γέρων και σχεδόν 90 ετών) γιαυτό και παραιτήθηκε για να ανοίξει τον δρόμο στον Ιερώνυμο Α ´. Μάλιστα ενώ του ζητήθηκε να παραιτηθεί υπέρ του τότε Πρωθιεράρχη των Ανακτόρων Αρχιμ. Ιερωνύμου Κοτσώνη, εκείνος πρόσθεσε στην επιστολή του και τον Αρχιμ. Χρυσόστομο Γιαλούρη, δεινό ιεροκήρυκα και άφταστο λειτουργό, της Ι.Μητρόπολης Πειραιώς, ο οποίος λίγο αργότερα εξελέγη Μητροπολίτης Χίου, διαδεχόμενος τον Παύλο Πολυμερόπουλο, των 11 μηνών.
Και επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, δύο χρόνια αργότερα από τις μαζικές εκλογές του 1965,συνέβη ακριβώς το ίδιο. Συμπλήρωσε η Αριστίνδην Σύνοδος, όσα κενά δημιούργησαν οι αναγκαστικές παραιτήσεις Μητροπολιτών λόγω του ορίου ηλικίας που άρχισε να ισχύει– είχε επιβληθεί το 72ο έτος- ή οι απομακρύνσεις εκ του θρόνου πολλών Ιεραρχών, με διάφορες αιτιολογίες( κυρίως για ηθικά παραπτώματα ή αντικαθεστωτική συμπεριφορά).
Πρέπει να πούμε πάντως οτι οι μαζικές εκλογές νέων Μητροπολιτών υπέκρυπταν και μίαν επιπλέον υστεροβουλία: την ανανέωση της Ιεραρχίας αφ´ενός και αφ´ετέρου τον έλεγχο της Ιεραρχίας από τον Αρχιεπίσκοπο.
Την «παράδοση» αυτή, ξεπέρασε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ ο οποίος στην προσπάθειά του να ελέγξει ολοσχερώς την Ιεραρχία το 1974, προέβη σε μαζικές μεταθέσεις Μητροπολιτών από μικρές και φτωχές Μητροπόλεις σε μεγάλες και πλούσιες. Επίσης απομάκρυνε 11 Μητροπολίτες εκλεγέντες επί Ιερωνύμου του Α ´ ,και έναν της πρεσβυτέρας Ιεραρχίας που του πηγαιναν κόντρα. Στις θέσεις τους εξέλεξε κληρικούς της δικής του επιρροής. Παράλληλα τριχοτόμησε την Αρχιεπισκοπή Αθηνών σε ισάριθμες Μητροπόλεις(Ν. Σμύρνης, Ν. Ιωνίας, Περιστερίου)και διχοτόμησε την Αττικής( Μεγάρων και Σαλαμίνος και Μεσογαίας και Λαυρεωτικής) και Θεσσαλονίκης( Ν. Κρήνης και Νεαπόλεως). Και μάλιστα χωρίς να ζητηθεί η άδεια και η σύμφωνη γνώμη του Φαναρίου, τόσο για τις διχοτομήσεις, όσο και για τις μεταθέσεις από και σε Μητροπόλεις των νέων χωρών.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε οτι επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ ανανεώθηκε η Ιεραρχία εκ βάθρων. Πάνω από πενήντα εκλογές νέων Μητροπολιτών( από το 1974 εως το 1996 οι τελευταίες εκλογές επί Σεραφείμ), άλλαξαν τον χάρτη της Ιεραρχίας.
Αλλά και επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, στα δέκα χρόνια Αρχιεπισκοπείας του, εξελέγησαν 36 νέοι Μητροπολίτες. Επί Χριστοδούλου διχοτομήθηκε η Μητρόπολη Νέας Σμύρνης και πρόκυψε η Γλυφάδας, ενώ μπήκαν τα θεμέλια για την διχοτόμηση της Αττικής σε Κηφισίας και Ιλίου, για να αποφορτιστεί εκ του αρνητικού κλίματος που είχε δημιουργηθεί το 2005 με το γνωστό ηθικό και οικονομικό σκάνδαλο με επίκεντρο το όνομα της τότε Μητρόπολης Αττικής. Η διχοτόμηση αυτή έγινε τελικά επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β ´.
Με τις δύο τελευταίες εκλογές που έγιναν προχθές, έχουν γίνει 23 εκλογές νέων Μητροπολιτών, στά εφτά χρόνια Αρχιεπισκοπείας του.
Την «παράδοση» αυτή, ξεπέρασε ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ ο οποίος στην προσπάθειά του να ελέγξει ολοσχερώς την Ιεραρχία το 1974, προέβη σε μαζικές μεταθέσεις Μητροπολιτών από μικρές και φτωχές Μητροπόλεις σε μεγάλες και πλούσιες. Επίσης απομάκρυνε 11 Μητροπολίτες εκλεγέντες επί Ιερωνύμου του Α ´ ,και έναν της πρεσβυτέρας Ιεραρχίας που του πηγαιναν κόντρα. Στις θέσεις τους εξέλεξε κληρικούς της δικής του επιρροής. Παράλληλα τριχοτόμησε την Αρχιεπισκοπή Αθηνών σε ισάριθμες Μητροπόλεις(Ν. Σμύρνης, Ν. Ιωνίας, Περιστερίου)και διχοτόμησε την Αττικής( Μεγάρων και Σαλαμίνος και Μεσογαίας και Λαυρεωτικής) και Θεσσαλονίκης( Ν. Κρήνης και Νεαπόλεως). Και μάλιστα χωρίς να ζητηθεί η άδεια και η σύμφωνη γνώμη του Φαναρίου, τόσο για τις διχοτομήσεις, όσο και για τις μεταθέσεις από και σε Μητροπόλεις των νέων χωρών.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε οτι επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ ανανεώθηκε η Ιεραρχία εκ βάθρων. Πάνω από πενήντα εκλογές νέων Μητροπολιτών( από το 1974 εως το 1996 οι τελευταίες εκλογές επί Σεραφείμ), άλλαξαν τον χάρτη της Ιεραρχίας.
Αλλά και επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, στα δέκα χρόνια Αρχιεπισκοπείας του, εξελέγησαν 36 νέοι Μητροπολίτες. Επί Χριστοδούλου διχοτομήθηκε η Μητρόπολη Νέας Σμύρνης και πρόκυψε η Γλυφάδας, ενώ μπήκαν τα θεμέλια για την διχοτόμηση της Αττικής σε Κηφισίας και Ιλίου, για να αποφορτιστεί εκ του αρνητικού κλίματος που είχε δημιουργηθεί το 2005 με το γνωστό ηθικό και οικονομικό σκάνδαλο με επίκεντρο το όνομα της τότε Μητρόπολης Αττικής. Η διχοτόμηση αυτή έγινε τελικά επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β ´.
Με τις δύο τελευταίες εκλογές που έγιναν προχθές, έχουν γίνει 23 εκλογές νέων Μητροπολιτών, στά εφτά χρόνια Αρχιεπισκοπείας του.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β, απαλλαγμένος από τα πλέγματα του παρελθόντος προχωρεί στη συμπλήρωση των κενών, εκλέγοντας ως Μητροπολίτες, πνευματικά αναστήματα και άλλων Μητροπολιτών, χωρίς σειρά προτεραιότητας.
Σε αυτό το πνεύμα κινούμενος ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εξέλεξε προχθές τους δύο νέους Μητροπολίτες. Ο Γεράσιμος Φωκάς, σαν μία συνέχεια της εκλογής του Γέροντος Θήρας Επιφανίου που έγινε επί Χριστοδούλου, αποτελεί το καλύτερο δυνατό παράδειγμα Αγιότητος, ενός εναρέτου μοναχού που εισέρχεται στην Ιεραρχία, σε αυτή την κλειστή κάστα που είναι για τους ολίγους και εκλεκτούς.Ας ελπίσουμε οτι θα «παρασύρει» με τη δική του φυσική παρουσία την Ιεραρχία στα μονοπάτια μιάς ξεχωριστής Αγιότητος και θα μυρίσει παντού το ουρά οι μοσχολίβανο .! Ήδη τα πρώτα δείγματα τα έδωσε, με τον σπολύτως πνευματικό και αγιο πατρικό τρόπο με τον οποίο αποδέχθηκε την εκλογή του,κατά το Μικρό Μήνυμα. Δυό λέξεις ήταν αρκετές για να δώσει να καταλάβουμε το πνευματικό του ανάστημα και την συναισθηματική του ικμάδα.
Η εκλογή του νέου Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς Ιουστίνου, έρχεται σε μία εποχή που η Μητρόπολη αυτή είχε μείνει σχεδόν αποίμαντη και η εκλογή ενός νέου και στιβαρού Ιεράρχη είχε καταστεί αδήριτη ανάγκη. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε αποφασίσει από καιρό την προαγωγή του Αρχιμ. Ιουστίνου Μπαρδάκα, Πρωτοσυγκέλου της ακριτικής Μητρόπολης Φλωρίνης. Το πλήρωμα του χρόνου το έφερε η χηρεία της Μητρόπολης Ν. Κρήνης. Ο Ιουστίνος είναι βέβαιο οτι με τις γνώσεις του, το νεανικό σφρίγος του και την πνευματικότητά του θα μετατρέψει την Μητρόπολη αυτή σε μία δακτυλοδεικτούμενη πνευματική κυψέλη. Ως λάθος του νέου Μητροπολίτη Νέας Κρήνης Ιουστίνου πρέπει να θεωρηθεί η προσωπική αναφορά του στο Μικρό Μήνυμα, σε διάφορα κουτσομπολιά που είναι φυσικό να εγείρει μία υποψηφιότητα από το πουθενά, όταν υπάρχουν κληρικοί που περιμένουν από χρόνια να προαχθούν και δε βλέπουν πρόσωπο .Τι σημαίνει..» είμαι εξουσιοδοτημένος από τους γονείς μου», εντός της Ιεραρχίας; Σε συμβολσιογράφο βρισκότανε ή σε αίθουσα δικαστηρίου; Αυτό θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει αργότερα με ένα ανακοινωθέν, ή να το κονιοορτοποιήσει δια του βίου του και της εν γένει συμπεριφοράς του ως Αρχιερεύς.
Η έννοια του Μικρού Μηνύματος έχει τον χαρακτήρα της σποδοχής ή όχι της εκλογής και των εύχαριστιών προς τους εκλέκτορες. Προσωπικές αναφορές και τα συναφή δεν έχουν θέση. Κρίμα ,λοιπόν, γιατί άθελά του ο Ιουστίνος αμαύρωσε μία πολύ ιδιαίτερη στιγμή.
Η έννοια του Μικρού Μηνύματος έχει τον χαρακτήρα της σποδοχής ή όχι της εκλογής και των εύχαριστιών προς τους εκλέκτορες. Προσωπικές αναφορές και τα συναφή δεν έχουν θέση. Κρίμα ,λοιπόν, γιατί άθελά του ο Ιουστίνος αμαύρωσε μία πολύ ιδιαίτερη στιγμή.
Η Εκκλησία έχει πολλά προβλήματα να την απασχολούν. Οι σχέσεις της με την κυβέρνηση, παρά τις διαφορές και τις γωνίες που υπάρχουν, κρατούνται σε ύφεση, χάρη στις άριστες σχέσεις του Αρχιεπισκόπου με τον Πρωθυπουργό.Η τακτική βέβαια της αναβολής των όποιων προβλημάτων με κύριο αυτό του διαχωρισμού, δεν μπορεί να κρατήσει επ´άπειρο.
Ηδη κάποιες φανατικές φωνές από την Κυβέρνηση — οπως ο ανιστόρητος και ρηχός κ. Φίλης–ανεβάζουν τεχνιέντως την θερμοκρασία και πυροδοτούν αρνητικά το κλίμα, αλλά και ο Αρχιεπίσκοπος προς τιμήν του, δεν τους αφήνει χωρίς τις κατάλληλες απαντήσεις.
Παρ´ολα αυτά η Εκκλησία δεν σταματά την πορεία της. Μάλιστα επειδή ένας Επίσκοπος για την Εκκλησία μας, θεωρείται και είναι το κέντρο της Εκκλησίας μας, κάθε φορά που μία Μητρόπολη χηρεύει η διοίκηση της Εκκλησίας σπεύδει αμέσως να εκλέξει τον νέο Μητροπολίτη για να μην υπάρξει κανένα κενό.
Ο λόγος που επισημαίνουμε όλα τα παραπάνω δεν είναι γιατί διαφωνούμε με το πνεύμα αυτό που επικρατεί στην Εκκλησία,αλλά για να δείξουμε οτι και σε αυτόν ακόμη τον θεοίδρυτο θεσμό, πολλές φορές υπερισχύουν τα ανθρώπινα των πνευματικών.
Οι εκλογές λοιπόν των δύο Μητροπολιτών έγιναν! Σε λίγο θα ενθρονιστούν και η Εκκλησία συνεχίζει την ανυπέρβλητη πορεία της. Τα προβλήματα συσσωρεύονται το ένα μετά το άλλο. Κάποια λύνονται κάποια άλλα παραμένουν εσαεί άλυτα και οι πλέον ευχαριστημένοι είναι οι Ιεράρχες μας που φροντίζουν να χαίρονται και να περνούν όμορφα την Αρχιερωσύνη τους! Και τα υπόλοιπα «γαία πυρί μιχθήτω».
Παρ´ολα αυτά η Εκκλησία δεν σταματά την πορεία της. Μάλιστα επειδή ένας Επίσκοπος για την Εκκλησία μας, θεωρείται και είναι το κέντρο της Εκκλησίας μας, κάθε φορά που μία Μητρόπολη χηρεύει η διοίκηση της Εκκλησίας σπεύδει αμέσως να εκλέξει τον νέο Μητροπολίτη για να μην υπάρξει κανένα κενό.
Ο λόγος που επισημαίνουμε όλα τα παραπάνω δεν είναι γιατί διαφωνούμε με το πνεύμα αυτό που επικρατεί στην Εκκλησία,αλλά για να δείξουμε οτι και σε αυτόν ακόμη τον θεοίδρυτο θεσμό, πολλές φορές υπερισχύουν τα ανθρώπινα των πνευματικών.
Οι εκλογές λοιπόν των δύο Μητροπολιτών έγιναν! Σε λίγο θα ενθρονιστούν και η Εκκλησία συνεχίζει την ανυπέρβλητη πορεία της. Τα προβλήματα συσσωρεύονται το ένα μετά το άλλο. Κάποια λύνονται κάποια άλλα παραμένουν εσαεί άλυτα και οι πλέον ευχαριστημένοι είναι οι Ιεράρχες μας που φροντίζουν να χαίρονται και να περνούν όμορφα την Αρχιερωσύνη τους! Και τα υπόλοιπα «γαία πυρί μιχθήτω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου