Για τα μάτια μιας Χήρας δημιουργήθηκε ο Ισλαμισμός

 Ε.Ι.Π.

 

Για τα μάτια μιας Χήρας δημιουργήθηκε ο Ισλαμισμός, από τον φανατισμό και τον σκοταδισμό του οποίου υποφέρει όλη η Ανθρωπότητα.

Ο Βυζαντινός χρονογράφος Ζωναράς μας δίνει σημαντικές λεπτομέρειες της αρχής του

Μωαμεθανισμού.

Ο Μωάμεθ συνολικά παντρεύτηκε 15 γυναίκες, από τις οποίες η μικρότερη ήταν 9 ετών!!!

Επιτομή Ιστοριών. XIV

Όπως λοιπόν γύριζε αυτός ο βασιλιάς (ο Ηράκλειος) νικητής από την Περσία, τον πλησίασε ο Μωάμεθ, ο φύλαρχος των Σαρακηνών.

Δεν είχε επιλεγεί ως ηγέτης λόγω καταγωγής, γιατί ήταν άσημος, αλλά με πονηριά.

Όντας φτωχός ζούσε δουλεύοντας σε μια πλούσια χήρα την οποία τελικά παντρεύτηκε, κάνοντάς την να τον ερωτευθεί με μαγείες.

Έπασχε δε από επιληψία, και ώρες – ώρες τον έπιανε η αρρώστια και έπεφτε κάτω και έχανε τα λογικά του. Έτσι γίνονταν αιτία στενοχώριας και ντροπής για εκείνον και την γυναίκα του.

Αλλά αυτός ήταν πονηρός σχετίστηκε με έναν καλόγερο ακόμα πονηρότερο, ο οποίος είχε εξοριστεί από την Κωνσταντινούπολη για κακοπιστία και μαθήτευσε σ’ αυτόν.

Έλεγε έτσι στη γυναίκα του ότι ερχόταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ από τον ουρανό και τον μυούσε σε απόρρητα μυστήρια.

Κι αυτός δεν μπορούσε ν’ αντέξει την όψη του Αγγέλου και γι αυτό τον έπιανε ίλιγγος και φόβος και έπεφτε καταγής.

Μάρτυρα για αυτό στην γυναίκα του είχε και εκείνον τον πονηρό καλόγερο, που έλεγε ότι ”αλήθεια, αυτός ο Γαβριήλ στέλνεται σε όλους τους προφήτες”.

Άρχισε λοιπόν να υπερηφανεύεται η γυναίκα του ότι είχε για σύζυγο της έναν προφήτη και τον πήγαινε να τον γνωρίσουν και άλλες γυναίκες. Έτσι αυτός ο άθλιος απέκτησε φήμη προφήτη σε όλους τους ομόφυλους του.

Όταν πέθανε η γυναίκα του, την κληρονόμησε και έγινε Φύλαρχος, Δάσκαλος και Νομοθέτης του Έθνους των Ισμαηλιτών. (Αράβων, απογόνων του Ισμαήλ, γιού του Αβραάμ και της Άγαρ, εξ ου και η συχνή ονομασία “Αγαρηνοί”).

Άλλους τους εξαπατούσε με τα λόγια του και όσους δεν πείθονταν εύκολα τραβούσε το σπαθί και τους ανάγκαζε να προσκυνήσουν. Έτσι μάζεψε γύρω του πολλούς αξιόμαχους “χείρα ικανήν”.

Αυτός λοιπόν, βγαίνοντας από την Αίθριβο (Γιαθρίμπ, μετέπειτα Μεδίνα) πήγε στον βασιλιά (Ηράκλειο) και του ζήτησε μια περιοχή για να εγκατασταθεί και αυτός του παραχώρησε.

Και αφού έπεισε όλο το έθνος του για την σοφία του, με τους τρόπους που αναφέραμε, έκανε επιδρομές σε όλη την Συρία, την οποία καταλήστευσε και κατέλαβε πολλές χώρες των Ρωμαίων.

Και από τότε, δεν σταμάτησε το έθνος των Ισμαηλιτών να ληστεύει και να αλωνίζει σε όλες τις περιοχές των Ρωμαίων.

Το κείμενο:

214 Ὑποστρέφοντι δὲ τῷ βασιλεῖ τούτῳ ἐκ τῆς Περσίδος τροπαιοφόρῳ πρόσεισι Μωάμεθ ὁ τῶν Σαρακηνῶν φύλαρχος, οὐκ ἐκ γένους τὸ φυλαρχεῖν κληρωσάμενος (τῶν γὰρ ἀσήμων ἐτύγχανεν ὤν), ἀλλὰ πονηρίᾳ τοῦτο κτησάμενος. πένης γὰρ ὢν παρά τινι γυναικὶ πλουσίᾳ χήρᾳ ἐθήτευεν, ἣν ἔγημε, γοητείαις ὑπαγαγὼν εἰς ἔρωτα ἑαυτοῦ. ἐπιληψίας δὲ νοσήματι συνεχόμενος καὶ κατὰ καιροὺς αὐτῷ τοῦ πάθους προσβάλλοντος πίπτων καὶ τῶν φρενῶν ἐξιστάμενος, ἀθυμίας αἴτιος τῇ ἑαυτοῦ κυρίᾳ καὶ γαμετῇ καὶ αἰσχύνης ἐγίνετο. ὁ δὲ αὐτός τε πονηρὸς ὢν καί τινι δὲ μοναχῷ πονηροτέρῳ ἑαυτοῦ ἐντετυχηκὼς διὰ κακοπιστίαν φυγαδευθέντι τῆς Βυζαντίδος καὶ παρ’ αὐτοῦ διδαχθείς, ἔλεγε τῇ γυναικὶ τὸν Γαβριὴλ τὸν ἀρχάγγελον οὐρανόθεν αὐτῷ φοιτῶντα ἀπόρρητά τινα μυεῖν, μὴ φέρειν δὲ τὴν τούτου θέαν καὶ διὰ τοῦτο ἰλιγγιᾶν καὶ φόβῳ συνέχεσθαι καὶ πρὸς γῆν κατακλίνεσθαι. ταῦτα δ’ εἶχεν αὐτῷ συμμαρτυροῦντα καὶ τὸν μοναχὸν ἐκεῖνον τὸν δόλιον καὶ τῇ γυναικὶ λέγοντα ὅτι ὡς ἀληθῶς πᾶσι τοῖς προφήταις οὗτος ὁ Γαβριὴλ ἐπιπέμπεται. 215 ἐντεῦθεν ἡ γυνὴ ἀποσκευαζομένη τὸ ὄνειδος, ἐγκαυχωμένη δὲ μᾶλλον ὡς συνοικοῦσα προφήτῃ, τὸν λόγον τοῦτον εἰς τὰς λοιπὰς γυναῖκας προήνεγκε, καὶ οὕτως ὄνομα προφήτου παρὰ τοῖς ὁμοφύλοις ὁ μυσαρὸς ἐκεῖνος ἐκτήσατο. θανούσης δὲ τῆς γυναικὸς ἐκείνης, τῶν ἐκείνης κληρονόμος γενόμενος καὶ φύλαρχος καὶ διδάσκαλος καὶ νομοθέτης τοῦ ἔθνους τῶν Ἰσμαηλιτῶν ἐχρημάτισε, τοὺς μὲν λόγοις ἀπατῶν, τοῖς δὲ μὴ εὐχερῶς αὐτῷ πειθομένοις τὸ ξίφος ἀνατεινόμενος καὶ ὑποκλίνεσθαί οἱ ἐκβιαζόμενος. ἤδη γὰρ καὶ χεῖρα περὶ ἑαυτὸν συνήγαγεν ἱκανήν. οὗτος οὖν ἐκ τῆς Αἰθρίβου προϊὼν προσῆλθε τῷ βασιλεῖ, χώραν αἰτῶν εἰς κατοίκησιν, καὶ ἔλαβεν. ὃν δ’ εἴρηται τρόπον τὸ ἔθνος ἅπαν κατασοφισάμενος καὶ ὑφ’ ἑαυτὸν ποιησάμενος τὴν Συρίαν κατέδραμέ τε καὶ ἐληίσατο καὶ τῶν Ῥωμαϊκῶν χωρῶν πολλὰς ἐξεπόρθησε· καὶ ἔκτοτε οὐκ ἐπαύσατο τὸ τῶν Ἰσμαηλιτῶν γένος τὴν Ῥωμαίων ἅπασαν γῆν κατατρέχον καὶ ληιζόμενον.

Το Ρωμαίικο

 Κλητσινάρης Χρήστος