ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ μέρος 23

                          ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

                Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ

                                  ΗΓΕΤΗΣ

                                  ΜΕΡΟΣ 23

                                 π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.

                                  Η μόνη λύση για την κοινωνία μας  7-6-2001

     Οραματιζόμαστε μία κοινωνία, στην οποία οι αντιθέσεις δεν θα οδηγήσουν κάποιους, λίγους, να ζούν πάμπλουτοι και οχυρωμένοι  σε κτήματα φρουρούμενα επί εικοσιτετραώρου, ενώ οι πολλοί  θα αγωνιούν κάθε ημέρα για την επιβίωση  των ιδίων και  των παιδιών τους. Οραματιζόμαστε μία

κοινωνία διαλόγου, στην οποία όλοι θα έχουν αίσθημα ελευθερίας να εκφράσουν τις απόψεις τους, αλλά και  αδιαπραγμάτευτο σεβασμό  προς την άλλη πλευρά και επίδειξη προσοχής στην άποψη, την εμπειρία, τις γνώσεως και τη μαρτυρία του διαλεγομένου ανθρώπου με αγαθή πρόθεση. Οραματιζόμαστε μία κοινωνία που δεν ενθαρρύνει μόνο την προώθηση θέσεων οργανωμένων ομάδων, αλλά και μεμονωμένες αξίες  που συμβάλλουν με δημιουργική ικανότητα και τίμια εργασία στην ανάπτυξη του πολιτισμού, την προαγωγή της ειρήνης, τη φανέρωση της αληθείας και την αλληλεγγύη. Η Εκκλησία μας δεν ξεχνά ότι η αγιότητα ήταν και είναι υπόθεση όχι συλλογική, αλλά ποιότητα ζωής και μαρτυρίας εκλεκτών και εμπνευσμένων προσώπων. Οραματιζόμαστε μία κοινωνία, στην οποία η εξουσία και τα κέντρα λήψεως αποφάσεων που σημαδεύουν την τύχη των λαών  εργάζονται όχι μονότροπα για την επιβολή απόψεων που εξυπηρετούν οργανωμένα συμφέροντα, αλλά πολύτροπα για την προώθηση της κατανόησης και ομοψυχίας των λαών,  με στόχο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, την αειφόρο ανάπτυξη, την ασφάλεια και την σταθερότητα. Οραματιζόμαστε μία κοινωνία, η πορεία της οποίας δεν θα καθορίζεται αποκλειστικά από την ικανότητα  προσανατολισμού μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους νομικών διατάξεων ή οικονομολογικών απόψεων, αλλά και από την απρόσκοπτη ανάδειξη των σωματικών, ψυχικών και πνευματικών  δεξιοτήτων και τη φανέρωση των ιδιαιτέρων χαρισμάτων που δίδει ο Θεός στον καθένα μας για να επιβεβαιώσει το ανεπανάληπτο του ανθρωπίνου προσώπου και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος σε έναν κόσμο που δεν έχει χάσει την ελπίδα του. Οραματιζόμαστε μία κοινωνία μνήμης που δεν ξεχνά τα στοιχεία εκείνα που υπογραμμίζουν την ταυτότητά της  και που δεν εργάζεται μόνο για την θεραπεία της από τις πληγές που επέφεραν κατά το παρελθόν ανθρώπινα λάθη, αλλά και για την παραγωγή έργων που είναι αποτέλεσμα αδελφικής συνεργασίας και ενσυνείδητης προσπάθειας για τη συνύπαρξη σε ένα κοινό σπίτι,  όπου οι λαοί θα ζουν και «θα μπορούν να διατηρούν την ενδότερη πνευματική τους ενότητα χωρίς να διακινδυνεύουν τον πλούτο των ιδιαιτεροτήτων τους».

                                  ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ