Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ 18-2-2018

Α.Σ.Ε.Ι.Π.

Κυριακή της Τυρινής, Αποστ. Ανάγνωσμα: Ρωμ. ιγ’ 11-ιδ’ 4 (18-2-2018)

Πρωτότυπο Κείμενο

Αδελφοί, νυν γαρ εγγύτερον ημών η σωτηρία ή ότε επιστεύσαμεν. η νύξ προέκοψεν, η δε ημέρα ήγγικεν. αποθώμεθα ούν τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός. ως εν ημέρα ευσχημόνως περιπατήσωμεν, μη κώμοις και μέθαις, μη κοίτας και ασελγείαις, μη έριδι και ζήλω, αλλ᾿ ενδύσασθε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και της σαρκός πρόνοιαν μη ποιείσθε εις επιθυμίας.  Τον δε ασθενούντα τη πίστει προσλαμβάνεσθε, μη εις διακρίσεις διαλογισμών.  ος μεν πιστεύει φαγείν πάντα, ο δε ασθενών λάχανα εσθίει. Ο εσθίων τον μη εσθίοντα μη εξουθενείτω, και ο μη

εσθίων τον εσθίοντα μη κρινέτω· ο Θεός γαρ αυτόν προσελάβετο. συ τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην; τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει· σταθήσεται δε· δυνατός γαρ εστιν ο Θεός στήσαι αυτόν.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, τώρα είναι πιο κοντά μας η σωτηρία, παρά τότε που πιστέψαμε. Η νύχτα πέρασε και η ημέρα έφθασε. Ας πετάξουμε λοιπόν από πάνω μας, τα σκοτεινά έργα της αμαρτίας κι ας ενδυθούμε σαν όπλα τα φωτεινά έργα της ημέρας, όχι σε ξεφαντώματα και μεθύσια, όχι σε μοιχείες και ασελγείς πράξεις, όχι μέσα στη φιλονικία και τη ζηλοφθονία. Αλλά ντυθείτε τον Κύριο Ιησού Χριστό κι ας μην είναι όλη σας η φροντίδα για το σώμα, ώστε να θεριεύουν έτσι μέσα σας οι διάφορες επιθυμίες. Να συμπαθάτε και να αποδέχεσθε όποιον δεν έχει δυνατή πίστη και να μη σας σκανδαλίζει γι’ αυτόν ο λογισμός σας. Όποιος έχει δυνατή πίστη αυτός κρίνει ότι μπορεί να φάγει απ’ όλα• όποιος όμως έχει αδύνατη πίστη, αυτός τρώγει χόρτα. Κι όποιος τρώγει να μην περιφρονεί, εκείνον πού δεν τρώγει. Κι όποιος δεν τρώγει να μην κατακρίνει εκείνον πού τρώγει. Γιατί αυτός είναι άνθρωπος πού τον δέχθηκε ο Θεός. Ποιός είσαι συ, πού κρίνει τον ξένον υπηρέτη; Τώρα αν αυτός είναι καλός ή κακός αυτό αφορά τον δικό του Κύριο. Είναι βέβαιο όμως πώς θα σταθεί, γιατί ο Θεός έχει τη δύναμη να τον κάνει να σταθεί.

Σχολιασμός

Η σημερινή τέταρτη Κυριακή του Τριωδίου ονομάζεται Κυριακή της Τυρινής. Η ονομασία αυτή προήλθε από την κατάλυση γαλακτοκομικών προϊόντων που κάνουν οι πιστοί κατά τη διάρκεια της εβδομάδας αυτής. Το σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα είναι παρμένο από την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου και στοχεύει στο να μας προετοιμάσει για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, η οποία ξεκινά από αύριο. Το κείμενο αυτό για να μπορέσουμε να το καταλάβουμε καλύτερα, το χωρίζουμε σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος περιλαμβάνουμε τις συμβουλές τις οποίες δίνει ο Απόστολος Παύλος προς τους πιστούς για να τους βοηθήσει στο να αυξήσουν τους πνευματικούς καρπούς της χριστιανικής τους ζωής, έχοντας υπόψη τους ότι ο χρόνος της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου είναι πολύ κοντά. Στο δεύτερο μέρος περιλαμβάνουμε τη συμπεριφορά που πρέπει να έχουν αυτοί που είναι δυνατοί στην πίστη, στους αδύνατους, σ’ αυτούς δηλαδή που δεν είναι εδραιωμένοι καλά στην χριστιανική πίστη. Αυτό το κάνει για να μην χάνουν την πίστη τους κάποιοι χριστιανοί εξαιτίας της διάκρισης κάποιων τροφών που γίνονταν μεταξύ των πρώτων χριστιανών.

Η προσδοκία της δευτέρας ελεύσεως του Χριστού κάνει τον Απόστολο Παύλο να καλεί τους πιστούς να μην αδρανούν αλλά να βρίσκονται συνεχώς σε μια πνευματική εγρήγορση. Η ζωή του πιστού από τη βάπτισή του και έπειτα αποτελεί μια πορεία που θα τον οδηγήσει σ’ αυτό που πραγματικά προσδοκά και που δεν είναι άλλο από την βασιλεία του Θεού. Στην πορεία του αυτή καλείται να απορρίψει την αμαρτία και να γεμίσει τη ζωή του με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Για να καταφέρει να πετύχει αυτό πρέπει να συνταυτίσει το θέλημά του με το θέλημα του Κυρίου.

Ο Απόστολος Παύλος συστήνει στους πιστούς να πετάξουν από πάνω τους τα έργα του σκότους και να ενδυθούν τα όπλα του φωτός. Λέγοντας έργα του σκότους εννοεί τα έργα της αμαρτίας τα οποία οδηγούν τον άνθρωπο μακριά από το Θεό. Ενώ όπλα του φωτός εννοεί τα όπλα της αρετής τα οποία οδηγούν τον άνθρωπο στο να βιώνει από την παρούσα ζωή την μέλλουσα. Στην προσπάθειά του να βοηθήσει τους πιστούς να ενδυθούν τα όπλα του φωτός και να αποφύγουν τα έργα του σκότους, τους συνιστά την αποφυγή τριών ζευγών από αμαρτήματα. Το πρώτο ζεύγος αναφέρεται στα συμπόσια με τραγούδια αισχρού περιεχομένου όπου γίνεται κατάχρηση του ποτού οδηγώντας τους ανθρώπους στη μέθη και υποδουλώνοντας τους στα πάθη τους. Το δεύτερο ζεύγος αναφέρεται στις παράνομες σαρκικές σχέσεις και διάφορες άλλες σαρκικές αμαρτίες που οδηγούν τον άνθρωπο στην ανηθικότητα. Και το τρίτο ζεύγος που αναφέρεται στις φιλονικίες και το ζήλο που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Τα αμαρτήματα αυτά όταν τα δούμε προσεκτικά βλέπουμε ότι έχουν ως κύριο στόχο να εξυπηρετήσουν τον εγωισμό του ανθρώπου και υποβιβάσουν την αγάπη που πρέπει να δείχνουμε προς τους συνανθρώπους μας. Η ολοκλήρωση της ζωής του πιστού δεν επιτυγχάνεται απλά και μόνο από την αποχή από αυτά τα αμαρτήματα αλλά ολοκληρώνεται με την ένδυση του Χριστού. Ένδυση του Χριστού σημαίνει να ζούμε σύμφωνα με το θέλημά Του έτσι ώστε να είμαστε ενωμένοι μαζί Του.

Ένα άλλο φοβερό αμάρτημα στο οποίο αναφέρεται εδώ ο Απόστολος Παύλος είναι η κατάκριση, την οποία πρέπει να αποφεύγουμε όλοι ανεξαιρέτως με κάθε τρόπο από τη ζωή μας. Οι πιστοί θα λογοδοτήσουν ο καθένας ξεχωριστά γα τις πράξεις και τη ζωή του ενώπιον του Θεού. Ο ίδιος ο Χριστός μας τονίζει να μην κρίνουμε τους συνανθρώπους μας για να μην μας κρίνει και εμάς ο Θεός. Με το κριτήριο που κρίνουμε θα κριθούμε και με το μέτρο που μετράμε θα μετρηθούμε (Ματθ. 7,1-2). Η κατάκριση περιέχει εωσφορικό εγωισμό και εκβάλλει την αγάπη που πρέπει να δείχνουμε προς τους άλλους συνανθρώπους μας. Έτσι νουθετεί τους πιστούς να δέχονται τους άλλους χωρίς να τους κατακρίνουν. Αν κάποιος έχει ασθενική πίστη να τον δεχόμαστε και να τον στηρίζουμε και όχι να τον κατακρίνουμε. Ιδιαίτερα την περίοδο αυτή που ξεκινά η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να μην κατακρίνουμε τους συνανθρώπους μας. Θέλοντας να μας φανερώσει πόσο φοβερό πράγμα είναι η κατάκριση μας λέει: «ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις ένα ξένο υπηρέτη;». Όλοι οι πιστοί είμαστε ίσοι μεταξύ μας δούλοι στον ίδιο Κύριο, πως είναι δυνατόν να κρίνουμε ο ένας τον άλλο. Το έργο αυτό ανήκει μόνο στον Κύριο μας Ιησού Χριστό, που είναι ο μοναδικός κριτής της ζωής του κάθε ανθρώπου.

Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή που ξεκινά από αύριο είναι η ωραιότερη και κατανυχτικότερη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους. Ας εισέλθουμε σε αυτή έχοντας υπόψη μας τις προτροπές τις οποίες μας δίνει σήμερα ο Απόστολος Παύλος μέσα από αυτή την περικοπή. Αυτό θα μας βοηθήσει στην πνευματική μας αφύπνιση και την αύξηση του πνευματικού μας αγώνα ώστε να οδηγηθούμε και εμείς προς την λαμπροφόρο ανάσταση του Κυρίου μας. Καλή Σαρακοστή.

==========================================================

=========================================================

Κυριακή της Τυρινής, Ευαγγ. ανάγνωσμα: Μτθ. στ΄ 14-21 (18-2-2018)

Πρωτότυπο κείμενο

Είπεν ο Κύριος εαν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος· εαν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών. Όταν δε νηστεύητε, μη γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί, σκυθρωποί· αφανίζουσι γαρ τα πρόσωπα αυτών, όπως φανώσι τοις ανθρώποις νηστεύοντες. Αμήν λέγω υμίν, ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών. Συ δε νηστεύων, άλειψαί σου την κεφαλήν, και το πρόσωπόν σου νίψαι, όπως μη φανής τοις ανθρώποις νηστεύων, αλλά τω Πατρί σου τω εν τω κρυπτώ· και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, αποδώσει σοι εν τω φανερώ. Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σης και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διορύσσουσι και κλέπτουσι· θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σης, ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν, ουδέ κλέπτουσιν. Όπου γαρ εστίν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών.

Νεοελληνική Απόδοση

Είπε ο Κύριος αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους για τα παραπτώματα τους, θα σας συγχωρήσει κι εσάς ο ουράνιος Πατέρας σας. Αν όμως δε συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματα τους ούτε κι ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα. Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους. Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπο σου, για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου το ανταποδώσει φανερά. Μη μαζεύετε θησαυρούς πάνω στη γη, όπου τους αφανίζει ο σκόρος και η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και τους κλέβουν. Αντίθετα, να μαζεύετε θησαυρούς στον ουρανό, όπου δεν τους αφανίζουν ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά κι όπου οι κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις και δεν τους κλέβουν. Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας εκεί θα είναι και η καρδιά σας».

Σχολιασμός

«εφ’ όσον  εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.»

Συγκλονίζει και προκαλεί δέος ανάμεσα σε ουρανό και γή τα όσα αναφέρει ο Κύριος για την Δευτέρα Παρουσία του, αλλά και το γεγονός το πόσο δίκαια θα κριθεί ο καθένας ανάλογα των πράξεων και των έργων του μέσα από την επίγεια του ζωή. Μέγιστο κριτήριο απονομής δικαιοσύνης  εκ μέρους του Κυρίου μας είναι η αγάπη και όταν μιλούμε για αγάπη εννοούμε το άμεσον ενδιαφέρον μας για τον συνανθρωπό μας, είτε αυτός έχει την ανάγκη της επισκεψής μας στο νοσοκομείο, στην φυλακή, αλλά και την δική μας συμπαράσταση σε άτομα που αδικούνται, συκοφαντούνται και καταφρονούνται. Είναι αυτή η ομάδα ανθρώπων που στα μάτια γενικότερα της κοινωνίας θεωρούνται ως «ελαχίστοι». Μα όμως ο Χριστός  «ουκ επαισχύνεται αδελφούς αυτούς καλείν»(Εβρ. β΄11). Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο θα πεί στους δίκαιους: «εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοι εποιήσατε.»

Χωρίς να παραγνωρίζονται οι άλλες αρετές και διακρίσεις  των δικαίων, ύψιστη σημασία έχει για τον Κύριο η αγάπη και η φιλανθρωπία αφού μέσα από αυτές τις δύο αρετές θεμελιώνονται τα καλά έργα. Αυτά τα δύο συστατικά είναι απαραίτητα για την διαμόρφωση  του αληθινού και πραγματικού χριστιανικού φρονήματος. Ο Απόστολος Παύλος στην προς  Ρωμαίους επιστολή του, αναφερόμενος στην αγάπη, την ονομάζει ως «πλήρωμα νόμου» όπου με την δύναμη που έχει, είναι ικανή να αποτρέψει και να νικήσει κάθε ίχνος συκοφαντίας, κακίας, αδικίας, αλαζονείας αλλά και εγωισμού. Εκεί που συναντάει κάποιος την αγάπη είναι βέβαιο ότι θα βρεί την ταπεινότητα, την δικαιοσύνη, την εκτίμηση,τον σεβασμό προς τον πλησίον μας, την μακροθυμία και την ζεστή προθυμία της αυταπαρνήσεως και αυτοθυσίας. Με αυτήν προχωρεί και φθάνει  ο άνθρωπος στο «καθ’ομοίωσιν Θεού» γίνεται όμοιος με τον Θεό. Διότι «ο Θεός αγάπη εστί και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ». (Ά Ιωαν. ΄δ, 16).

Γεμάτη είναι η επουράνια ζωή με την αγάπη του Θεού, όπου δίδεται εκεί πολύ απλόχερα η αρμονία και η χαρά. Με την εξάπλωση αυτής της ειλικρινούς αγάπης και της αληθινής  χριστιανικής πίστεως εδώ στη γη, αυτόματα τα επίγεια γίνονται κομμάτι του ουρανού. Δεν υπάρχει κάτι πιο τέλειο  ως παράδειγμα αγάπης  από τον Θεό, ο οποίος απέστειλλε τον μονογενή του Υιό, τον Ιησού Χριστό και υπέστει τον επώδυνο και φρικτό σταυρικό θάνατο, θυσίαν εξιλαστήριον, για την σωτηρία εμάς των αμαρτωλών. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης προτρέπει τους πιστούς σε έργα αγάπης  λέγοντας : «αγαπητοί , ει ούτως ο Θεός ηγάπησεν ημάς, και ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν»(Ά Ιωαν. ΄δ 11).

Αυτή όμως η αγάπη για να διακρίνεται για την πληρότητα και την ειλικρίνια  της, όπως ακριβώς θέλει και ο θεός θα πρέπει να εκδηλώνεται με έργα φιλανθρωπίας και αυταπαρνήσεως. Σύμφωνα λοιπόν με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη,  επιβάλλεται να απομακρύνουμε από την επίγεια ζωή μας τις φιλοφρονήσεις, τα πολλά λόγια, αλλά και τις ψεύτικες υποσχέσεις. Επιπρόσθετα, αν ανατρέξει κανείς στην εκκλησιαστική γραμματεία, θα εντοπίσει τα σοφά λόγια του Ιακώβου του Αδελφοθέου ο οποίος λέγει τα εξής: «Εάν λέγει, αδελφός ή αδελφή γυμνοί υπάρχωσι και λειπόμενοι ώσι της εφημέρου τροφής, είπη δέ τις εξ’ υμών υπάγετε έν ειρήνη, θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε, μη δώτε δε αυτοίς τα επιτήδεια τού σώματος, τι το όφελος ; » (Ιακ. Β΄, 15-16).

Πλανάται δυστυχώς στις μέρες μας ο λογισμός,  ότι αφού δεν είμαι πλούσιος δεν μπορώ να κάνω καλά έργα. Αυτό το αποκλείουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος πλούσιος για να οδηγήσει τον εαυτό του σε καλά έργα. Αναφέρει αρκετά έργα ο Κύριος στην παραβολή της κρίσεως τα οποία δεν απαιτούν να έχει κάποιος στα χέρια του πλούτο για να τα εφαρμόσει, όπως η φροντίδα σε ασθενείς, οι επισκέψεις σε νοσοκομεία και φυλακές αλλά και πολλά άλλα. Και ένα ποτήρι νερό να δώσουμε στον συνανθρωπό μας, θα το επιβραυέυσει ο Κύριος. Ας μην ξεχνούμε και το δίλεπτον της χήρας, την οποίαν τόσο πολύ γι ‘αυτό την είχε επαινέσει ο Κύριος.

Πραγματικά, το να επιτελέσει κάποιος ένα καλό έργο, δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο και οι ευκαιρίες παρουσιάζονται καθημερινά ενώπιον μας. Από αυτές τις πράξεις κρίνεται και η πορεία μας μέσα στην αιωνιότητα. Για τον Χριστιανό λοιπόν τίθεται το εξής ερώτημα: Παράδεισος ή κόλαση; Δύο διαφορετικές καταστάσεις  όπου η μία κατάσταση θα κερδιθεί  με τον συνεχή αγώνα μας για καλά έργα και η άλλη κατάσταση  θα είναι το αποτέλεσμα της αποτυχίας μας  να αγκαλιάσουμε τον συνανθρωπό μας με την αγάπη και  τον φιλανθρωπικά μας αισθήματα. Αυτό θα σημαίνει ότι αποτύχαμε να εκπληρώσουμε τον σκοπό για τον οποίο ήρθαμε πάνω στη γη.

Η παραβολή της μελλούσης Κρίσεως είναι ένα κάλεσμα σε μετάνοια και ταυτόχρονα ένα κάλεσμα για άσκηση  φιλανθρωπίας, για έμπρακτη εκδήλωση της αγάπης μας προς τον εμπερίστατο συνάνθρωπό μας, ώστε να αξιωθούμε και εμείς να ακούσουμε από το στόμα του Δικαιοκρίτη Χριστού: «Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου».