Ε.Ι.Π.Α.Σ.
Posted
on 1 Οκτωβρίου, 2025
σ.σ. Όπως λέει ένας αδελφός, το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος σήμερα είναι να μην κάνει τίποτα. Επικροτούμε όλες τις προσπάθειες που γίνονται ενάντια στον προσωπικό αριθμό όταν αυτές γίνονται πρωτίστως με πίστη στον Θεό. Σήμερα επιβεβαιωνόμαστε κάθε μέρα ότι την λύση μόνο ο Κύριος θα την δώσει. Η κάτωθι ομολογιακή και εμπεριστατωμένη δήλωση που έγραψε ένας πιστός αδελφός είναι μία εξαιρετική περίπτωση καθαρής ομολογίας. Στέλνουμε την δήλωση στον αρμόδιο
υπουργό, ο οποίος κατά πάσα πιθανότητα θα την αγνοήσει αλλά δεν μας ενδιαφέρει. Εμείς πραγμαστικά ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. Και με πίστη δυνατή, προσευχή και γλυκιά καρτερία αναμένουμε το θέλημά Του.Στέλνουμε
δύο φακέλους, έναν στον κάθε υπουργό, συστημένους και θεωρημένους για το γνήσιο
της υπογραφής σε ΚΕΠ. Αν δεν μπορούμε καλό είναι να στείλουμε συστημένο
τουλάχιστον τον φάκελο προς τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης και τον άλλον
φάκελο προς τον Υπουργό Προστασίας τον στέλνουμε με απλό ταχυδρομείο. Βγάζουμε
και μία φωτογραφία ή αντίτυπο της πρώτης σελίδας (που έχει τα στοιχεία μας) και
της τελευταίας σελίδας (που έχει την υπογραφή μας) για το αρχείο μας. Μία
οικογένεια μπορεί αν θέλει να βάλει τις δηλώσεις των μελών της μαζί στον κάθε
φάκελο. Καλό είναι να θεωρηθεί τουλάχιστον ένα αντίτυπο από τον φάκελο αυτόν σε
ΚΕΠ για το γνήσιο υπογραφής και να κρατηθεί ως αντίγραφο.
Ας στείλουμε
την έτοιμη δήλωση το συντομότερο δυνατό και σίγουρα πριν
την 5η του Νοέμβρη που λήγει η προθεσμία.
Το κάτωθι
κείμενο προέρχεται από φωτογραφία και ενδέχεται να υπάρχουν μικρολάθη σε
κάποιους ασυνήθιστους χαρακτήρες. ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ PDF ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ
ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ. ΤΟ ΚΑΤΩΘΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ.
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ
ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ:
1) ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ (όνομα) ὁδὸς Φραγκούδη 11 καὶ Αλ. Πάντου, Καλλιθέα,
ΤΚ 176 71 καὶ
2) ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ (όνομα) Λεωφ. Παναγιώτη Κανελλόπουλου 4 (ΤΚ 101 77)
ΔΗΛΩΣΗ
ΠΕΡΙ ΑΠΟΠΟΙΗΣΕΩΣ
ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ
Τοῦ / τῆς
………………………… κατοίκου ……………………………. ὁδὸς …….. …………………
Πόλη,
ημέρα / μήνας 2025
Ὡς γνωστόν,
τὰ ὑμέτερα ὑπουργεῖα καλοῦν ἤδη τοὺς πολῖτες εἴτε νὰ δηλώσουν ἑκουσίως εἴτε νὰ
λάβουν (ἑκουσίως καὶ μὴ τὸν καλούμενο «προσωπικὸ ἀριθμό», ὁ ὁποῖος καὶ
πρόκειται νὰ ἐκδίδεται «ὑποχρεωτικῶς», «μὲ τὸ στανιό», ἀπὸ Νοεμβρίου τ.ἔ.
Ὁ ἀριθμὸς αὐτὸς
σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 2 παρ. 1 τοῦ προεδρικοῦ διατάγματος 40/2025 «ἀποτελεῖ τὸ
ὑποχρεωτικό στοιχεῖο γιὰ τὴν ἐπαλήθευση τῆς ταυτότητας τῶν φυσικῶν προσώπων
στις συναλλαγές τους μὲ τοὺς φορεῖς τοῦ δημοσίου τομέα». Δηλαδή μέ τὸ ἐν
λόγῳ διάταγμα τίθεται ἕνα πρόσθετο ὑποχρεωτικό στοιχεῖο γιὰ τὴν ἀπόδειξη τῆς
ταυτότητος τοῦ πολίτη κατὰ τὶς συναλλαγές του μὲ τὶς Υπηρεσίες καὶ τοὺς φορεῖς
τοῦ δημοσίου, ἤτοι ὁ συγκεκριμένος προσωπικὸς ἀριθμός, ὁ ὁποῖος ὅμως θὰ
περιλαμβάνεται καὶ στὴν νέου τύπου, τὴν ἠλεκτρονική δηλαδή, ταυτότητα.
Ἡ διασύνδεση
τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ μὲ τὴν ἠλεκτρονική ταυτότητα συνάγεται ἀπὸ τὴν ἀπόφαση τῶν
ὑπουργῶν ἐθνικῆς οἰκονομίας, προστασίας τοῦ πολίτη καὶ ψηφιακῆς διακυβερνήσεως ὑπ’
ἀριθμὸν 14960ΕΞ2025, μὲ τὴν ὁποία ρυθμίζεται ἀκριβῶς ὁ «τρόπος ἀναγραφῆς καὶ
ἀποθήκευσης τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ στὸ δελτίο ταὐτότητας Ἑλλήνων πολιτῶν». Ἤδη
στὸ προοίμιο τῆς ἐν λόγῳ κοινῆς ὑπουργικῆς ἀποφάσεως (ΚΥΑ) διευκρινίζεται ὅτι μὲ
αὐτὴν τὴν ἀπόφαση «θεσπίζεται νέα διοικητική διαδικασία μὲ ἐπίσημο
τίτλο ἀντικατάσταση δελτίου ταυτότητας λόγῳ ἐνσωμάτωσης προσωπικοῦ ἀριθμοῦ».
Επίσης στὸ ἄρθρο 1 τῆς ἰδίας ΚΥΑ ορίζεται ρητῶς ὅτι ἀντικείμενό της, μεταξὺ ἄλλων,
«ἀποτελεῖ ἡ ρύθμιση τοῦ τρόπου ἀναγραφῆς τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ στὸ δελτίο
ταυτότητας τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν καὶ τῆς ἀποθήκευσής του στὸ ἐνσωματωμένο σ’ αὐτὸ
ἠλεκτρονικό μέσο αποθήκευσης, καθὼς καὶ τῶν εἰδικοτέρων ζητημάτων σχετικὰ μὲ τὴν
ἄντληση τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ ἀπὸ τὸ Μητρῶο Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ τῆς Γενικῆς
Γραμματείας Πληροφοριακῶν Συστημάτων καὶ Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης τοῦ Ὑουργείου
Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης».
Ἑπομένως, ἀφοῦ
ὁ προσωπικὸς ἀριθμὸς θεσπίζεται μὲ τὴν ὡς ἄνω Κ.Υ.Α. ὡς ὑποχρεωτικὸ στοιχεῖο γιὰ
τὴν ἐπαλήθευση τῆς ταυτότητος και δεδομένου ὅτι ἡ ἐνσωμάτωσή του στὸ ἠλεκτρονικό
μέσο τῆς νέας ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος ἀποτελεῖ αἰτία γιὰ τὴν ἀντικατάσταση τῆς ἀστυνομικῆς
ταυτότητος, ἀσφαλῶς συνάγεται ἡ ἄμεση διασύνδεση τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ μὲ τὴν
νέα ἠλεκτρονική ταυτότητα καὶ δὴ ὡς βασικού της στοιχείου καὶ ὅρου, ἐκ τῶν ὧν οὐκ
ἄνευ.
Ἐπίσης, παρὰ
τὴν προϊστορία τοῦ ζητήματος τῶν ἀστυνομικῶν ταὐτοτήτων καὶ τὴν σημασία του γιὰ
τοὺς Ἕλληνες τὸ γένος καὶ ὀρθοδόξους τὸ θρήσκευμα, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐντατικὸ ἀγῶνα
τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἤδη ἀπὸ τοῦ ἔτους 1986, κατὰ τοῦ «Ε.Κ.Α.Μ», τοῦ (Ενιαίου
Κωδικοῦ Ἀριθμοῦ Μητρώου), δηλαδή τοῦ προδρομικού συστήματος τοῦ νῦν «προσωπικοῦ
ἀριθμοῦ» και ταυτόχρονα τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος, καρπὸς τοῦ ὁποίου (ἀγῶνα) ὑπῆρξε
ἡ ἀνατροπὴ καὶ κονιορτοποίηση τοῦ ἀλήστου μνήμης «νόμου Κουτσόγιωργα» καὶ τῶν
διατάξεών του περὶ «Ε.Κ.Α.Μ», οἱ ὁποῖες καὶ καταργήθηκαν ῥητῶς διὰ νόμου τὸ
1991, ἡ κυβέρνησή σας ἐπιβάλλει στοὺς Ἕλληνες πολίτες, μεταξύ τῶν ὁποίων καὶ ὁ ὑπογράφων
τὴν παροῦσα δήλωση, τὴν ἐξ ἴσου στανικὴ ὑποχρέωση γιὰ ἀντικατάσταση τῶν νῦν ἐγχάρτων
δελτίων ἀστυνομικῶν ταυτοτήτων μὲ νέου τύπου ἠλεκτρονικὲς ταυτότητες οὐσιαστικῶς
ἐπὶ τῇ βάσει τῶν προδιαγραφῶν τοῦ δικαστικῶς ἤδη ἀκυρωθέντος κανονισμού (ΕΕ)
2019/1157 τοῦ Συμβουλίου καὶ τοῦ Κοινοβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως τῆς
20ης-6-2019, διὰ τοῦ ὁποίου οὐσιαστικῶς ἐπιχειρήθηκε ή ἔμμεση ακύρωση τοῦ
σχετικοῦ μὲ τὴν ταυτότητα ἀγῶνα τῶν Ἑλλήνων καὶ δὴ εἰδικῶς ἐκ μέρους τῆς
κυβερνήσεως, ἡ ὁποία καὶ ἄριστα ἐγνώριζε τόσον ὅτι ὁ σκοπός τῶν περὶ ΕΚΑΜ
διατάξεων του Ν. 1599/1986 συνίστατο στην συλλογή, επεξεργασία καὶ ἀποθήκευση
προσωπικῶν δεδομένων σὲ σχετικὲς ἠλεκτρονικές βάσεις, ὅσο καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ
λαοῦ καὶ ἀκολούθως τὴν ἀκύρωση τῶν περὶ ΕΚΑΜ διατάξεων διὰ τοῦ ὡς ἄνω νόμου
1988/1991.
Σύμφωνα μ’ αὐτὸν
τὸν νομικῶς ἀνίσχυρο πιὰ εὐρωπαϊκό κανονισμό 2019/1157, ἀλλὰ καὶ τὶς συναφεῖς ἐθνικὲς
διατάξεις ποὺ τὸν ἀπηχοῦν, οἱ ἠλεκτρονικές ταυτότητες πρέπει να φέρουν ἠλεκτρονικό
μέσο ἀποθηκεύσεως ὑψηλῆς ἀσφαλείας, τὸ ὁποῖο μὴ νομίμως περιέχει βιομετρικά
προσωπικά δεδομένα συνιστάμενα στην λήψη δακτυλικών ἀποτυπωμάτων καὶ ψηφιακῆς
φωτογραφίας τοῦ προσώπου τοῦ κατόχου του δελτίου.
Παράλληλα ή
νέα ταυτότητα δύναται νὰ φέρει καὶ ἕτερο συναφὲς μέσον ἀποθηκεύσεως δεδομένων
γιὰ τὴν «διευκόλυνση» τῶν πολιτῶν κατὰ τὶς διαδικασίες τῆς οὕτω καλουμένης ἠλεκτρονικῆς
διακυβερνήσεως χάριν ὑλοποιήσεως ὅλων ἐν γένει τῶν συναλλαγῶν τους.
Ὁ
προβληματισμὸς ποὺ ἀναπτύσσεται σχετικὰ μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τοῦ συγκεκριμένου
μέτρου ἔγκειται σὲ δύο ἐπίπεδα που παρουσιάζουν μέγιστο νομικό ἐνδιαφέρον. Ἀφ’ ἑνὸς
μὲν στην προσβολὴ τοῦ θρησκευτικοῦ συναισθήματος τῆς συντριπτικῆς πλειονότητος
τῶν Ἑλλήνων ὀρθοδόξων πολιτῶν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ στο ζήτημα τῆς συλλογῆς καὶ ἐπεξεργασίας
προσωπικῶν καὶ δὴ βιομετρικῶν δεδομένων, ἡ ὁποία ἐπ’ οὐδενὶ νομιμοποιεῖται ἄνευ
τῆς ῥητῆς συναινέσεως τοῦ πολίτη.
Κατ’ ἀρχὴν
καὶ δεδομένου ὅτι ἐμμένετε στις προδιαγραφὲς τοῦ κανονισμοῦ 9303 τοῦ ΔΟΠΑ
(Διεθνούς Οργανισμοῦ Πολιτικῆς Ἀεροπορίας – ICAO), στὸν ὁποῖον παραπέμπει ὁ
κανονισμός 2019/1157, ὁ ὁποῖος μόνον κατὰ τὰ μέχρι τὴν ἡμερομηνία ἐκδόσεως τῆς
περὶ ἀκυρώσεώς του ἀποφάσεως τοῦ ΔΕΕ προκύψαντα ἀποτελέσματα ἰσχύει μεταβατικῶς
μέχρι 1ης Ἰανουαρίου 2017, αὐτὲς οἱ προδιαγραφές) σχετίζονται ἀποκλειστικῶς καὶ
μόνον μὲ τὰ ταξιδιωτικὰ ἔγγραφα (διαβατήρια).
Ἡ ἐμμονὴ αὐτὴ
γιὰ τὴν δι’ ἐσωτερικῶν πλέον διατάξεων λήψη βιομετρικῶν δεδομένων ἀντιβαίνει εὐθέως
στις συνταγματικὲς ἀρχὲς τῆς νομιμότητος καὶ τοῦ κράτους δικαίου, συνεπάγεται δὲ
τὴν φαλκίδευση θεμελιωδῶν δικαιωμάτων τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, τὰ ὁποῖα
προστατεύονται ὑπὸ τοῦ Συντάγματος, ἀλλὰ καὶ τῆς συναφούς ἑνωσιακῆς νομοθεσίας.
Εἰδικώτερα, ἡ
συλλογή, ή επεξεργασία καὶ ἡ ἀποθήκευση προσωπικῶν καὶ δὴ βιομετρικών δεδομένων
ἐπ ̓ οὐδενὶ νομιμοποιεῖται ἄνευ τῆς ῥητῆς προηγουμένης συναινέσεως τοῦ πολίτη,
ποὺ εἶναι θεμελιῶδες συνταγματικό του δικαίωμα σύμφωνα μὲ τὰ ἄρθρα 94 τοῦ
Συντάγματος, 8 παρ. 1 και 2 τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως
(ΧΘΔΕΕ), 16 τῆς Συνθήκης περὶ Λειτουργίας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως (ΣΛΕΕ) καὶ 9
παρ. 1 και 2α’ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ κανονισμού 2016/679 περὶ προστασίας ἔναντι τῆς ἐπεξεργασίας
δεδομένων προσωπικού χαρακτήρος.
Ἡ σχετικὴ
διάταξη τοῦ ἄρθρου 9Α του Συντάγματος, ἀλλὰ καὶ ἡ νομοθεσία τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως,
καθορίζει ἕνα ὑποχρεωτικό νομικό πλαίσιο, ἐκ τοῦ ὁποίου οὐδεμία συγχωρεῖται ἐν
σχέσει πρὸς τὰ βιομετρικά προσωπικά δεδομένα τῶν Ἑλλήνων καὶ Εὐρωπαίων πολιτῶν
καὶ μάλιστα εἰδικῶς ὡς πρὸς τὴν ταυτοποίησή τους κατὰ τὶς διάφορες συναλλαγές
τους.
Οὕτω δυνάμει
τοῦ ἄρθρου 9 παρ. 1 τοῦ ἑνωσιακοῦ κανονισμοῦ 2019/679 περὶ προστασίας προσωπικῶν
δεδομένων αὐτολεξεὶ ἐπιτάσσεται ὅτι: «Απαγορεύεται ἡ ἐπεξεργασία
δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρα ποὺ ἀποκαλύπτουν τὴ φυλετικὴ ἢ ἐθνοτικὴ
καταγωγή, τὰ πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικὲς ἢ φιλοσοφικές πεποιθήσεις ἢ τὴ
συμμετοχὴ σὲ συνδικαλιστικὴ ὀργάνωση, καθὼς καὶ ἡ ἐπεξεργασία γενετικῶν
δεδομένων, βιομετρικών δεδομένων μὲ σκοπὸ τὴν ἀδιαμφισβήτητη
ταυτοποίηση προσώπου (…)».
Συνεπῶς, ἡ ἀπαίτηση
δυνάμει συναφῶν ἐθνικῶν διατάξεων για την λήψη βιομετρικῶν δεδομένων
προκειμένου νὰ χρησιμοποιηθοῦν σὲ δελτίο ταυτότητος, κατ’ ἔμμεση μάλιστα (διὰ τῶν
ἰδίων ἐσωτερικῶν πλέον διατάξεων) οὐσιαστικὴ ἐπιβολὴ τῶν ἀποτελεσμάτων ἑνὸς ἑνωσιακοῦ
κανονισμοῦ ποὺ ἔχει κηρυχθεῖ ἀνίσχυρος δι’ ὁμοφώνου μάλιστα ἀποφάσεως τοῦ
Τμήματος εὐρείας συνθέσεως τοῦ Δικαστηρίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἀντιβαίνει εὐθέως
στις συνταγματικὲς ἀρχὲς τῆς νομιμότητος καὶ τοῦ κράτους δικαίου, συνεπάγεται δὲ
τὴν πρόκληση τετελεσμένων γεγονότων καὶ δὴ τὴν κατάλυση θεμελιωδῶν δικαιωμάτων
τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων τὸ κατὰ τὰ προμνησθέντα ἄρθρα 94 του
Συντάγματος, 8 παρ. 1 και 2 ΧΘΔΕΕ, 16 ΣΛΕΕ καὶ 9 παρ. 1 καὶ 2α’ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ
κανονισμοῦ 2016/679 (περὶ προστασίας ἔναντι τῆς ἐπεξεργασίας προσωπικῶν
δεδομένων) δικαίωμα προστασίας ἀπὸ τὴν ἐπεξεργασία τῶν βιομετρικῶν δεδομένων μὲ
σκοπὸ ἀκριβῶς τὴν ἀδιαμφισβήτητη ταυτοποίηση τῶν πολιτῶν, καθὼς καὶ τὸ συναφὲς
δικαίωμά τους γιὰ τὴν ἄρνηση παροχῆς συναινέσεως στην λήψη καὶ ἐπεξεργασία τῶν
βιομετρικῶν τους δεδομένων.
Στὴν
προκειμένη, ὅμως, περίπτωση θίγονται καὶ τὰ θεμελιώδη μας δικαιώματα: α) γιὰ
σεβασμὸ καὶ μὴ παραβίαση τῆς θρησκευτικῆς μας συνειδήσεως, ποὺ προστατεύεται
δυνάμει τῶν ἄρθρων 13 παρ. 1 του Συντάγματος καὶ 10 τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν
Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως (ΧΘΔΕΕ), β ́) γιὰ σεβασμό στὴν προσωπικότητα
καὶ στὴν ἀνθρωπίνη μας ἀξία καὶ ἀξιοπρέπεια, ἔκφανση τῶν ὁποίων ἀποτελεῖ ἡ
θρησκευτική μας συνείδηση, ποὺ προστατεύεται δυνάμει τῶν ἄρθρων 2 παρ. 1 και 5
παρ. 1 του Συντάγματος καὶ 1 τοῦ ΧΘΔΕ καὶ γ ́) τὸ δικαίωμα αντιρρήσεως διά
λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως ποὺ προστατεύεται δυνάμει τοῦ ἄρθρου 10 τοῦ αὐτοῦ
ὡς ἄνω Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων (ΕΕ).
Ἐν τούτοις, ὁσάκις
γενικῆς ἰσχύος ενωσιακή διάταξη καὶ δὴ κανονισμός (ὡσαύτως δὲ καὶ πᾶν προσφυὲς ἐθνικὸ
κανονιστικό μέτρο), θίγει βασικούς κανόνες ὡρισμένης θρησκείας ἐπιτάσσουσα ὑποχρεώσεις,
οἱ ὁποῖες τυγχάνουν ἀσύμβατες πρός τούς κανόνες αὐτούς, δύναται νά προκαλέσει
στους πιστούς τῆς ἐν λόγῳ θρησκείας δίλημμα θρησκευτικῆς συνειδήσεως ἀσυμβίβαστο
πρὸς τὶς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 10 τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Ἑνώσεως.
Ἡ διάταξη τοῦ
ἄρθρου 13 παρ. 1 του Συντάγματος, αὐτοτελῶς ισχύουσα, ἀλλὰ καὶ ἐν συνδυασμῷ πρὸς
τὶς περὶ ἀνθρωπίνης ἀξίας διατάξεις τῶν ἄρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του
Συντάγματος (ὡσαύτως δὲ καὶ ὡς πρὸς τὴν θέσπιση τῶν νομοθετημάτων τοῦ παραγώγου
ενωσιακοῦ δικαίου τὸ ἄρθρο 10 παρ. 1 τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων αὐτοτελῶς
ἰσχῦον καὶ ἐν συνδυασμῷ πρὸς τὴν περὶ ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας διάταξη τοῦ ἄρθρου
1 τοῦ αὐτοῦ Χάρτου) καταλύει τὸ ἐν λόγῳ συνειδησιακὸ δίλημμα ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἐπιβάλλουσα
τὸ ἀπαραβίαστον τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἐπιτρέπουσα στοὺς
πολίτες τὴν ἐπίκληση αντιρρήσεων διὰ λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως, μηδόλως
συγχωρουμένης ἐπ’ αὐτῶν τῆς ἐφαρμογῆς παντὸς προσβάλλοντος τὴν θρησκευτική τους
συνείδηση κανόνος (εἴτε τοῦ ἐθνικοῦ εἴτε τοῦ παραγώγου ενωσιακοῦ δικαίου).
Τίθεται ἑπομένως,
ἐν προκειμένῳ, ζήτημα ἂν οἱ σχετικὲς ἐθνικὲς διατάξεις, ἀλλὰ καὶ ὁ συναφής (ἀκυρωθεὶς)
εὐρωπαϊκὸς κανονισμός, ποὺ εἶχε θεσπισθεῖ ὅλως ἀναρμοδίως καὶ παρανόμως ὑπὸ τοῦ
Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου καὶ τοῦ Συμβουλίου, κατὰ παράβασιν τῶν διατάξεων που
διέπουν τὴν ἀποκλειστικὴ ἁρμοδιότητα μόνον τοῦ Συμβουλίου, ποὺ συγκροτεῖται ἀποκλειστικῶς
ἀπὸ τοὺς ἀσκοῦντες τὴν οὐσιαστικὴ ἐκτελεστικὴ λειτουργία ἡγέτες τῶν κρατῶν μελῶν,
τὰ ὁποῖα ἀπολαύουν τοῦ δικαιώματος ἀρνησικυρίας καὶ δὴ ἐπὶ ζητημάτων ἀφορώντων
στὴν ἔκδοση ταυτοτήτων (ἀπαιτουμένης ἀπολύτου ὁμοφωνίας γιὰ τὴν λήψη
αποφάσεως), ρυθμίζοντας τὰ στοιχεῖα καὶ τὸ περιεχόμενο τοῦ νέου τύπου τῶν
ταυτοτήτων καὶ δὴ τὸ προβλεπόμενο σ’ αὐτὲς ἠλεκτρονικό μέσο ἀποθηκεύσεως,
δύναται νὰ θίξει την θρησκευτική συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν κατὰ
παράβασιν τῶν προμιμνησκόμενων διατάξεων τῶν ἄρθρων 13 παρ. 1, 2 παρ. 1 και 5
παρ. 1 του Συντάγματος καὶ 1 και 10 παρ. 1 τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων
(ΕΕ).
Ἐν πρώτοις,
τὸ περιεχόμενο τοῦ συνειδησιακοῦ διλήμματος, τὸ ὁποῖο καταγγέλλουν οἱ Ἕλληνες ὀρθόδοξοι
χριστιανοὶ ἐκ τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἠλεκτρονικοῦ τύπου αστυνομικῆς ταυτότητος,
καθορίζεται ἀπὸ τὴν ἄμεση καὶ προφανὴ σύγκρουσή της πρὸς τὶς συναφεῖς μὲ τὸ
θέμα διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου.
Ὁ Ἅγιος
Παΐσιος συνέβαλε καίρια καὶ ἐξ ἀρχῆς στήν διαμόρφωση τῆς συνειδήσεως τῶν Ἑλλήνων
ὀρθοδόξων ἐπὶ τοῦ θέματος τῶν ταυτοτήτων καὶ στὴν σχετικὴ πνευματική τους
προπαρασκευή, ἐξηγῶντας μὲ τὸ προφητικό του χάρισμα τὶ ἐστὶ ἡ νέα αὐτή, ἠλεκτρονική
ταυτότητα, οἱ προσπάθειες ἐπιβολῆς τῆς ὁποίας στὸν χριστεπώνυμο ἑλληνικό λαό, σὲ
ἐθνικὸ ἐπίπεδο, χρονολογοῦνται, κατὰ τὰ προεκτεθέντα, ἀπὸ τοῦ ἔτους 1986, διὰ τῆς
θεσπίσεως τῶν συναφῶν διατάξεων τοῦ προμνησθέντος «νόμου Κουτσόγιωργα» (Ν.
1599/1986) καὶ ἐξικνοῦνται πλέον ἕως τῶν νῦν ἰσχυουσῶν κοινῶν ὑπουργικῶν ἀποφάσεων
[ΚΥΑ 8200/0-297647/10.4.2018 (Β ́1476/2018), ὡς ἰσχύει τροποποιηθεῖσα] καὶ τοῦ ἤδη
ἀνισχύρου κηρυχθέντος εὐρωπαϊκοῦ κανονισμοῦ (καὶ κατὰ τὰ μέχρι τῆς ἐκδόσεως τῆς
δικαστικῆς ἀποφάσεως ἀκυρώσεώς του ἀποτελέσματα ἰσχύοντος ἕως τῆς 1ης-1-2027)
σαφῶς θίγοντος βασική πτυχή τῆς χριστιανικῆς συνειδήσεως τῶν ὀρθοδόξων (ἀμέσως
σχετιζομένη πρὸς τὴν σωτηρία τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς), ἡ ὁποία ἐν τούτοις, συνιστῷσα
ἀναπόσπαστο καὶ θεμελιῶδες στοιχεῖο τῆς ἀνθρωπίνης ἀξίας καὶ προσωπικότητος,
τυγχάνει παντελῶς ἀπαραβίαστη ἐκ μέρους ἁπάντων τῶν ὀργάνων τοῦ κράτους δυνάμει
τῶν ὡς ἄνω ἄρθρων 13 παρ. 1, 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1 του Συντάγματος, ἀλλὰ καὶ ἐκ
μέρους τῶν ὀργάνων τῆς Ἑνώσεως (ὡς πρὸς τὸ παράγωγο ενωσιακό δίκαιο) δυνάμει τοῦ
ἄρθρου 1 τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων (ΕΕ).
Σύμφωνα δὲ μὲ
τὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ παράδοση, στὴν ὁποία νομίμως (καὶ δὴ σὲ ἑνωσιακὸ ἐπίπεδο
δυνάμει τοῦ προοιμίου τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων καὶ τοῦ ἄρθρου 17 παρ.
1 τῆς Συνθήκης Λειτουργίας τῆς ΕΕ), προσήκει ὁ ἀπόλυτος σεβασμός ἐκ μέρους ἁπάντων
τῶν ὀργάνων τοῦ κράτους (ὡσαύτως δὲ καὶ τῆς Ἑνώσεως κατὰ τὴν θέσπιση κανόνων τοῦ
παραγώγου ενωσιακοῦ δικαίου), σὲ ἑκάστη κρίσιμη στιγμὴ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας
εἷς ἐκ τῶν ἁγίων Πατέρων κατέχει τό “Πρωτεῖον τῆς ἀληθείας” ἐκφράζων αὐθεντικῶς
διά τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὴν ὀρθόδοξη παράδοση ἐφ’ ώρισμένου
ζητήματος (Στυλιανοῦ Παπαδόπουλου, Πατρολογία, Τόμος Α ́, σελ. 269, 302). Αὐτὸς
ἀκριβῶς ὁ πατήρ, ὁ κατέχων τὸ τῆς ἀληθείας Πρωτεῖον ἐπὶ τοῦ ἐν λόγῳ ζητήματος,
εἶναι ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης.
Εἰδικώτερα, ὁ
Ἅγιος Παΐσιος κατέλιπε στοὺς ὀρθοδόξους χριστιανοὺς τὸ ἰδιόχειρο αὐτοῦ κείμενο ὑπὸ
τὸν τίτλο “Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν” (που συνέταξε το 1987 ἐν ὄψει τῶν συναφῶν
παρανόμων περὶ ΕΚΑΜ διατάξεων τοῦ νόμου 1599/1986), διὰ τοῦ ὁποίου καὶ
καθορίζεται τὸ περιεχόμενο τῆς συνειδήσεώς τους αποκλειστικῶς ἐν σχέσει πρὸς τὸ
ζήτημα τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων καὶ τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ
βασικό τους στοιχεῖο σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 2 παρ. 1 τοῦ προεδρικοῦ διατάγματος
40/2025, τὴν ἔκδοση και χορήγηση τῶν ὁποίων καλοῦνται νὰ αἰτηθοῦν οἱ πολῖτες
παρὰ τῶν ἀστυνομικῶν ἀρχῶν εἰς ἀντικατάσταση τῶν νῦν ἰσχυουσών ταὐτοτήτων.
Στὸ κείμενό
του αὐτό ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔχει προειδοποιήσει τοὺς ὀρθοδόξους χριστιανούς ὅτι ἡ
λήψη τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος [συμπεριλαμβανούσης καὶ τὸν τότε ἑνιαίο κωδικὸ
ἀριθμό μητρώου (ΕΚΑΜ), προδρομικοῦ στοιχείου ἐν σχέσει πρὸς τὸν νῦν προσωπικὸ ἀριθμὸ]
συνιστᾷ ἄρνηση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πτώση καὶ ἀποστασία, ποὺ ἄγει στὴν
ἀπώλεια τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς.
Κατὰ
συνέπειαν, οἱ συναφεῖς ἐθνικὲς κανονιστικές πράξεις (καὶ ὁ ἀνίσχυρος πλέον
κηρυχθεὶς κανονισμός), διὰ τῶν ὁποίων στανικῶς καὶ καταναγκαστικῶς ἐπιτάσσονται
οἱ πολῖτες να λάβουν την νέα αυτήν ηλεκτρονική ταυτότητα καὶ τὸν προσωπικὸ ἀριθμὸ
ἀντικαθιστώντας συνάμα τὶς νῦν ἰσχύουσες ἔγχαρτες ἀστυνομικές τοιαύτες θίγουν
την συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν ἐπὶ τοῦ ὡς ἄνω θέματος κατὰ παράβασιν τῶν
ἀνωτέρω διατάξεων τοῦ Συντάγματος (καὶ τοῦ Χάρτου Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων ἐπὶ
πάσης καθ’ οιονδήποτε τρόπον ἰσχυούσης ἢ καὶ τιθεμένης ενωσιακῆς παραγώγου
νομοθεσίας).
Ἐπὶ πλέον,
συναφῶς διαποιμένουσα τὸν χριστεπώνυμο λαὸ ἐπί τῶν δογμάτων τοῦ συγκεκριμένου ἀκριβῶς
θέματος, ἁπτομένου, κατὰ τὰ προρρηθέντα, τῆς σωτηρίας τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς καὶ
πάντοτε συμφώνως πρὸς τὶς ἁγιοπνευματικές διδαχές τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, ἡ Ἱερὰ
Κοινότης τῶν Ἀντιπροσώπων και Προϊσταμένων τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους,
ὅταν κατετέθη στην «βουλὴ τῶν Ἑλλήνων» τὸ συναφές νομοσχέδιο τῆς καλουμένης “ἠλεκτρονικής
διακυβερνήσεως”, καὶ ἐξ ἀφορμῆς τῆς ἐκ νέου ἐξαγγελίας τῆς νέας ἠλεκτρονικῆς ἀστυνομικῆς
ταυτότητος (“κάρτας τοῦ πολίτου), ἐξέδωκε τὴν ἀπὸ 22-4/5-5-2011 ὁμόφωνη ἀνακοίνωση,
διὰ τῆς ὁποίας αὐτολεξεί ἔχει διακηρύξει ὅτι:
“Η ‘Κάρτα
τοῦ Πολίτη» ταὐτοποιεῖ τήν προσωπικότητα τοῦ πολίτη καί τόν μετατρέπει σε ἕνα ἀριθμό
τοῦ συστήματος τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβερνήσεως. Ὅλοι οἱ πολίτες ἐντάσσονται
πλέον σέ ἕνα ηλεκτρονικό σύστημα, τό ὁποῖο ἐλέγχει καί ἐπεξεργάζεται τά στοιχεῖα
τῆς προσωπικῆς τους ζωῆς οἰκονομική δραστηριότητα, θέματα υγείας, ἐργασίας,
κοινωνικῆς συμπεριφορᾶς κλπ.) καταργῶντας οὐσιαστικά τίς προσωπικές τους ἐλευθερίες”.
Ἐπεσήμανε δὲ
ὡσαύτως ἡ ὡς ἄνω Ἱερὰ Κοινότης τὸν κίνδυνο παραβιάσεως τῆς ἐλευθερίας τῆς
θρησκευτικῆς συνειδήσεως τῶν χριστιανῶν καὶ συνάμα ἐκάλεσε τὴν μὲν “Ελληνική
κυβέρνησι νά μή προχωρήσῃ εἰς τήν ἔκδοσιν τῆς ἠλεκτρονικῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη”,
τοὺς δὲ χριστιανούς να χρησιμοποιοῦν μόνον τά συμβατικά μέσα ταὐτοποιήσεώς
των.
Ἔτσι οἱ
συναφεῖς ἰσχύουσες κανονιστικές πράξεις, ἐπιβάλλουσες τὴν διὰ τῆς
καταστρατηγήσεως τοῦ δικαιώματος προηγουμένης συναινέσεως τοῦ Ἕλληνα Ὀρθοδόξου
πολίτη υποχρεωτική λήψη τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος παραβιάζει τὸ δικαίωμά του ἀντιρρήσεων
γιὰ τοὺς συγκεκριμένους λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως, τὸ ὁποῖο κατοχυροῦται
στὰ ἄρθρα 9 παράγραφοι 1 και 2α’ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ κανονισμοῦ 2016/679 περὶ
προστασίας ἔναντι τῆς ἐπεξεργασίας δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτήρος καὶ 10 παρ.
2 τοῦ ΧΘΔΕΕ. Ὅμως, πλέον τῆς κατοχυρώσεώς του στὸν κανονισμὸ 2016/679 καὶ στὸν
Χάρτη θεμελιωδῶν δικαιωμάτων τῆς ΕΕ, τὸ συγκεκριμένο δικαίωμα ἀντιρρήσεως γιὰ
τοὺς συγκεκριμένους λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως συνιστᾷ ἕνα ἀληθῶς
κεκτημένο καὶ ἀναφαίρετο δικαίωμα τῶν Ἑλλήνων ὀρθοδόξων πολιτῶν. Διότι, ὡς
προειρέθη, ὅταν θεσπίσθηκε ὁ Νόμος 1599/1986 περὶ σχέσεων κράτους – πολίτη καὶ
περὶ καθιερώσεως νέου τύπου δελτίου ταυτότητος, εἶχε ἀρχικῶς προβλεφθεῖ ἡ ὑποχρέωση
τῶν πολιτῶν πρὸς λήψη ταυτότητος μέ τόν ἑνιαῖο κωδικό αριθμό μητρώου (ΕΚΑΜ), ὁ ὁποῖος
καθιστοῦσε τεχνικῶς ἐφικτὴ τὴν κατὰ παράκαμψη τῆς ἐλευθέρας βουλήσεως καὶ
συναινέσεως τοῦ πολίτη ὑποχρεωτική ἠλεκτρονική επεξεργασία προσωπικῶν του
δεδομένων. Τότε λοιπόν σημειώθηκαν ἔντονες καὶ μαζικές διαμαρτυρίες τῶν πολιτῶν
ἀμιγῶς γιὰ λόγους θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, οἱ ὁποῖες εἶχαν ὡς ἀποτέλεσμα τὴν ἐν
τῇ πράξει παρεμπόδιση τῆς ἐφαρμογῆς καὶ τὴν ἔκπτωση σε καθεστώς ἀνενεργείας τῶν
σχετικῶν διατάξεων.
Ἐν συνεχείᾳ
καὶ συγκεκριμένα πέντε ἔτη ἀργότερα, ἐξεδόθη ὁ Νόμος 1988/1991.
Διὰ τοῦ ἄρθρου
6 του νόμου αὐτοῦ καταργήθηκαν καὶ ῥητῶς οἱ διατάξεις περὶ ἑνιαίου κωδικοῦ ἀριθμοῦ
μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ). Διά τῆς εἰσηγητικῆς μάλιστα ἐκθέσεως τοῦ ἐν λόγῳ νόμου ὁ
νομοθέτης ἀνεγνώρισε τὸ γεγονός ὅτι οἱ διατάξεις αὐτὲς εἶχαν καταστεῖ ἀνενεργεῖς
καὶ συγκεκριμένα ὅτι ὁ ἠλεκτρονικός τρόπος ταυτοποιήσεως τῶν πολιτῶν
προσέκρουσε στην καθολικὴ ἀντίδραση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ἐνῷ συνάμα ἐπεσήμανε
καὶ κατέγραψε τὴν ἀνάγκη προστασίας τῶν πολιτῶν ἀπὸ τὴν ἐπεξεργασία τῶν
προσωπικῶν τους δεδομένων δι’ ἠλεκτρονικῶν μέσων, περίπτωση ποὺ ἀνεγνώρισε ὡς ἀντίθετη
καὶ στὴν δική του βούληση (τοῦ νομοθέτη), πλέον δηλαδὴ τῆς κυριάρχου βουλήσεως
τῶν Ἑλλήνων.
Διὰ τοῦ
λόγου τὸ ἀσφαλὲς παρατίθεται το σχετικό χωρίο τῆς εἰσηγητικῆς ἐκθέσεως τοῦ
Νόμου 1988/1991, ἔχον ὡς ἑξῆς: “Οἱ ἀνωτέρω διατάξεις, ἄν καί παρῆλθε
πενταετία ἀπό τήν ψήφισή τους, δέν ἔγινε δυνατό νά ἐφαρμοστοῦν, γεγονός πού ὀφείλεται
τόσο στό ὅτι ἐμφανίσθηκαν στην πρακτική ἀρκετές σοβαρές δυσκολίες, ὅσο καί στό ὅτι ὑπῆρξε
καθολική, σχεδόν, λαϊκή αντίδραση στόν ἑνιαῖο κωδικό αριθμό μητρώου πού
καθιερώθηκε. (…) Επί πλέον καί προκειμένου να προστατευθοῦν οἱ Ἕλληνες
πολίτες ἀπό τήν μέ ὁποιονδήποτε τρόπο επεξεργασία προσωπικών τους στοιχείων μέ ἠλεκτρονικά
μέσα, καταργεῖται ὁ ἑνιαῖος κωδικός αριθμός μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ.).
Άρθρο 6.
Μέ τό ἄρθρο αυτό καταργοῦνται τά ἄρθρα 2 και 5 του Ν.
1599/1986, πού ἀναφέρονται στόν ἑνιαῖο κωδικό αριθμό μητρώου (Ε.Κ.Α.Μ.), πού
τόσες ἀμφισβητήσεις καί πλῆθος ἐπικρίσεων προκάλεσε”.
Συνεπῶς, τὸ
μεῖζον νομικό, ἀλλὰ καὶ οὐσιαστικό θέμα, τὸ ὁποῖο ἀναποφεύκτως ἐγείρεται ἐκ τῆς
εἰσηγητικῆς ἐκθέσεως τοῦ ὡς ἄνω Νόμου 1988/1991 καὶ ἐν συσχετισμῷ πρὸς τὶς ἀπαιτήσεις
τῶν συναφῶν μὲ τὴν ἠλεκτρονική ταυτότητα καὶ τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ κανονιστικῶν
πράξεων καὶ ΠΔ/τος, συνίσταται στὸ ἑξῆς: Ἐφ’ ὅσον ὁ Ἕλληνας νομοθέτης ὑπὸ τὴν
πίεση τῆς πάνδημης κατακραυγῆς καὶ διαμαρτυρίας θέλησε καὶ ἀπεφάσισε να
προστατεύσει τοὺς Ἕλληνες πολίτες ἀπὸ τὴν ἐπεξεργασία τῶν προσωπικῶν τους
δεδομένων καὶ ἀπὸ τὰ ἀληθῶς “πρωτόγονα” ἠλεκτρονικά μέσα τοῦ 1986, ὅταν εἶχαν
θεσπισθεῖ οἱ συναφείς διατάξεις του Νόμου 1599/1986, τὶς ὁποῖες καὶ ἐπὶ τούτου
κατήργησε (διά του Ν. 1988/1991), πόσον ἀκόμη ἐντονώτερη τυγχάνει ἡ ἀνάγκη ἐπιδιώξεως
τοῦ ἰδίου νομίμου σκοποῦ γιὰ τὴν προστασία τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν ἀπὸ τὴν ἐπεξεργασία
τῶν προσωπικῶν τους δεδομένων σήμερα (39 ἔτη μετὰ τὸν Ν. 1599/1986), οπότε ἡ ἠλεκτρονική
τεχνολογία παρουσιάζει ραγδαία καὶ διαρκὴ ἐξέλιξη;
Καὶ ἐνῷ αὐτὴ
εἶναι ἡ ἐπίσημη, ῥητὴ καὶ ἀδιαμφισβήτητη βούληση καὶ ἀπόφαση καὶ ῥητὴ
νομοθετική ρύθμιση τοῦ νόμου 1988/1991 τοῦ Ἕλληνα νομοθέτη, ὁ ὁποῖος ὡς
παράνομη ἀντιμετωπίζει τὴν ἐπεξεργασία δεδομένων προσωπικοῦ χαρακτῆρος τῶν
πολιτῶν μὲ τὴν χρήση ηλεκτρονικών μέσων καὶ ἐνῷ ἡ συγκεκριμένη βούληση, ἀπόφαση
καὶ νόμος του δεσμεύει ἄμεσα τὴν ἑλλαδικὴ πολιτεία, τόσο σὲ ἐθνικό, ὅσον σὲ ἑνωσιακὸ
πεδίο, ἐν τούτοις τὸ Εὐρωπαϊκό κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, που συγκροτήθηκαν
μάλιστα καὶ ἀπὸ Ἕλληνες ἀντιπροσώπους, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἐκλεγεῖ ἀπὸ τὸν ἑλληνικὸ
λαό, συμμετέσχον στὴν θέσπιση τοῦ ἀνισχύρου πλέον κηρυχθέντος κανονισμοῦ
1167/2019 θελήσαντες νὰ ἐπιβάλλουν στοὺς Ἕλληνες, ὄντας κατὰ συντριπτική
πλειονότητα ὀρθοδόξους χριστιανούς, την πειθαναγκαστική λήψη τῆς ἠλεκτρονικῆς
ταυτότητος, χωρὶς κανένα σεβασμὸ οὔτε στο δημοκρατικό πολίτευμα οὔτε στὸν ἐκδόντα
τὸν νόμο 1988/1991 Ἕλληνα νομοθέτη καὶ στὴν συνταγματικὴ ἀρχὴ τῆς διακρίσεως τῶν
ἐξουσιῶν οὔτε στὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ συνείδηση καὶ παράδοση τῶν Ἑλλήνων, ὡς
βασικῆς πτυχῆς τῆς ἀνθρωπίνης των ἀξίας καὶ προσωπικότητος, οὔτε καὶ στὸ
συναφές τους δικαίωμα αντιρρήσεων ἐπὶ τῇ βάσει τῆς συγκεκριμένης ὀρθοδόξου
συνειδήσεως καὶ παραδόσεώς τους, παραβιασθέντος συνάμα καὶ τοῦ νομίμου
δικαιώματός τους πρὸς παροχή προηγουμένης συναινέσεως γιὰ τὴν ἐν λόγῳ ἠλεκτρονική
συλλογή καὶ ἐπεξεργασία τῶν προσωπικῶν καὶ δὴ βιομετρικῶν τους δεδομένων,
καίτοι ἄριστα ἐγνώριζαν τὸ πασίδηλο γεγονός τῆς παλλαϊκῆς ἀντιδράσεως ἤδη ἀπὸ τὸ
1986 ἔναντι τῆς ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος για λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως, ἀλλὰ
καὶ τὸ κεκτημένο δικαίωμα τῶν Ἑλλήνων ἐκ τοῦ συγκεκριμένου νόμου 1988/1991.
Ἡ χριστιανικὴ
λοιπὸν συνείδηση τῶν Ἑλλήνων θίγεται ἀμέσως ἐκ τῶν ἐν θέματι ῥυθμίσεων περὶ
προσωπικοῦ ἀριθμοῦ καὶ ἠλεκτρονικῆς ταυτότητος, κατ’ ἐφαρμογὴν τῶν ὁποίων ὁ μὴ
φέρων προσωπικό ἀριθμὸ ἢ καὶ ἠλεκτρονική ταυτότητα πολίτης ἐξ ἀντικειμένου – ἀφοῦ
δὲν θὰ δύναται νὰ ἀποδειχθοῦν τὰ στοιχεῖα τῆς ταυτότητός του – θὰ κινδυνεύει νὰ
ἀντιμετωπίσει ἀποκλεισμούς τιθέμενος ἐκτὸς τοῦ οἰκονομικοῦ, κοινωνικοῦ καὶ
πολιτικοῦ γίγνεσθαι, ὅπου, κατὰ τὴν κοινὴ πεῖρα, ἀπαιτεῖται ὡς θεμελιώδης
προϋπόθεση ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ ἡ χρήση τῆς ἀστυνομικῆς ταυτότητος, ὡς φερ’ εἰπεῖν
κατὰ τὶς πλέον στοιχειώδεις καθημερινές συναλλαγὲς καὶ δὴ μὲ τὶς κρατικές,
δικαστικές, δημοτικές, αστυνομικές, υγειονομικές κλπ. ἀρχὲς καὶ ὑπηρεσίες, ὡς
καὶ γιὰ τὴν ἄσκηση τῶν ἐκλογικῶν του δικαιωμάτων, ἀλλὰ καὶ μὲ ἰδιωτικούς φορεῖς,
ὅπως οἱ τράπεζες. Συνάμα καταστρατηγεῖται πλήρως καὶ ἐπὶ τῆς οὐσίας φιμοῦται τὸ
συγκεκριμένο δικαίωμα ἀντιρρήσεων για λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως.
Ἑπομένως διὰ
τῶν ὡς ἄνω ὑποδείξεων τῶν ὑπουργείων σας ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός Ἕλλην πολίτης
τίθεται πρακτικῶς πρὸ τοῦ ἑξῆς συνειδησιακοῦ διλήμματος: Προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσει
τις πλέον στοιχειώδεις ἐκ τῶν καθημερινῶν του ἀναγκῶν καὶ ἁπλῶν συναλλαγῶν ποὺ
συνδέονται μὲ τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξη αὐτοῦ καὶ τῆς οἰκογενείας του, δὲν καλεῖται νὰ
ἐπιδείξει ἕνα ἁπλὸ ἀστυνομικό δελτίο πρὸς ταυτοποίηση μόνον τοῦ προσώπου του, ἀλλ’
ἐπὶ τῆς οὐσίας νὰ ἀποδεχθεῖ καὶ νὰ χρησιμοποιήσει μίαν ἠλεκτρονική κάρτα/
ταυτότητα, την λήψη τῆς ὁποίας ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἁγιοπνευματικῶς καὶ ἐν τῷ
προορατικῷ τούτου χαρίσματι, τῷ ὑπό τοῦ Κυρίου αὐτῷ χαρισθέντι, περιγράφει ὡς
πτώση καὶ ἀποστασία καὶ ἄρνηση τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Κατ’ αὐτὸν τὸν
τρόπο, ὁ συγκεκριμένος ἀμέσως συνεπαγόμενος ἐκ τῆς μὴ λήψεως τῆς ἠλεκτρονικῆς
ταυτότητος ἀποκλεισμός, ὁ ὁποῖος δὲν ἔχει προηγούμενο στὰ παγκόσμια χρονικά
καταπατήσεως τῶν θεμελιωδῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, συνιστᾷ προσβολή τῆς
θρησκευτικῆς συνειδήσεως τοῦ πολίτη καὶ παράβαση τῶν ἀρχῶν τῆς νομιμότητος καὶ
τοῦ κράτους δικαίου ἐκ τῆς ἐν τοῖς πράγμασιν ὑπονομεύσεως καὶ καταστρατηγήσεως
τοῦ νόμου 1988/1991 καὶ οὐχ ἧττον ἐκ τοῦ ἀπολύτου κατεξευτελισμοῦ τῆς
συνταγματικῆς ἀρχῆς τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας, δεδομένου ὅτι οἱ ῥητὲς πρόνοιες τοῦ ἐν
λόγῳ νόμου περὶ καταργήσεως τῶν διατάξεων τοῦ νόμου 1599/1986 περί «ενιαίου
κωδικοῦ ἀριθμοῦ μητρώου» ἐπεβλήθησαν στὸν Ἕλληνα νομοθέτη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἑλληνικό
λαό, ὁ ὁποῖος, αὐτὸς καὶ μόνος, εἶναι τὸ ἀποκλειστικὸ κυρίαρχο ὄργανο, ὁ φορέας
τῆς κρατικῆς κυριαρχίας, στὴν Ἑλλάδα.
Ἐπὶ πλέον, τὸ
ζήτημα τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων σχετίζεται καὶ μὲ τὴν ἀνθρώπινη ἀξία καὶ ὕπαρξή
μου, βασικὴ πτυχὴ τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ ἡ θρησκευτική πίστη καὶ συνείδησή μου, ἡ ὁποία
ἀνθρωπίνη μου ἀξία) κατὰ τὶς συνδυαζόμενες διατάξεις τῶν ἄρθρων 2 παρ. 1, 5
παρ. 1 καὶ 13 παρ. 1 του Συντάγματος και 1 και 10 παρ. 1 τοῦ ΧΟΔΕΕ εἶναι ἀπαραβίαστη,
εἰς τρόπον ὥστε οὐδεῖς δύναται – ἐπ’ ἀπειλῇ μάλιστα τοῦ ἀπολύτου ἀποκλεισμοῦ
του ἀπὸ τὶς στοιχειώδεις καθημερινές του συναλλαγὲς πρὸς ἀπόδειξη τῆς
ταυτοπροσωπίας – νὰ ὑποχρεώνεται νὰ ἀποδεχθεῖ, νὰ ζητήσει, νὰ λάβει καὶ νὰ
χρησιμοποιήσει τὴν συγκεκριμένου τύπου ἠλεκτρονικὴ ἀστυνομική ταυτότητα ἢ καὶ τὸν
προσωπικὸ ἀριθμό. Διότι ὡς ὀρθόδοξος χριστιανός, πειθόμενος στὴν ἀνωτέρω ἱερὰ
παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Παϊσίου θεωρῶ ὅτι, ἐὰν ὑπέπιπτα ποτὲ στον ψυχικό
καταναγκασμὸ νὰ λάβω τὴν συγκεκριμένη ταυτότητα, με την δική μου βούληση, θὰ
διέπραττα προδοσία καὶ ἄρνηση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Ὑψίστου μου Ἰδανικοῦ,
θιγομένης οὕτω βαναύσως καὶ τῆς ἀπὸ τὰ ὡς ἄνω ἄρθρα προστατευομένης ὡς ἀπαραβίαστης
ἀνθρωπίνης μου ἀξίας, ὡς πρὸς τὴν θεμελιώδη της αὐτὴν πτυχή, τῆς ὀρθοδόξου
χριστιανικῆς συνειδήσεως, προστατευομένης δυνάμει τῶν ἄρθρων 13 παρ. 1 τοῦ
Συντάγματος καὶ 10 παρ. 1 ΧΘΔΕΕ. Κατ’ ἐφαρμογὴν συνάμα καὶ τῆς κατ’ ἄρθρα 25 τοῦ
Συντάγματος και 5 (παρ. 1 και 4) τῆς Συνθήκης ΕΕ και 52 ΧΘΔΕΕ ἀρχῆς τῆς ἀναλογικότητος,
ἐφ ̓ ὅσον ὑφίστανται ἐναλλακτικά μέτρα γιὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ προβλεπομένου στὴν ἐθνικὴ
ἢ καὶ τὴν ἑνωσιακὴ νομοθεσία σκοποῦ, τὰ ὁποία δὲν θίγουν τὴν θρησκευτική
συνείδηση τῶν πολιτῶν, τότε πρέπει να προβλέπονται καὶ νὰ ἐφαρμόζονται αὐτὰ γιὰ
τοὺς πολῖτες ποὺ ἐπικαλοῦνται ἀντιρρήσεις για λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως.
Τοῦτο προσλαμβάνει ιδιαίτερη νομική σημασία, διότι ἐπιχειρεῖτε τὴν ἐπιβολὴ τῆς
χρήσεως τῶν ἀστυνομικῶν ταυτοτήτων ὡς ἐναλλακτικῶν –
ἀντὶ τῶν διαβατηρίων – μέσων ταυτοποιήσεως κατ’ ἐπίκλησιν τῶν προτύπων τοῦ ὑπ’ ἀριθμὸν
9303) κανονισμοῦ τοῦ Διεθνοῦς Ὀργανισμοῦ Πολιτικῆς Ἀεροπορίας. Ἐν τούτοις ἐπ ̓
οὐδενὶ καταργεῖτε συνάμα καὶ τὰ διαβατήρια, γιὰ νὰ ταξιδεύσει κάποιος σὲ χῶρα τῆς
Ἑνώσεως. Δὲν ὑποχρεοῦται δηλαδὴ νὰ κατέχει κάποιος μίαν τέτοιων προδιαγραφῶν
ταυτότητα γιὰ νὰ ταξιδεύσει. Ἐξ ἴσου, ὅπως γιὰ τὴν ταυτοποίηση τοῦ προσώπου μου
στις καθημερινές μου συναλλαγὲς μὲ τὸ Δημόσιο κλπ. δεν χρειάζεται απαραίτητα ἡ ἐπίδειξη
διαβατηρίου, ἄρα δὲν χρειάζεται καὶ ἡ ἐπίδειξη δελτίου ταυτότητος μὲ ἀνάλογες
(ηὐξημένης ἀσφαλείας) προδιαγραφές διαβατηρίου που τίθενται μόνον χάριν τῆς ἀσφαλείας
τῶν πτήσεων (βάσει τοῦ ὡς ἄνω κανονισμού 9303 τοῦ ΔΟΠΑ), παραβιαζομένης οὕτω
κατάφωρα τῆς ἀρχῆς τῆς ἀναλογικότητος.
Ἐν κατακλεῖδι,
τὰ συγκεκριμένα ὡς ἄνω ἐλαττώματα που χαρακτηρίζουν τὶς ὡς ἄνω περὶ ταὐτοτήτων ἀντίθετες
στην βούληση τοῦ ἔθνους καὶ στὸν νόμο 1988/1991 κανονιστικές πράξεις προεδρικό
διάταγμα 40/2025 (ὡς καὶ τὸν ὡς ἄνω ἀνίσχυρο 1157/2019 ευρωπαϊκό κανονισμό), ἐγείρουν
ἀμέσως ζήτημα ἐλλείψεως νομιμότητός των καὶ συνεπάγονται προσβολὴ τοῦ κράτους
δικαίου καὶ παραβίαση τῶν ὡς ἄνω θεμελιωδῶν δικαιωμάτων μου τῆς προηγουμένης
ρητῆς συναινέσεως στὴν συλλογὴ καὶ ἐπεξεργασία προσωπικῶν καὶ δὴ βιομετρικῶν
δεδομένων, τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως, καθὼς καὶ τῆς ἀντιρρήσεως για τέτοιους
λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως ὡς Ἕλληνος Ὀρθοδόξου, συνιστώσης βασικό στοιχεῖο
τῆς ἀνθρωπίνης μου ἀξίας καὶ προσωπικότητος καὶ ἄρα παραβίαση καὶ αὐτῆς τῆς
τελευταίας ὡς ἐξ ἴσου θεμελιώδους δικαιώματος. Γιὰ ὅλους τοὺς ἀνωτέρω νομίμους
λόγους, σᾶς δηλῶ ὅτι ἀρνοῦμαι τὴν ἀντικατάσταση τῆς ταυτότητός μου καὶ ἀπορρίπτω
ἐκ προοιμίου καὶ ἀπαγορεύω πᾶσα ἔκδοση ἐκ μέρους σας καὶ δῆθεν γιὰ λογαριασμό
μου τοῦ ἐξαγγελθέντος ‘προσωπικοῦ ἀριθμοῦ.
Ὁ Ἡ δηλῶν/
δηλοῦσα
https://tasthyras.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου