Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ

Παρακάτω υπάρχει μια λίστα με μερικά ανδρικά και γυναικεία αρχαία ελληνικά ονόματα και το τι σημαίνουν. Πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα.

Αγαθοκλής/ Αγαθόκλεια (αγαθός/ ή+κλέος) ο/ η έχον/ουσα καλή φήμη
Αγησίλαος ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτη
Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής
Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός
Αλέξανδρος (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος
Άλκηστις (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας

Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
Αλκμήνη (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα
Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος
Ανδρομάχη (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος
Αριάδνη (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη
Αριστόβουλος (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος.
Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής.
Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
Αρσινόη (άρσις <αίρω+νους) η υψηλόφρων.
Αφροδίτη (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη.
Δηιδάμεια (δήϊος: εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών
Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού
Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος
Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη
Διώνη (εκ του Διός) η θεϊκή
Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός
Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα
Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών
Ετεοκλής (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα
Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής
Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη
Ευνομία (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών
Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός
Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη
Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη
Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα.
Ήβη (ήβη: ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα
Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη
Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας
Θάλεια (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα
Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη.
Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
Ιοκάστη (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές.
Ιππολύτη (ίππος+λύω) η αρματιλάτις.
Ίρις (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών.
Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή.
Ίων (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος.
Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια.
Καλλιρρόη ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό.
Κίμων (χίμων: χειμών) ο θυελλώδης.
Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
Κλειώ (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα.
Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κλεονίκη (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια.
Κλεοπάτρα (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος.
Κρίτων (κρίνω) ο ευφυής.
Λέανδρος (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού.
Λητώ (λανθάνω) η μυστηριώδης.
Μελπομένη (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της.
Μενέλαος (μένος+λαός) η ορμή του λαού.
Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
Μυρτώ (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά.
Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς.
Νεοκλής (νέος+κλέος) η νέα δόξα.
Νεφέλη (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ.
Ξανθίππη η ξανθή ιππεύτρια.
Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων
Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος.
Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος
Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος
Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια.
Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός
Πολύμνια (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα.
Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη.
Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος
Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης
Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού
Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους
Τερψιχόρη (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα.
Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος
Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων
Φαίδρα (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη.
Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ όλα
Φερενίκη (φέρω+νίκη) η νικηφόρος
Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους
Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.
Φοίβος (φάος:φως) ο ακτινοβόλος
Φρίξος (φρίττω) ο τρομακτικός.
Χρυσηϊς (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.

Από τον ιατρό και φίλο Μάκη Λευκαδίτη από την Θεσσαλονίκη.
Σε ευχαριστώ Μάκη γιά την αποστολή.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου