Το Κράτος αβαντάροντας την ακαδημία προάγει την αποδόμηση της Ορθοδοξίας 13 Ιανουαρίου, 2023

Ε.Ι.Π.

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Η κ. Υφυπουργός εξέφρασε την ευαρέσκειά της για το έργο της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, τονίζοντας ότι «βρίσκεται στην πρωτοπορία της θεολογικής έρευνας, τολμώντας να ανοίξει τη συζήτηση για επίκαιρα όσο και μεγάλης σπουδαιότητας θέματα όπως η σχέση Ορθοδοξίας και νεωτερικότητας, το πρόβλημα του εθνοφυλετισμού και του θρησκευτικού εθνικισμού, τη θέση της

γυναίκας στην Εκκλησία, την παρουσία των χριστιανών στη Μέση Ανατολή, τη σχέση θρησκείας και πολυπολιτισμικότητας, θεολογίας και λογοτεχνίας και πολλά άλλα. Για όλους αυτούς τους λόγους η Βουλή των Ελλήνων την αναγνώρισε ήδη από το 2014 διά νόμου ως Ερευνητικό Κέντρο ισότιμο με τα κρατικά Ερευνητικά Κέντρα. Είναι εκείνη ακόμη που σε συνεργασία με διακεκριμένους Ορθόδοξους θεολόγους από πολλές χώρες, μίλησε έγκαιρα, με τη γνωστή πλέον σε όλους «Διακήρυξη», για τη διαστροφή της Ορθόδοξης θεολογίας που συνιστά η διδασκαλία περί «ρωσικού κόσμου».

Τάδε, τα εξόχως «βαρυσήμαντα», έφα η κυρία Ζέτα Μακρή.

Η Ακαδημία των «μεταπατερικών» θολολόγων, κατά την εν λόγω κυρία, βρίσκεται στην πρωτοπορία της «θεολογικής» έρευνας, για αυτό και το δήθεν φιλόχριστο Κράτος, αυτό το Κράτος που συνεχώς «αντινομοθετεί τω αιωνίω Νομοθέτη Χριστώ», για να θυμηθούμε τον ιερό Χρυσόστομο, το Κράτος που αναίσχυντα θέσπισε την αλλαγή φύλου από τα 15, που νομιμοποίησε τη συμβίωση των σοδομιτών, που εισήγαγε τις έκφυλες ταυτότητες, τις εμετικές εβδομάδες και τα μεταλλαγμένα Θρησκευτικά στα Σχολεία, το Κράτος που υπονομεύει την ελληνορθόδοξη αγωγή των Ελληνοπαίδων, το Κράτος που αποποινικοποίησε τη βλασφημία των Θείων, το Κράτος που επιτρέπει τα αίσχη των drag queen, αυτό το Κράτος, διαβλέποντας, προφανώς, ότι η συγκεκριμένη «Ακαδημία» εξυπηρετεί άριστα τη στοχοθεσία της λεγόμενης «πολιτικής κορρεκτίλας», της Νέας Τάξης και της παγκοσμιοποίησης, διά νόμου, την αναγνώρισε ως «Ερευνητικό Κέντρο».

Και οι «θεολόγοι ερευνητές», ρίχτηκαν με τα μούτρα στην «έρευνα» παράγοντας και λανσάροντας τα προϊόντα της «μεταλλαγμένης» θεολογίας τους προς κατανάλωση στο εκκλησιαστικό σώμα. Αφού έσκαψαν, φαίνεται, σε πολύ βάθος στο μεταλλείο που λέγεται πατερική θεολογία, εξήγαγαν το συμπέρασμα ότι σήμερα, στις μέρες της «ανοιχτότητας», (μήπως κάτι τέτοιο θυμίζει το open society του Σόρος;;;,), του πλουραλισμού, της πολυπολιτισμικότητας, έχουμε ανάγκη από μια άλλη «θεολογία» που να μπορεί να «διαλεχθεί» με τον κόσμο και να τον «προσλάβει» και όχι από τον κατεστημένο» και «επαρχιώτικο» πατερικό λόγο. Μια «κοσμοπολίτικη» θεολογία, ανοιχτή (ώστε να μπάζει από παντού προφανώς…, που πολύ πιθανό να μπάσει ακόμη και γυναίκες στο Ιερό Βήμα και ο νοών νοείτω….) στις προκλήσεις των καιρών .

Ποιοι πατέρες στον 21ο αιώνα με την αυστηρή και ασκητική θεολογία τους, αυτή που δεν χαϊδεύει αυτιά και δεν εκδίδει ευχερώς εισιτήρια για τον Παράδεισο αλλά προβάλλει το αρνησίκοσμο φρόνημα και το ουρανοπολιτικό πνεύμα του Ευαγγελίου;
Εμείς έχουμε τους νεοπατέρες και μεταπατέρες τώρα …