Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ

 Ε.Ι.Π.

Κυριακή της Τυρινής, Αποστ. Ανάγνωσμα: Ρωμ. ιγ’ 11-ιδ’ 4 (14-03-2021)

 Πρωτότυπο Κείμενο

Ἀδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. Ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα

τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. Ὅς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. Ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. Σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; Τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, τώρα η τελική σωτηρία βρίσκεται πιο κοντά μας παρά τότε που πιστέψαμε. Η νύχτα όπου να ’ναι φεύγει, και η μέρα κοντεύει να ’ρθεί. Γι’ αυτό ας πετάξουμε από πάνω μας τα έργα του σκότους, κι ας φορέσουμε τα όπλα του φωτός. Η διαγωγή μας ας είναι κόσμια, τέτοια που ταιριάζει στο φως. Ας πάψουν τα φαγοπότια και τα μεθύσια, η ασύδοτη κι ακόλαστη ζωή, οι φιλονικίες κι οι φθόνοι. Ντυθείτε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και μην αφήνετε τον αμαρτωλό εαυτό σας να σας παρασύρει στην ικανοποίηση των επιθυμιών σας. Να δέχεστε όποιον έχει ασθενική πίστη, χωρίς να επικρίνετε τις απόψεις του. Για παράδειγμα, ένας πιστεύει πως μπορεί να φάει απ’ όλα, ενώ κάποιος άλλος, που έχει ασθενική πίστη, τρώει μόνο χόρτα. Αυτός που τρώει απ’ όλα, ας μην περιφρονεί εκείνον που δεν τρώει· κι εκείνος που δεν τρώει, ας μην κατακρίνει εκείνον που τρώει, γιατί ο Θεός τον έχει δεχτεί στην εκκλησία του. Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις έναν ξένο υπηρέτη; Μόνο ο Κύριός του μπορεί να κρίνει αν στέκεται ή όχι στην πίστη του, γιατί ο Θεός έχει τη δύναμη να τον στηρίξει.

 Σχολιασμός

Η σημερινή τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου ονομάζεται Κυριακή της Τυρινής. Η ονομασία αυτή προήλθε από την κατάλυση γαλακτοκομικών προϊόντων που κάνουν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αυτής. Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο από την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου και στοχεύει στο να μας προετοιμάσει για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η οποία ξεκινά από αύριο. Το κείμενο αυτό για να μπορέσουμε να το καταλάβουμε καλύτερα, το χωρίζουμε σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος περιλαμβάνουμε τις συμβουλές τις οποίες δίνει ο Απόστολος Παύλος προς τους πιστούς για να τους βοηθήσει στο να αυξήσουν τους πνευματικούς καρπούς της χριστιανικής τους ζωής, έχοντας υπόψη τους ότι ο χρόνος της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου είναι πολύ κοντά. Στο δεύτερο μέρος περιλαμβάνουμε τη συμπεριφορά που πρέπει να έχουν αυτοί που είναι δυνατοί στην πίστη, στους αδύνατους, σ’ αυτούς δηλαδή που δεν είναι εδραιωμένοι καλά στην χριστιανική πίστη. Αυτό το κάνει για να μην χάνουν την πίστη τους κάποιοι χριστιανοί εξαιτίας της διάκρισης κάποιων τροφών που γίνονταν μεταξύ των πρώτων χριστιανών.

Η προσδοκία της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού κάνει τον Απόστολο Παύλο να καλεί τους πιστούς να μην αδρανούν αλλά να βρίσκονται συνεχώς σε μια πνευματική εγρήγορση. Η ζωή του πιστού από τη βάπτισή του και έπειτα αποτελεί μια πορεία που θα τον οδηγήσει σ’ αυτό που πραγματικά προσδοκά και που δεν είναι άλλο από την βασιλεία του Θεού. Στην πορεία του αυτή καλείται να απορρίψει την αμαρτία και να γεμίσει τη ζωή του με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Για να καταφέρει να πετύχει αυτό πρέπει να συνταυτίσει το θέλημά του με το θέλημα του Κυρίου.

Ο Απόστολος Παύλος συστήνει στους πιστούς να πετάξουν από πάνω τους τα έργα του σκότους και να ενδυθούν τα όπλα του φωτός. Λέγοντας έργα του σκότους εννοεί τα έργα της αμαρτίας τα οποία οδηγούν τον άνθρωπο μακριά από το Θεό. Ενώ όπλα του φωτός εννοεί τα όπλα της αρετής τα οποία οδηγούν τον άνθρωπο στο να βιώνει από την παρούσα ζωή την μέλλουσα. Στην προσπάθειά του να βοηθήσει τους πιστούς να ενδυθούν τα όπλα του φωτός και να αποφύγουν τα έργα του σκότους, τους συνιστά την αποφυγή τριών ζευγών από αμαρτήματα. Το πρώτο ζεύγος αναφέρεται στα συμπόσια με τραγούδια αισχρού περιεχομένου όπου γίνεται κατάχρηση του ποτού οδηγώντας τους ανθρώπους στη μέθη και υποδουλώνοντας τους στα πάθη τους. Το δεύτερο ζεύγος αναφέρεται στις παράνομες σαρκικές σχέσεις και διάφορες άλλες σαρκικές αμαρτίες που οδηγούν τον άνθρωπο στην ανηθικότητα. Και το τρίτο ζεύγος που αναφέρεται στις φιλονικίες και το ζήλο που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Τα αμαρτήματα αυτά όταν τα δούμε προσεκτικά βλέπουμε ότι έχουν ως κύριο στόχο να εξυπηρετήσουν τον εγωισμό του ανθρώπου και υποβιβάσουν την αγάπη που πρέπει να δείχνουμε προς τους συνανθρώπους μας. Η ολοκλήρωση της ζωής του πιστού δεν επιτυγχάνεται απλά και μόνο από την αποχή από αυτά τα αμαρτήματα αλλά ολοκληρώνεται με την ένδυση του Χριστού. Ένδυση του Χριστού σημαίνει να ζούμε σύμφωνα με το θέλημά Του έτσι ώστε να είμαστε ενωμένοι μαζί Του.

Ένα άλλο φοβερό αμάρτημα στο οποίο αναφέρεται εδώ ο Απόστολος Παύλος είναι η κατάκριση, την οποία πρέπει να αποφεύγουμε όλοι ανεξαιρέτως με κάθε τρόπο από τη ζωή μας. Οι πιστοί θα λογοδοτήσουν ο καθένας ξεχωριστά γα τις πράξεις και τη ζωή του ενώπιον του Θεού. Ο ίδιος ο Χριστός μας τονίζει να μην κρίνουμε τους συνανθρώπους μας για να μην μας κρίνει και εμάς ο Θεός. Με το κριτήριο που κρίνουμε θα κριθούμε και με το μέτρο που μετράμε θα μετρηθούμε (Ματθ. 7,1-2). Η κατάκριση περιέχει εωσφορικό εγωισμό και εκβάλλει την αγάπη που πρέπει να δείχνουμε προς τους άλλους συνανθρώπους μας. Έτσι νουθετεί τους πιστούς να δέχονται τους άλλους χωρίς να τους κατακρίνουν. Αν κάποιος έχει ασθενική πίστη να τον δεχόμαστε και να τον στηρίζουμε και όχι να τον κατακρίνουμε. Ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που ξεκινά η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να μην κατακρίνουμε τους συνανθρώπους μας. Θέλοντας να μας φανερώσει πόσο φοβερό πράγμα είναι η κατάκριση μας λέει: «ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις ένα ξένο υπηρέτη;». Όλοι οι πιστοί είμαστε ίσοι μεταξύ μας δούλοι στον ίδιο Κύριο, πως είναι δυνατόν να κρίνουμε ο ένας τον άλλο. Το έργο αυτό ανήκει μόνο στον Κύριο μας Ιησού Χριστό, που είναι ο μοναδικός κριτής της ζωής του κάθε ανθρώπου.

Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή που ξεκινά από αύριο είναι η ωραιότερη και κατανυχτικότερη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους. Ας εισέλθουμε σε αυτή έχοντας υπόψη μας τις προτροπές τις οποίες μας δίνει σήμερα ο Απόστολος Παύλος μέσα από αυτή την περικοπή. Αυτό θα μας βοηθήσει στην πνευματική μας αφύπνιση και την αύξηση του πνευματικού μας αγώνα ώστε να οδηγηθούμε και εμείς προς την λαμπροφόρο ανάσταση του Κυρίου μας. Καλή Σαρακοστή.

 

 Κυριακή της Τυρινής, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μτθ. στ΄ 14-21 (14-03-2021)

 Πρωτότυπο Κείμενο

Εἶπεν ὁ Κύριος∙ Ἐὰν ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, ἀφήσει καὶ ὑμῖν ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος· ἐὰν δὲ μὴ ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τὰ παραπτώματα αὐτῶν, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταὶ σκυθρωποί· ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις νηστεύοντες· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἀπέχουσι τὸν μισθὸν αὐτῶν. Σὺ δὲ νηστεύων ἄλειψαί σου τὴν κεφαλὴν καὶ τὸ πρόσωπόν σου νίψαι, ὅπως μὴ φανῇς τοῖς ἀνθρώποις νηστεύων, ἀλλὰ τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ. Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.

Νεοελληνική Απόδοση

Είπε ο Κύριος: «Αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους για τα παραπτώματά τους, θα σας συγχωρήσει κι εσάς ο ουράνιος Πατέρας σας. Αν όμως δε συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε κι ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα. Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους. Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου, για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις· και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά. Μη μαζεύετε θησαυρούς πάνω στη γη, όπου τους αφανίζει ο σκόρος και η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και τους κλέβουν. Αντίθετα, να μαζεύετε θησαυρούς στον ουρανό, όπου δεν τους αφανίζουν ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις και δεν τους κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας εκεί θα είναι και η καρδιά σας».

 Σχολιασμός

Ξεκάθαρο το μήνυμα της παρούσας Ευαγγελικής περικοπής. Ο Θεός θέτει  ως βασική προϋπόθεση συγχώρεσης των αμαρτημάτων μας να συγχωρούμε τους ανθρώπους για τα αμαρτήματα που μας έχουν κάνει. Διερωτάται όμως κανείς  γιατί ο Κύριος θέτει τη δική μας συγχωρητικότητα ως προϋπόθεση της δικής μας συγχωρήσεως και σωτηρίας; Γιατί αρνείται να μας βάλει στον Παράδεισο, εάν εμείς δεν συγχωρούμε όσους μας αδίκησαν;

Διότι ακριβώς εδώ ο σκοπός είναι να υπερθεματιστεί πόσο μεγάλη αξία έχει η συγχωρητικότητα. Το να επιστρέψουμε στην ενότητα, την αγάπη και στην μεταξύ μας ειρήνη, είναι η πρώτη νίκη μας κατά της αμαρτίας. Το να συγχωρήσω κάποιον που με έβρισε, που με έθιξε, που με υποτίμησε, που με κακολόγησε σημαίνει ότι βάζω ανάμεσα σε μένα και στον εχθρό μου την συγχώρηση που ο Χριστός, πάνω στο Σταυρό μας δίδαξε.  Γι΄ αυτό κάθε φορά που φέρνουμε κατά νου τον Σταυρό του Χριστού πρέπει να μην δημιουργούνται απλά κάποια συναισθήματα λύπης και συμπόνιας για τον Κύριο, αλλά να γίνουμε λήπτες  των μηνυμάτων που εκπέμπονται από την θυσία του, μηνύματα ταπείνωσης, αγάπης, υπομονής ,καρτερίας και συγχωρητικότητας .

Στο παρών Ευαγγελικό ανάγνωσμα εκτός από την συγχωρητικότητα ο Κύριος μας κάνει λόγο για τον διαχωρισμό των επίγειων από των επουρανίων θησαυρών καθώς και τον τρόπο τον οποίο πρέπει να νηστεύουμε. Κρίνεται επιβεβλημένο να απεγκλωβιστούμε  από τον καταναλωτικό ευδαιμονισμό που καθημερινά μας πολιορκεί όλο και ποιο πολύ την υλική ευμάρεια και γενικά το αίσθημα της αύξησης αλλά και διαφύλαξης των πραγμάτων μας πάνω στην γη. Η καθημερινή μας έγνοια πρέπει να είναι η σωτηρία τη ψυχής μας και η συνεχής  πνευματική εγρήγορση για την είσοδο μας μέσα στον παράδεισο.

Μετάνοια χρειαζόμαστε και όχι πολυτελέστατα σπίτια νομιζόμενοι ότι θα ζήσουμε χίλια χρόνια, ειλικρίνεια και καλά έργα χρειαζόμαστε και όχι καταθέσεις εκατομμυρίων. Ακολουθώντας τα χνάρια της μετανοίας είναι σίγουρο ότι και εμείς θα γίνουμε ένα με τον ληστή πάνω στον σταυρό όπου πήρε το εισιτήριο του παραδείσου: «σήμερον μετ’ εμού έση εν τω  παραδείσω».   

 Και η νηστεία όμως αποτελεί δυνατό θεραπευτικό φάρμακο φτάνει όμως  να την τηρούμε όπως πρέπει και κάτω από κάποιες προϋποθέσεις. Είναι και αυτή ένας τρόπος πνευματικής άσκησης που σκοπό έχει την σωτηρία της ψυχής μας. Για αρχή πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας ότι η νηστεία αφορά αποκλειστικά τον εαυτό μας και κανένα άλλο. Δηλαδή δεν ωφελεί η δημόσια επίδειξη του ότι απέχω από κάποια είδη τροφής αλλά και να επιδιώκω να δείχνω με οποιοδήποτε τρόπο ότι νηστεύω εξαντλητικά. Ο καλός πνευματικός αγώνας διεξάγεται μυστικά και να είμαστε σίγουροι όλες τις προσπάθειες μας  θα τις κάνει φανερές ο Θεός πάνω στον ουρανό.

Οι πνευματικοί θησαυροί των έργων της αγάπης μένουν αιώνιοι, ασφαλισμένοι από τον Θεό. Αιώνια και ανέκφραστη θα είναι η χαρά, η μακαριότητα. Αιώνια και απόλυτα πάντοτε αρκετή θα είναι η δόξα του ουρανού, η θέωση , η ομοίωση του ανθρώπου προς τον Θεό. Ας ακούσουμε λοιπόν και ας έχουμε ως παντοτινό μας σύνθημα την γεμάτη αγάπη προτροπή του Κυρίου μας «θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς  εν ουρανώ».