Παιδιά από τρείς γονείς, γονιδιακά επεξεργασμένα μωρά και το μέλλον του ανθρώπου - βίντεο

 Ε.Ι.Π.

Ο Dr David Prentice είναι αντιπρόεδρος και διευθυντής έρευνας του Charlotte Lozier Institute, Επίκουρος Καθηγητής Μοριακής Γενετικής στο John Paul II Institute, και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής στο κέντρο Midwest stem cell Τherapy, (κέντρο θεραπευτικής εφαρμογής βλαστοκυττάρων). Υπηρέτησε για δέκα χρόνια ως ανώτερος συνεργάτης για θέματα που αφορούν τη ζωή στο Family Research Council, (συμβούλιο έρευνας για την οικογένεια), και αφιέρωσε σχεδόν είκοσι χρόνια ως

Καθηγητής Επιστημών που αφορούν την Ζωή, στο Indiana State University, επίκουρος καθηγητής Ιατρικής και Μοριακής Γενετικής στο IU School of Medicine.

 Ο επόμενος ομιλητής μας είναι ο Dr.David Prentice. Eίναι αντιπρόεδρος και διευθυντής έρευνας του Charlotte Lozier Institute,

Επίκουρος Καθηγητής Μοριακής Γενετικής στο John Paul II Institute, και μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής στο κέντρο Midwest Stem Cell Τherapy, ένα μοναδικό θεραπευτικό κέντρο, ολοκληρωμένης προσέγγισης με χρήση βλαστοκυττάρων στο Κάνσας, το οποίο στη πραγματικότητα εκείνος δημιούργησε. Πριν από αυτό υπηρέτησε για δέκα χρόνια ως ανώτερος συνεργάτης για θέματα που αφορούν τη ζωή στο Family Research Council, και πριν από αυτό, για σχεδόν 20 χρόνια ως καθηγητής για Life Sciences στο Indiana State University, kαι ως επίκουρος καθηγητής Ιατρικής και Μοριακής Γενετικής στο IU School of Medicine.

 Παρακαλώ ελάτε να καλωσορίσουμε τον Dr. David Prentice.

 Ευχαριστώ Christina. Σας ευχαριστώ όλους που ήλθατε.

Έχω το πλεονέκτημα, ή το μειονέκτημα να σας μιλώ αμέσως μετά το γεύμα. Έτσι, αυτοί που θα ήθελαν άλλο ένα μπισκότο με κομματάκια σοκολάτας, ή έχουν χαλαρώσει μετά το γεύμα, θα μπορούσαν να πάρουν έναν υπνάκο…

 Αυτά ίσως ακούγονται σαν επιστημονική φαντασία… Μωρά με τρείς γονείς ή γενετικά τροποποιημένα μωρά, όλα αυτά τα θέματα, δυστυχώς συμβαίνουν στις μέρες μας. Λοιπόν αυτό που ελπίζω να καταφέρω, είναι να σας καθοδηγήσω σε αυτή τη γνώση. Τί είναι αυτά που λένε; Πώς έφτασαν εκεί; Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί, ή όρια ταχύτητας σε αυτό το δρόμο; Να ξεκαθαρίσει το τοπίο ώστε να αρχίσετε να προβληματίζεστε για το αν αυτό είναι κάτι καλό ή κακό. Είναι καλό να αποκαλύψουμε ό,τι γνωρίζουμε για αυτά τα θέματα; Και πιθανότατα πολλοί από εσάς θα αναρωτηθούν, Τί είναι το Charlotte Lozier Institute;

Δεν θα σας πω τώρα, αλλά έχουμε ένα stand λίγο πιο κάτω, και μπορείτε να το επισκεφτείτε και να μάθετε για όλα τα θέματα που απασχολούν εμάς, όλες μας τις δραστηριότητες και πώς μπορούμε να σας βοηθήσουμε. Να αισθάνεστε άνετα να μας προσεγγίσετε.

 Οι απόψεις για την Γενετική Μηχανική και την Γενετική… να μια από αυτές, ο Frank πηγαίνει σε ένα εργαστήριο Γενετικής Ανάλυσης και του λένε «νομίζω πως η “δεξαμενή” των οικογενειακών σου γονιδίων χρειάζεται καλύτερη παροχέτευση....» Είναι μια χιουμοριστική ματιά στο θέμα, Να και μια άλλη ματιά. Dr. Robert Edwards, Eμβρυολόγος, 1999. «Σύντομα θα αποτελεί αμάρτημα - ενδιαφέρουσα η επιλογή της λέξης- για τους γονείς να έχουν ένα παιδί που έχει μεγάλο φορτίο από γενετικά νοσήματα. Εισερχόμαστε σε έναν κόσμο όπου πρέπει να λάβουμε στα σοβαρά υπόψιν την ποιότητα των παιδιών μας». Dr. Robert Edwards, Eμβρυολόγος, 1999. Μια δήλωση που έγινε παλιά, το 1999.

 Λοιπόν είμαστε στο σημείο που αυτές οι αποφάσεις ήδη λαμβάνονται μέσω της Γενετικής Μηχανικής ή της Επεξεργασίας του Γονιδιώματος, ή της δημιουργίας των εμβρύων από τρείς γονείς, που αποτελεί μια άλλης μορφής Γενετική Μηχανική. Γι΄αυτό το λόγο, ας πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Εδώ είναι μια ιστορία από το περιοδικό Nature λίγα χρόνια πριν «Το πεπρωμένο σας από την πρώτη μέρα». Και με την ορολογία του σημερινού μας θέματος, προφανώς εννοούν κάποιο είδος «γενετικού προκαθορισμού». Τί πρόκειται να σας συμβεί. Βέβαια, δεν είναι ακριβώς έτσι, στην καλύτερη περίπτωση το γενετικό σας υλικό καθορίζει κατά 50% αυτό που θα γίνετε. Το υπόλοιπο έχει να κάνει με τις εμπειρίες σας, ακόμη και μέσα στη μήτρα. Και ξεκινώντας να βλέπουμε πώς θα μπορούσε κάποιος να αλλάξει έστω ένα τμήμα του γονιδιώματος, και το αντίστοιχο πεπρωμένο, θα αρχίσω με την Κλωνοποίηση.

 Γιατί να γίνει αυτό; Γιατί κατά μια άποψη η κλωνοποίηση είναι η υπέρτατη έκφραση των δυνατοτήτων της Γενετικής Μηχανικής. Ήδη γνωρίζετε το πώς λειτουργεί αυτό το ιδιαίτερο γονιδίωμα, τί δημιουργεί με όρους μοναδικού ανθρώπου, έτσι οι άνθρωποι τώρα έχουν παρασκευάσει κλωνοποιημένα ανθρώπινα έμβρυα. Υπάρχουν αναφορές εδώ και χρόνια, περιστατικά που αναφέρουν

την επιτυχία, αλλά η συγκεκριμένη επιτυχία του 2013 από τον Shoukhrat Mitalipov στο Oregon είναι πιθανότατα η καλύτερα τεκμηριωμένη, διότι αυτός όχι μόνον δημιούργησε κλωνοποιημένα ανθρώπινα έμβρυα, αλλά τα κατασκεύασε αρκετά υγιή, ώστε να μπορούν να επιζήσουν για μία εβδομάδα, πριν κατόπιν καταστραφούν, αφού πρώτα πήρε τα εβρυϊκά τους βλαστοκύτταρα.

 Αυτή είναι η αυθεντική δημοσίευση. Φέρνω στο προσκήνιο την κλωνοποίηση και τον Mitalipov διότι όταν αρχίζουμε να μιλούμε για έμβρυα από τρείς γονείς, ή γενετικά τροποποιημένα έμβρυα, πολλές από τις τεχνικές, βασίζονται στις τεχνικές και την επιτυχία της κλωνοποίησης, και πολλοί από τους ανθρώπους που προωθούν αυτούς τους τύπους γενετικής μηχανικής, είναι ακριβώς τα ίδια άτομα, αυτοί που κάνουν και την κλωνοποίηση. Ο Shoukhrat Mitalipov είναι ένας από αυτούς, θα δείτε το όνομά του ξανά, πολλές φορές.

 Λοιπόν, τί είναι η κλωνοποίηση, τι συμβαίνει εκεί, και γιατί χαρακτηρίζεται ως μορφή γενετικής μηχανικής; Εδώ είναι ένας κατάλογος που απαριθμεί διαφορετικούς τρόπους για να φτιαχτεί ένα έμβρυο. Δεν εξαντλούνται βέβαια εδώ... Κάθε μήνα εμφανίζεται και ένας καινούργιος τρόπος να φτιάξεις ένα έμβρυο. Στην κορυφή είναι ο παλαιομοδίτικος τρόπος να φτιάξεις ένα έμβρυο, ίσως τον έχετε ακούσει, ονομάζεται γονιμοποίηση. Ένα ωάριο ενώνεται με ένα σπερματοζωάριο, και δημιουργείται ένα μονοκύτταρο έμβρυο, που ονομάζεται ζυγώτης. Που αναπτύσσεται, εμφυτεύεται, γεννιέται, μεγαλώνει, δημιουργεί μπελάδες στους γονείς, κτλπ.

 Κλωνοποίηση. Πώς παίρνουμε έμβρυο με αυτή τη μέθοδο; «Κλωνοποίηση», ένας όρος που χρειάζεται να θυμόμαστε στις δημόσιες αντιπαραθέσεις για θέματα βιοηθικής, γιατί τώρα προσπαθούν και δε χρησιμοποιούν τη λέξη με το «Κ» (Κλωνοποίηση), θα πουν πως θα κάνουν μεταφορά πυρήνα από σωματικό κύτταρο. Και αυτή όντως είναι η περιγραφή της πραγματικής τεχνικής. Σωματικό κύτταρο, δερματικό κύτταρο, από οποιοδήποτε άλλο συνηθισμένο κύτταρο συναντήσω, θα μεταφέρω τον πυρήνα του, εδώ μέσα σε ένα ωάριο. Από αυτό αφαιρέθηκε όλο του το γενετικό υλικό και τα χρωμοσώματα, για να φτιαχτεί ένα μονοκύτταρο έμβρυο.

 Αυτό δεν δημιουργήθηκε με το τρόπο που γνωρίζουμε, δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου σπερματοζωάριο.

Αλλά και πάλι έχουμε πλήρες σετ γονιδιακού DNA μέσα σε ένα ωάριο. Ενεργοποιούμε τις αναπτυξιακές διαδικασίες, τις μεταβολικές διαδικασίες και αυτό επίσης μπορεί να προχωρήσει, να μεγαλώσει, να εμφυτευτεί, να διαφοροποιηθεί, και τα υπόλοιπα. Και αυτό έχει ήδη συμβεί.

Σε πολλούς κλώνους ζώων.

 Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι ο κλώνος, αλλά η ιδέα να δημιουργούμε κλώνους. Είναι η ιδέα να προκαθορίζουμε την γενετική ταυτότητα αυτού του ατόμου, και να δημιουργούμε τέτοια πλάσματα με μια μηχανιστική αντίληψη σαν να είναι βιομηχανικά προϊόντα.

 Υπάρχει και κάτι άλλο εδώ, το οποίο περιγράφεται από καιρό σε καιρό, και ονομάζεται παρθενογένεση. Ξεκινάς με ένα ωάριο και μετά με χημικούς τρόπους ξεγελάς αυτό το ωάριο ώστε να κρατήσεις και τα δύο απλοειδικά σετ χρωμοσωμάτων. Και αυτό επίσης θα προχωρήσει και θα αρχίσει να διαιρείται και να αναπτύσσεται, αλλά δεν θα μπορέσει να εμφυτευθεί, γιατί ορισμένα από τα γονίδια που χρειάζονται για τον σχηματισμό του πλακούντα έχουν αδρανοποιηθεί. Και πρέπει να γίνουν κάποιοι γενετικοί χειρισμοί ώστε αυτά να ενεργοποιηθούν, πάντως είναι άλλος ένας τρόπος για να σχηματισθεί ένα έμβρυο. Και έχουν αποδείξει πως μπορούν να γίνουν αυτά τα γενετικά παιγνίδια, και να ενεργοποιηθούν τα γονίδια της εμφύτευσης, και να λάβετε γεννημένο ένα ποντίκι με παρθενογένεση.

 Τί συμβαίνει με την κλωνοποίηση; Αυτό που έχετε κάνει είναι πως έχετε προκαθορίσει με βάση το πλήρες γονιδίωμα. Όχι για ένα ειδικό γονίδιο, αλλά έχετε προαποφασίσει με βάση τη συγκεκριμένη ομάδα γονιδίων. Και πάλι εδώ μεταφορά πυρήνα σωματικού κυττάρου. Πώς γίνεται αυτό; Να πώς γίνεται. Η Dolly, το κλωνοποιημένο πρόβατο, Πήραμε ένα ωάριο από πρόβατο, αφαιρέσαμε τα χρωμοσώματά του. Μεταφέραμε τον πυρήνα του σωματικού κυττάρου μέσα σε αυτό το ωάριο.

Και στην πραγματικότητα η διαδικασία της κλωνοποίησης πραγματοποιείται ακριβώς εδώ.

Τώρα έχετε έναν κλώνο. Ένα μονοκύτταρο κλωνοποιημένο έμβρυο. Και η ερώτηση τώρα είναι τι κάνουμε με τον κλώνο αυτό; Λοιπόν το ένα πράγμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να τον αφήσουμε να μεγαλώσει, να εμφυτευτεί σε μια παρένθετη μήτρα, και… Γειά σου Dolly! Έχουμε ένα ζωντανό γεννημένο κλώνο, και αυτό είναι που ορισμένοι άνθρωποι ονομάζουν αναπαραγωγική κλωνοποίηση, διότι στην πραγματικότητα κυοφορείται ο κλώνος. Εάν πάρεις ακριβώς το ίδιο έμβρυο, το καταστρέψεις για να βάλεις τα κύτταρά του μέσα σε αυτό το τρυβλίο Petri για πειράματα, αυτό ονομάζεται Θεραπευτική κλωνοποίηση. Ακούγεται πολύ καλύτερο. Δεν είναι θεραπευτική για το έμβρυο βέβαια, διότι το έμβρυο πεθαίνει. Και δεν προκύπτουν καθόλου θεραπείες από αυτό, αλλά είναι ένας τρόπος για να περιγράψεις τη χρήση του κλωνοποιημένου εμβρύου.

 Οι άνθρωποι επιθυμούν να έχουν ζωντανούς κλωνοποιημένους οργανισμούς. Και παρά τα όσα ακούγονται από τους ίδιους του κλωνοποιητές-επιστήμονες, πως δεν θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο, ωστόσο δημιουργούν πλήρως ικανά κλωνοποιημένα έμβρυα. Που δυνητικά κυοφορούνται. Και ο Mitalipov SM όταν έκανε αυτό το πείραμα για να δείξει πως μπορούσε να δημιουργήσει υγιή κλωνοποιημένα έμβρυα αλλά κατόπιν τα κατέστρεφε για να πάρει τα κύτταρά τους, τον ρωτούσαν: Γιατί δεν τα τοποθετούσες στη μήτρα; Και απαντούσε: ξέρετε το προσπαθούσαμε αυτό με τους πιθήκους, το κάναμε για χρόνια με τα πρωτεύοντα, αλλά τα έμβρυα ουδέποτε εμφυτεύθηκαν.

 Άν ανατρέξεις όμως πίσω λίγα χρόνια, θα βρεις μία δημοσιευμένη εργασία στην οποία γινόταν λόγος για τη δυνατότητα να εγκαταστήσουν εγκυμοσύνες με κλωνοποιημένα έμβρυα πιθήκου.

 Ώστε λοιπόν έχεις ένα γενετικά τροποποιημένο έμβρυο, τον κλώνο, και ας κοιτάξουμε και μια άλλη εργασία, γιατί θέλω να σας δείξω ένα άλλο όνομα τον Dieter Egli στη Νέα Υόρκη, ο οποίος επίσης κλωνοποιεί, ήταν ο δεύτερος που κατάφερε να κλωνοποιήσει με επιτυχία, θα ακούσετε το όνομά του ξανά για κάποια πειράματα γενετικής μηχανικής.

 Από καιρό σε καιρό εξέταζα κάποια θέματα δημόσιας πολιτικής για την κλωνοποίηση. Υπάρχουν ένα-δύο πράγματα που πρέπει να δούμε. Έχετε προφανώς ακούσει για την τροπολογία Dickie Wicker,

Ισχύει για κάθε χρονιά, αφορά υποθέσεις χρηματοδότησης, και κατά βάση υποστηρίζει πως δεν μπορείς να χρησιμοποιείς δημόσια χρηματοδότηση για να δημιουργήσεις ή να καταστρέψεις ένα ανθρώπινο έμβρυο για ερευνητικούς σκοπούς. Και η κλωνοποίηση ανήκει σε αυτούς τους τρόπους που δημιουργείς έμβρυα.

 Η τροπολογία Weldon σχετικά με τους κλώνους ή τα έμβρυα. Ίσως δεν την έχετε ακούσει, αρχικά ήταν άλλη μια τροπολογία που είχε λόγο κάθε χρόνο στην δημόσια χρηματοδότηση, τώρα αποτελεί μέρος της νομοθεσίας, και υποστηρίζει πως δεν μπορείς να κατοχυρώσεις ποτέ επιστημονική πατέντα για θέματα που αφορούν έναν ανθρώπινο οργανισμό, το οποίο φαίνεται ευνόητο, γιατί όμως να το χρειάζεσαι αυτό; Γιατί πριν εφαρμοστεί αυτός ο νόμος, υπήρξαν τουλάχιστον δύο απόπειρες που γνωρίζω που προσπάθησαν να πάρουν πατέντα για ανθρώπινα κλωνοποιημένα έμβρυα, πατέντα κλωνοποιημένων ανθρώπινων υπάρξεων. Λοιπόν υπάρχει κάποιο ανάχωμα εδώ που αφαιρεί τα κίνητρα από κάποιον που θα ήθελε να δημιουργηθούν κλωνοποιημένα ανθρώπινα έμβρυα.

 Και τί ισχύει για τα έμβρυα από τρείς γονείς για τα οποία ακούμε στις ειδήσεις; Ο όρος ο οποίος συνήθως χρησιμοποιείται ιδίως από αυτούς που την προωθούν στην επιστημονική βιβλιογραφία, είναι Μιτοχονδριακή μεταφορά, ή Μιτοχονδριακή δωρεά. Και αυτό εδώ είναι ένα άρθρο που προτείνει να χρησιμοποιείται ο όρος γονιδιακή θεραπεία αρχέγονων βλαστοκυττάρων σειράς. Mε λίγα λόγια να αλλάξει το γενετικό υλικό στην αρχή της ζωής. Διεισδύει στη σειρά των αρχέγονων κυττάρων για να τα αλλάξει, και υπό αυτούς τους όρους θα περάσει η αλλαγή όχι μόνο στο συγκεκριμένο άτομο, αλλά επειδή μιλούμε για αλλαγή στην προγονική σειρά κυττάρων, θα περάσει και σε όλες τις μελλοντικές γενεές.

 Να ένα όνομα το οποίο ήδη έχουμε δει... Shoukhrat Mitalipov. Ένας από τους πρωτοπόρους που κατευθύνουν το τί πρέπει να γίνει, ποιο τύπο γενετικής επεξεργασίας πρέπει να εφαρμόσουμε, ποια είναι η θεραπεία συγκεκριμένων μιτοχονδριακών νοσημάτων. Είναι ενδιαφέρον το ότι μόλις εκείνος έκανε αυτή τη πρόταση και κάποιοι άρχισαν να το συζητούν, ενεπλάκη το USFDA, διότι εκείνοι είναι οι αρμόδιοι για να εγκρίνουν το να τοποθετηθούν τα έμβρυα που δημιουργήθηκαν με αυτό τον τρόπο μέσα σε μία μήτρα που θα τα κυοφορήσει.

 Για τον FDA εσείς και το έμβρυο, θεωρείστε «βιολογικά προϊόντα».

 Τα «προϊόντα» παράγονται στο εργαστήριο, και πράγματι αυτά τα είδη εμβρύων εκεί παράγονται και αν τα πάτε σε μια κλινική και τα χρησιμοποιήσετε για να κάνετε μια θεραπεία, ο FDA πρέπει να το εγκρίνει, να σας δώσει ID αριθμό, να συμπληρώσετε χαρτιά κτλπ.

 Και έτσι για να πάμε πίσω στον Φεβρουάριο του 2014, υπήρξε μια διήμερη ακροαματική διαδικασία.

Ξεκίνησαν να μιλούν για αυτά τα ζητήματα. Στην πραγματικότητα υπήρχε τουλάχιστον ένα αίτημα για να δημιουργήσουν έμβρυα από τρείς γονείς και να τα τοποθετήσουν σε μήτρα. Εμείς μάθαμε για όλα αυτά αργότερα. Αλλά αυτό που κάναμε είναι πως είμαστε στην ακροαματική διαδικασία του FDA και τις δύο μέρες, και τους ακούγαμε να υποστηρίζουν πως «είμαστε εδώ για να μιλήσουμε μόνο για επιστημονικά θέματα, δεν θα μιλήσουμε για ηθική, δεν θέλουμε να μιλήσουμε για ηθική, αυτό εδώ είναι μόνο για την επιστήμη».

 Εμείς σηκωθήκαμε και μιλήσαμε για βιοηθικά ζητήματα αλλά το αγνόησαν, και το συμπέρασμά τους στο τέλος ήταν: «Ωραία...αποφασίσαμε πως θα είναι μάλλον εντάξει να προχωρήσουμε και να κατασκευάσουμε αυτά τα γενετικά τροποποιημένα έμβρυα, και να τα βάλουμε μέσα σε μια μήτρα». Εμείς τους είπαμε πως ίσως θα έπρεπε να λάβουν υπόψιν τους τα βιοηθικά ζητήματα, εκείνοι ούτε και ήθελαν να το ακούσουν, έτσι ενθαρρύναμε κάποια μέλη του Κογκρέσου που τους έπεισαν πως έπρεπε να ελεγχθούν από βιοηθική άποψη, οπότε προώθησαν το θέμα σε αυτόν το σπουδαίο βιοηθικό διαιτητή, την National Academy of Sciences. Ναι, καταλαβαίνω από την αντίδρασή σας, ήταν ακριβώς που έκανα και εγώ.

 Μετά από μια σειρά ακροάσεις μηνών, βγήκαν συμπεράσματα από δύο ειδικούς «Βιοηθικολόγους»,

οι οποίοι προσήλθαν και μίλησαν στην επιτροπή τους, ο ένας ήταν πολύ φιλελεύθερος, ο άλλος συντηρητικός, Αυτοί πήραν πολλά, νομίζω επτά δίλεπτα σχόλια από το γενικό κοινό, αλλά αυτό που τους ενδιέφερε ήταν το ερώτημα: «Πώς να το κάνουμε»; Και όχι «Θα έπρεπε να το κάνουμε;»

Δεν ήταν αυτή ήταν η ερώτησή τους, αλλά το «Πώς είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί».

 Θα επανέλθω για να σας πω ποια ήταν η απόφασή τους σε λιγάκι, σαν να μην μπορούσατε και από μόνοι σας να μαντέψετε, αλλά πρώτα ας σας εξηγήσω το τί γίνεται και πώς γίνεται αυτό.

 Λοιπόν είναι ο κάπως παλαιομοδίτικος τρόπος. για να φτιάξεις ένα έμβρυο από τρείς γονείς. Πού βρίσκονται οι τρείς γονείς στην γενετική διαδικασία; Αυτός είναι ένας τρόπος που χρησιμοποιούνταν κάποια χρόνια πριν σε μια κλινική γονιμότητας. Και γιατί να το κάνουμε αυτό;

Λοιπόν είναι για τα μιτοχονδριακά νοσήματα που αναφέραμε πιο πριν. Τα μιτοχόνδρια, αυτά τα ενεργειακά εργαστήρια μέσα στα κύτταρά μας έχουν δικό τους DNA το οποίο όπως και οποιοδήποτε άλλο DNA είναι δυνατόν να μεταλλαχθεί, και μπορεί να έχει σοβαρά ακόμη και περιοριστικά για τη ζωή αποτελέσματα πάνω στα παιδιά, που κληρονομούν αυτό το γενετικό υλικό, και στο μικρό μου διάγραμμα εδώ, να τα μικρά μου μιτοχόνδρια, είναι εδώ, εδώ είναι τα γονίδια του πυρήνα του ωαρίου και αυτά τα μικρά μαύρα κομμάτια εδώ σημαίνουν πως είναι μεταλλαγμένα σε αντίθεση με το υγιές DNA το οποίο βρίσκεται εδώ κάτω.

 Εγώ κληρονομώ όλα τα μιτοχόνδρια από την μητέρα μου, και αυτό που έκαμαν αυτοί οι άνθρωποι ήταν κατά κάποιο τρόπο ένας χονδροειδής τύπος επεξεργασίας, κατά τον οποίο απλώς μετέφεραν λίγο κυτταρόπλασμα που περιελάμβανε και κάποια μιτοχόνδρια που είχαν υγιές DNA μέσα σε ένα ωάριο γυναίκας η οποία είχε ελαττωματικό μιτοχονδριακό DNA, και κατά κάποιο τρόπο αραιώνει η μετάλλαξη, με την ελπίδα πως θα λάβεις και κάποια υγιή μιτοχόνδρια. Προχωρείς και γονιμοποιείς και έτσι έχεις στο χέρι μαμά Νο1 μαμά Νο2 και τελικά μπαμπά, και αυτός είναι ο τρόπος που έχεις τρείς γονείς.

 Κάποια από αυτά τα παιδιά, περίπου 20 νομίζω γεννήθηκαν ήδη. Έκαναν λοιπόν μια γρήγορη και «περίεργη» μελέτη, δεν ήταν πολύ αυστηρό το πρωτόκολλο όπως θα λέγαμε, έκαναν μια έρευνα στους γονείς, και τους ρώτησαν άν τα παιδιά τους τα πάνε καλά, και αυτό ήταν όλο, και την δημοσίευσαν. Και είπαν: είδατε; Κανένα πρόβλημα ,είναι ασφαλής μέθοδος, ας προχωρήσουμε.

 Λοιπόν οι Mitalipov, Eglie και κάποιοι άλλοι φίλοι τους, οι οποίοι θέλουν να φτιάξουν αυτό το κατασκεύασμα τριών εμβρύων, υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους συζητούν να το κάνουν, και αυτοί είναι, ο ένας με μεταφορά μητρικής ατράκτου(Maternal Spindle Tranfer), και αυτό σημαίνει έχουμε το ωάριο και η βασική ιδέα είναι και πάλι να αναμίξουμε συστατικά από δύο ωάρια, αλλά να γίνει με σαφέστερο τρόπο από το απλώς να τα αραιώσουμε. Η ιδέα εδώ ήταν να πάρουμε το πυρηνικό DNA από το ελαττωματικό ωάριο και να το μεταφέρουμε μέσα σε ένα ωάριο που έχει υγιές μιτοχονδριακό DNA. Απομακρύνουμε συγχρόνως το πυρηνικό DNA από εδώ, και έχουμε την μαμά Νo1 τη μαμά Νo2 και κατόπιν γονιμοποιείς. Τρείς γονείς, τρία γενετικά συστατικά.

 Ο άλλος προτεινόμενος τρόπος είναι αυτό που ονομάζεται προ-πυρηνική μεταφορά (Pro-Nuclear Transfer). Μοιάζει πολύ με αυτό που ήδη γνωρίζουμε, αλλά αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα είναι πως επιτρέπεις σε δύο έμβρυα να σχηματισθούν, και κατόπιν ανασυνδυάζεις τα μέρη, το πυρηνικό DNA από το έμβρυο με το προσβεβλημένο μιτοχονδριακό DNA, με το κυτταρόπλασμα από ένα ωάριο με υγιές μιτοχονδριακό DNA. Στην περίπτωση αυτή δημιουργείς και καταστρέφεις δύο έμβρυα, για να λάβεις ένα ανασυνδυασμένο τρίτο έμβρυο.

 Θα ήθελα να ρίξτε μια ματιά και στις δύο αυτές διαδικασίες, και να κατανοήσετε πως μεταφέρουμε πυρήνες από το ένα στο άλλο. Θυμάστε την μεταφορά πυρήνα από σωματικό κύτταρο, δεν είναι άλλο παρά κλωνοποίηση, τεχνολογία κλωνοποίησης, αλλά τώρα εφαρμόζεται στο ωάριο και στο επίπεδο του μονοκύτταρου εμβρύου.

 Μπορείς να κάνεις μιτοχονδριακή ανάμιξη ή αντικατάσταση όπως κάποιες φορές ονομάζεται, σε κάποια μεταγενέστερη φάση στην εμβρυική ανάπτυξη. Παίρνετε τον πυρήνα από ένα βλαστομερίδιο, σε ένα πρώιμο στάδιο ανάπτυξης από το έμβρυο με το επηρεασμένο μιτοχονδριακό DNA, το μεταφέρετε σε ένα υγιές ωάριο το οποίο έχει υγιή μιτοχόνδρια, και κλωνοποιείτε αυτό το έμβρυο, και είναι του ίδιου τύπου τεχνολογίες.

 Λοιπόν, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, ήδη ενέκρινε τη δημιουργία εμβρύων από τρείς γονείς.

Στην πραγματικότητα για τη Βρετανική κυβέρνηση δεν υπήρξε ποτέ κάποιο πείραμα για έμβρυα που να μην τους αρέσει. Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα παράδειγμα στο οποίο να απέρριψαν πρόταση.

 Μπορείς να κατασκευάσεις έμβρυα για έρευνα χρησιμοποιώντας ωάριο και σπερματοζωάριο, να χρησιμοποιήσεις τεχνολογία κλωνοποίησης, μπορείς να χρησιμοποιήσεις μικτά ανθρώπινα και ζωικά υβριδικά έμβρυα, το κάνουν τώρα και αυτό, αρκεί να τα σκοτώσεις πριν να γίνουν δύο εβδομάδων. Αλλά τώρα φτάσαμε να προχωρήσουν και να εμφυτεύσουν για κυοφορία στη μήτρα αυτά τα έμβρυα τριών γονέων που δημιουργήθηκαν με αυτή την διαδικασία.

 Τί ισχύει όμως για τον δικό μας τον USFDA, θυμάστε που είχαν θέσει υπόψιν του Medical Academy of Science αυτή την ανασκόπηση του Institute of Medicine για ζητήματα ηθικής. Εμφανίστηκαν για την απόφασή τους δύο χρόνια αργότερα, τον Φεβρουάριο του 2016, και ποια νομίζετε πως ήταν η απάντησή τους; Ήταν «Ναι, είναι ηθικό», να προχωρήσουν και να το πραγματοποιήσουν, ίσως προς το παρόν να θέσουμε κάποια όρια στον τύπο της μεταφοράς, και μπορείτε να καταλάβετε από πού κατευθύνεται αυτό, αλλά είπαν στον FDA πως ήταν σύμφωνοι και μπορούσαν να προχωρήσουν.

 Δεν ξέρω εάν μπορείτε να καταλάβετε τί συμβαίνει στο σημείο αυτό της ιστορίας μας… Ο FDA είπε: Αυτό είναι σπουδαίο, αλλά το Κογκρέσο είπε πως δεν μπορούμε να το κάνουμε. Υπήρξαν και κάποια επιστημονικά δεδομένα που είχαν παρουσιαστεί εν τω μεταξύ, που έδειχναν πως ίσως να μη μπορούσες στην πραγματικότητα να απαλλαγείς από όλα αυτά τα ελαττωματικά ή μεταλλαγμένα μιτοχόνδρια, τα οποία ενδεχομένως θα συναθροισθούν ξανά. Δεν μπορείς να επιτύχεις την τέλεια μεταφορά, και καθώς αρχίζουν να πληθαίνουν τα μεταλλαγμένα μιτοχόνδρια στα κύτταρα του σώματος,

οι λειτουργικές συνέπειες οι οποίες μπορούν να εμφανισθούν, όπως τα σοβαρά νευρολογικά προβλήματα, η καρδιαγγειακή νόσος και άλλες μορφές προβλημάτων μπορεί να αρχίσουν να εμφανίζονται ξανά. Αυτό για το οποίο μιλούσε ο FDA πάντως δεν ήταν απλά η τροπολογία Weldon, διότι θα υπάρξουν άνθρωποι που θα ήθελαν να έχουν την πατέντα για τα μωρά από τρείς γονείς που παράγουν, αλλά επίσης για αυτό που ονομάζεται τροπολογία Aderholt.

 Εν τω μεταξύ καθώς αυτό που ονομάζουμε βιοηθική ανασκόπηση προχωρούσε, το Κογκρέσο είχε δραστηριοποιηθεί για να αντιμετωπίσει αυτό το ειδικό πρόβλημα, τουλάχιστον κατά ένα μέρος.

Αυτή είναι η τροπολογία Aderholt που κατά πολύ χρησιμεύει για την εξυπηρέτηση του Κογκρέσου, όταν εξετάσουμε συγκεκριμένα τμήματα του κώδικα των ΗΠΑ. Αλλά το σχετικό μέρος αναφέρει

πως δεν μπορείς να δημιουργήσεις ή να τροποποιήσεις εκ προθέσεως ένα ανθρώπινο έμβρυο που να πάσχει από μια κληρονομούμενη γενετική «τροποποίηση». Στην πραγματικότητα εάν μας στείλεις την αίτησή σου, θα στην επιστρέψουμε, δεν θα την δεχθούμε. Αυτό αποτελεί στην πράξη ένα σημαντικό φραγμό.

 Η τροπολογία Dicky Wicker έχει αναφορά στο ζήτημα της χρηματοδότησης, ώστε τουλάχιστον να μή χρησιμοποιούνται τα έσοδα των φορολογουμένων. Αλλά και πάλι μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί ιδιωτικές πηγές χρηματοδότησης, ή χρηματοδότηση από την Πολιτεία για να δημιουργήσει αυτά τα έμβρυα, να τα εμφυτεύσει, να κυοφορηθούν και να φτάσουν στη γέννηση. Αυτή η τροπολογία λέει πως δεν μπορείς, διότι ο FDA ελέγχει αυτού του τύπου την τεχνολογία και χρειάζεσαι την έγκρισή τους και αυτοί δεν θα σου την δώσουν. Τουλάχιστον υψώνεται ένας προσωρινός φραγμός, για να σταματήσει αυτό τον αγώνα δρόμου που όχι απλά δημιουργεί, αλλά κυοφορεί και γεννά γενετικά τροποποιημένα έμβρυα.

 Εν τούτοις, ένας επιχειρηματίας ιατρός που ασχολείται με την γονιμότητα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, o John Zang, αποφάσισε να προχωρήσει. Πήγε στο Μεξικό όπου δεν υπήρχαν κανενός είδους φραγμοί σαν τους ανωτέρω, οπότε δημιούργησε, εμφύτευσε και γεννήθηκαν τα πρώτα μωρά από τρείς γονείς.

 Ένα μωρό που δημιουργήθηκε στο εργαστήριο και είχε γενετικό υλικό από τρία διαφορετικά άτομα. Έγραψα μια εργασία για αυτό. Εμείς δεν λάβαμε πολλές πληροφορίες. Φαίνεται πιθανόν πως δημιουργήθηκε κάποιος αριθμός εμβρύων, αλλά επιλέχθηκε μόνο το ένα για να μεταφερθεί στη μήτρα, και να κυοφορηθεί. Δεν το παραδέχονται ανοιχτά, αλλά υποθέτουμε πως τα άλλα έμβρυα καταστράφηκαν κατά τη διαδικασία της κατασκευής τους, ή δεν τα κατάφεραν να επιζήσουν.

 Έκαναν μια πολύ γρήγορη γενετική ανάλυση στους ιστούς του όταν γεννήθηκε το μικρό αγοράκι, και αυτό που αποκαλύφθηκε ήταν πως δεν κατάφεραν να απαλλαγούν από όλες τις μιτοχονδριακές μεταλλάξεις. Ίσως ήταν σε χαμηλότερο βαθμό από ότι είχε η μητέρα, αλλά ήταν υψηλοτέρου βαθμού από ότι ήλπιζαν ή είχαν ισχυριστεί καταρχήν. Στην πραγματικότητα σε κάποιους ιστούς το ποσοστό μεταλλάξεων έφτανε ως και 10%.

 Τώρα γιατί είναι σημαντικός αυτός ο αριθμός; Φαίνεται πως πέρα από το 10%, αρχίζεις να εντοπίζεις κάποια από τα σωματικά προβλήματα τα οποία σχετίζονται με την ποσότητα των μεταλλαγμένων μιτοχονδρίων που είναι παρόντα, Όσο μεγαλύτερος ο αριθμός, τόσο σοβαρότερες οι διαταραχές. Και ισχυρίζονται πως θα παρακολουθούν αυτόν τον νεαρό άνδρα που θα γίνει κυριολεκτικά πειραματόζωο, τουλάχιστον μέχρι να φτάσει τα 18. Οι γονείς του όμως αποφάσισαν πως δεν επιθυμούν περαιτέρω ελέγχους DNA, οπότε δεν θα μάθουμε στα αλήθεια πώς θα καταλήξει αυτή η ιστορία.

 Ο FDA τελικά προχώρησε και έκανε τη δουλειά του, και προφανώς αυτός ο γιατρός, όχι μόνο είχε κάνει την μεταφορά, αλλά τη διαφήμιζε, για να καταφέρει να έλθουν κι άλλες ασθενείς, και να μπορέσει να επαναλάβει αυτή τη διαδικασία. Ο FDA το έμαθε, εξέδωσε κάποιες οδηγίες, τον προηγούμενο Αύγουστο και του έστειλε μια προειδοποιητική επιστολή, σύμφωνα την οποία όφειλε να αποσυρθεί, αλλιώς θα του έκλειναν οριστικά όλη του την κλινική και τις εγκαταστάσεις.

 Εντούτοις υπήρξαν και άλλα άτομα που εισήλθαν στο χώρο, ώστε τώρα να υπάρχουν τουλάχιστον ένα, πιθανότατα δύο ή και τρία μωρά από τρείς γονείς, στην Ουκρανία.

 Αυτό που είναι ενδιαφέρον, είναι πως χρησιμοποιούν κάποιες ίδιες μεθόδους ώστε τώρα να υπάρχουν τουλάχιστον ένα, όπως είχε κάνει ο γιατρός από την Νέα Υόρκη, ο Mitalipov, ο Egli, αλλά αντί να προσπαθούν να θεραπεύσουν το πρόβλημα του μιτοχονδριακού DNA, εκείνοι είπαν πως αυτός είναι απλά ένας τρόπος για να αυξήσουν τις πιθανότητες να δημιουργήσουν ένα υγιές έμβρυο στην κλινική γονιμότητας που έχουν. Για τις μεγαλύτερες γυναίκες ιδιαιτέρως προέβαλαν πως αυτά τα νέα μιτοχόνδρια θα μπορούσαν να ενεργοποιήσουν τον μεταβολισμό και τα χρησιμοποιούν για αυτό το λόγο, χωρίς να θεραπεύουν κανέναν.

 Και βέβαια, και ο Mitalipov ή ο γιατρός από την Νέα Υόρκη, δεν θεραπεύουν κανέναν. Αυτές οι τεχνικές δεν κατευθύνονται θεραπευτικά στα άτομα που έχουν ήδη προβλήματα με το μιτοχονδριακό τους DNA. Αντίθετα οι άνθρωποι αυτοί αγνοούνται, προκειμένου να δημιουργηθούν τα νέου τύπου άτομα για τα οποία ελπίζουμε πως δεν θα έχουν το γενετικό πρόβλημα, αλλά αυτή η διαδικασία δεν οδηγεί πουθενά.

 Καθώς προχωρούμε, δημιουργείται και μια άλλη ενδιαφέρουσα σκέψη. «Εάν μπορούσαμε να φτιάξουμε «καλύτερους ανθρώπους» με την γνώση της προσθετικής γονιδίων, γιατί να μην το κάνουμε»; Έτσι δήλωσε ο James Watson, βραβείο Νόμπελ, το 1998. Ο James Watson είναι ένας από τους επιστήμονες που ανακάλυψαν τη δομή του DNA. Πιστεύω πως μέσα στο μυαλό σας, θα σας απασχολεί τί ακριβώς εννοεί λέγοντας «καλύτερα ανθρώπινα όντα;» Ποιος το αποφασίζει αυτό; Και πώς υποτίθεται πως θα πρέπει εμείς να προχωρήσουμε προς αυτό το στόχο;

 Λοιπόν αυτό είναι το αντικείμενο της επεξεργασίας γονιδίων, οπότε τώρα όχι το μιτοχονδριακό αλλά το πυρηνικό DNA αποτελεί τον στόχο, όπου γίνονται οι χειρισμοί, η τροποποίηση, και ακόμη η επαναδόμηση. Και οι φίλοι μας της βιοηθικής στην National Academy of Sciences ανασκόπησαν και αυτή την μέθοδο, πιθανότατα μαντεύετε την απόφασή τους... Δήλωσαν: «Είμαστε καταρχήν αντίθετοι στη γενετική μηχανική που αφορά την σειρά των αρχέγονων βλαστοκυττάρων, να τροποποιούμε το ωάριο και το σπερματοζωάριο στα πρώιμα έμβρυα, αλλά ίσως και να μην υπάρχει πρόβλημα για συγκεκριμένα γενετικά νοσήματα, προς το παρόν, και μέχρι να αποδειχθεί ασφαλής μέθοδος», και πάει λέγοντας.

 Οι Κινέζοι είναι μπροστά σε αυτές τις μεθόδους, κάνουν εδώ και κάποιο καιρό αυτά τα πειράματα, αν και έχουν και αυτοί επισημάνει σε μια συνάντηση με τους φίλους μας της National Academy, πως δεν θα έπρεπε να συνεχιστούν οι μεθοδεύσεις της γενετικής μηχανικής στη σειρά των αρχέγονων βλαστοκυττάρων.

 Το 2015 παρουσιάστηκε αυτή η μικρή εργασία εδώ πάνω, στην οποία φαίνεται πως προσπαθούσαν να επιτύχουν γονιδιακή επεξεργασία σε ανθρώπινο ζυγώτη από τρεις γονείς. Σκέφτηκαν: «Αυτά τα έμβρυα δεν θα είναι σε θέση να επιβιώσουν ούτως ή άλλως, οπότε είναι ηθικό για εμάς να προχωρήσουμε και να πειραματιστούμε πάνω τους», και βέβαια όλα τα έμβρυα πέθαναν μετά από τα πειράματα.

 Το 2016 άλλο ένα πείραμα και πάλι πάνω σε υποτιθέμενα μή βιώσιμα ανθρώπινα έμβρυα, που τώρα προσπαθούσε να αλλάξει όχι όλο το γονιδίωμα αλλά ένα επιλεγμένο γονίδιο, και βέβαια όλα τα έμβρυα πέθαναν πάνω στα πειράματα. Πέθαναν.

 Το 2017 μέσα σε ένα χρόνο, η μέθοδος προχώρησε και αυτή τη φορά τα έμβρυα ήταν υγιή, Και έγινε προσπάθεια για αλλαγή ενός γονιδίου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισαν πως θα ήταν εντάξει να προχωρήσουν και να κάνουν την επεξεργασία, το ίδιο και στη Σουηδία. θα μιλήσω εδώ λίγο περισσότερο για την τεχνική διότι οι Σουηδοί είναι διαφορετικοί σε κάποιες διαδικασίες που αφορούν στην κλωνοποίηση και στα έμβρυα από τρείς γονείς σε σχέση με αυτά που είπαμε πριν.

 Θα σας υποδείξω την διαφορά ειδικά ανάμεσα στη γενετική μηχανική που αφορά στα σωματικά κύτταρα, όπου μπορείτε να την εφαρμόσετε σε κάποιον σαν και εμένα, ένα γεννημένο άτομο, και επηρεάζει μόνο εμένα, σε αντίθεση με αυτή που εφαρμόζετε στα εμβρυικά βλαστοκύτταρα. Αυτή επηρεάζει όχι μόνο το έμβρυο, αλλά επίσης, όλες τις μελλοντικές γενεές. Και επίσης αποτελεί μέθοδο θεραπείας, αυτό ακούγεται καλό.

 Τί θα λέγατε να προλαμβάναμε μελλοντικά γενετικά προβλήματα ή να ενισχύσετε το γονιδίωμά σας. Και πώς μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό; Πολύ συχνά γίνονται φορείς του υγιούς γονιδίου οι ιοί στους οποίους ενσωματώνονται και μεταφέρονται τα γονίδια. Αυτό μπορεί να γίνει in Vivo, οπότε ενσωματώνετε μέσα στον ιό το θεραπευτικό γονίδιο, αυτός εισάγεται στο σώμα και μετά ευελπιστούμε ο ιός να στοχεύσει σε έναν συγκεκριμένο ιστό, ή ex Vivo, διαδικασία κατά την οποία αφαιρούμε κάποια κύτταρα, μπορεί να είναι ηπατικά κύτταρα, βλαστοκύτταρα από μυελό οστών ή και κάτι άλλο, τα τροποποιούμε, κάνουμε ποιοτικό έλεγχο, τα τοποθετούμε ξανά στον οργανισμό και ευελπιστούμε να έχουμε λειτουργικά γενετικά τροποποιημένα κύτταρα.

 Δεν υπήρξε ικανοποιητικό ποσοστό επιτυχίας στο παρελθόν, εδώ σας δείχνω κάποιους τίτλους σχετικά με τα τραγικά απώτερα αποτελέσματα... «ένα ακόμη παιδί παρουσίασε λευχαιμία... Στην αρχή των 2000... προσπάθησαν να εφαρμόσουν την γενετική μηχανική για να διορθώσουν το σύνδρομο του «παιδιού στην προστατευτική γυάλα» -SCID-, ιδιαίτερα όταν αυτά παρουσιάζουν σοβαρή συνδυασμένη ανοσοανεπάρκεια.

 Στα μικρά αυτά παιδιά απομακρύνθηκαν μερικά από τα ώριμα αρχέγονα κύτταρα του μυελού των οστών τους, τροποποιήθηκαν γενετικά εισάγοντας το λειτουργικό γονίδιο, και τοποθετήθηκαν ξανά πίσω.

Όλα τα παιδιά βγήκαν καταρχήν από την απομόνωσή τους αλλά κατόπιν άρχισαν να επανέρχονται με λευχαιμία.

 Βγήκε το συμπέρασμα πως δεν στόχευσαν πολύ καλά. Έφταιγε η στόχευση. Ενσωματώνεις αυτά τα γονίδια, και ελπίζεις πως αυτό έγινε σε μία σωστή θέση, και όντως συνέβη αυτό και δούλεψαν.

Αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, ενσωματώθηκαν πλησίον κάποιων γονιδίων που ονομάζονται πρωτο-ογκογονίδια τα οποία ελέγχουν την ανάπτυξη των κυττάρων. Το λειτουργικό γονίδιο για την ανοσοανεπάρκεια ενεργοποιήθηκε αλλά ενεργοποίησε και το γονίδιο του πολλαπλασιασμού των κυττάρων, και εμφανίσθηκε η λευχαιμία. χρειαζόμαστε αποτελεσματικότερη στόχευση, χρειαζόμαστε εξειδικευμένη επεξεργασία γονιδίων, όχι απλά να τα ενσωματώνουμε, αλλά να είμαστε σε θέση να μπαίνουμε και να κόβουμε σε συγκεκριμένα σημεία, όπως φαίνεται σε αυτό το διάγραμμα. Σε μια ειδική θέση στο γονιδίωμα, και στο σημείο αυτό να εισάγουμε το υγιές γονίδιο.

 Υπάρχουν τρία κύρια συστήματα, αυτό για το οποίο έχετε προφανώς ακούσει περισσότερο είναι το CRISPR, ή το CRISPR cas9, αλλά οι ZFNs, οι TALEN επίσης χρησιμοποιούνται. Το ζήτημα είναι πως αυτά είναι διαφορετικά ενζυμικά συστήματα τα οποία όμως είναι πολύ πιο εξειδικευμένα ως προς την στόχευσή τους. Η ιδέα είναι να μπουν μέσα, οπότε μπορούν να κάνουν ένα πολύ συγκεκριμένο κόψιμο, θα μπορούσε να είναι εδώ, και μετά εισάγεται αυτό που πρέπει ή χρησιμοποιείς ένα πλαίσιο το οποίο επιδιορθώνεις. Αλλά το κλειδί είναι το ειδικό κόψιμο και κατόπιν ελπίζεις να επιτύχεις τη συγκεκριμένη επιδιόρθωση με το σωστό γονίδιο.

 Με αυτόν τον τρόπο προσεγγίζεις το CRISPR/Cas9 σύστημα, το βασικό σκεπτικό είναι πως υπάρχει λίγο οδηγό RNA εδώ, το οποίο ταιριάζει με ειδικό τρόπο, μία ειδική θέση στο γονιδίωμα ή τουλάχιστον έτσι είναι στη θεωρία, γίνονται οι τομές, και οι διορθώσεις γίνονται εδώ. Και κατόπιν μπορεί να γίνουν τυχαίες εισαγωγές, μπορείς να έχεις εξειδικευμένες εισαγωγές κτλπ.

 Μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις αυτά με διαφορετικούς τρόπους θα μπορούσες να απενεργοποιήσεις τα ψαλίδια και να τα κάνεις είτε να σταματήσουν, είτε να ενεργοποιήσουν τη ειδική μεταγραφή σε αυτή τη θέση σε ένα γονίδιο.

 Εδώ πρόκειται στην πραγματικότητα για Επιγενετική, έκφραση γονιδίων δηλαδή αντί για γενετική, θα μπορούσες να έχεις άλλων ειδών προκλητές τροποποιήσεις, αλλαγή της γενετικής έκφρασης,  και κάτι για το οποίο ίσως έχετε ακούσει και στα σίγουρα θα το κάνετε στο μέλλον, την Καθοδήγηση γονιδίων.

 Η λογική εδώ είναι πως υπό φυσιολογικές συνθήκες κληρονομείται μόνο το ένα αλλήλιο από κάθε γονίδιο, και αυτό μεταβιβάζεται στον υπόλοιπο πληθυσμό με ένα τρόπο που δεν κληρονομεί το κάθε άτομο αυτό το γονίδιο. Αλλά με την χρήση του CRISPR συστήματος, μπορείτε να καθοδηγήσετε ή να εξαναγκάσετε το γονίδιο που προκαλεί την αλλαγή ώστε να διεισδύσει σε όλο το πληθυσμό.

 Έτσι βλέπουμε εδώ μια άλλη αναφορά, βγήκε πριν ένα δίμηνο, είναι σχετική με την αλλαγή ενός συγκεκριμένου γονιδίου στα ανθρώπινα έμβρυα. Πιθανότατα αναγνωρίζετε αυτό το όνομα ξανά, Shoukhrat Mitalipov, ο κλωνοποιητής, ο κατασκευαστής των εμβρύων από τρείς γονείς, προσπαθεί τώρα να κάνει τα ίδια με φυσιολογικά ανθρώπινα έμβρυα και να κάνει γονιδιακή τροποποίηση στο πυρηνικό DNA. Υπάρχουν κάποια ερωτήματα εδώ, μια και ισχυρίζεται μέσα από αυτή την εργασία πως είχε 100% επιτυχία, 100% ασφάλεια.

 Ας αρχίσουμε να ελέγχουμε το κλινικό μέρος. Έχει ενδιαφέρον πως ένα από τα άτομα που του είπαν «για στάσου, συγκρατήσου λίγο», είναι ο Dieter Egli, ένας ανταγωνιστής, Και εκείνος αραδέχτηκε: «ίσως και να μην είναι 100% αποτελεσματικό, ίσως και να μην ήταν 100%, ασφαλές αλλά εξακολουθώ να θέλω να το δοκιμάσω και έτσι ας ασχοληθούμε λίγο περισσότερο με αυτό». Και εκείνος παραδέχτηκε: «ίσως και να μην είναι 100% αποτελεσματικό.

 Αυτή η μελέτη βγήκε πριν μιάμιση εβδομάδα περίπου, αυτή η ομάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο ενέκρινε το να γίνει επεξεργασία του γονιδιώματος στα ανθρώπινα έμβρυα, δεν πήγαν να βελτιώσουν κάποιο συγκεκριμένο ελαττωματικό γονίδιο, πέταξαν έξω ένα γονίδιο το οποίο ήδη γνωρίζουμε πως είναι σημαντικό για την πρώιμη ανάπτυξη των ανθρώπινων εμβρύων, και τί πιστεύετε πως συνέβη όταν το πέταξαν έξω; Τα έμβρυα πέθαναν. Καθόλου απρόβλεπτο. Γνώση βιολογίας Λυκείου. Εάν χτυπήσω αυτή τη μύγα με ένα σφυρί, τί συμβαίνει; Βασικά αυτό που κάνουν εδώ, εισέρχονται και τροποποιούν τα ειδικά γονίδια μέσα στο πυρηνικό DNA προκειμένου να το τροποποιήσουν, γίνεται μια μικρή αποκοπή και επικόλληση εδώ. Θα ήθελα να αναφέρω τον εμπλουτισμό με κάποια συντομία. Δεν μιλούν για αυτόν ακόμη, αλλά η ιδέα πως μπορείς να κάνεις αυτού του τύπου τους εμπλουτισμούς, εάν δεν έχετε δει την ταινία GATTACA ίσως θα έπρεπε, διότι σχεδόν έχουμε φτάσει εκεί, Η ιδέα πως θα μπορούσατε να σχεδιάζετε τα παιδιά σας, αυτή είναι μια ταινία σχετικά με αυτό.

 Το NIH είπε δεν χρηματοδοτούμε αυτού του τύπου την έρευνα γιατί υπάρχει η τροπολογία Dickey-Wicker, και ο FDA είπε επίσης πως δεν θα το επιτρέψουν. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιέζουν να το κάνουν. Αλλά η τροπολογία Dickey-Wicker επαναλαμβάνει πως δεν θα υπάρξει χρηματοδότηση από τίς πολιτείες.

 Υπάρχει ένα θέμα που ονομάζεται νομοθεσία ενάντια στο ντόπινγκ από μεταβολές στο γονιδίωμα του αθλητή (Anti-Gene Doping Statute). Αυτό θεσπίστηκε χρόνια πριν, και δηλώνει πως κάτι τέτοιο αποτελεί τύπο ντοπαρίσματος για την βελτίωση της αθλητικής επίδοσης, οπότε έχουμε κάποιο μικρό φραγμό εδώ, και μετά έχουμε και πάλι την τροπολογία Aderholt. Υπάρχει μια λεπτή και εύθραυστη διαχωριστική γραμμή που το συγκρατεί από το να γίνει. Να γεννηθούν γενετικά τροποποιημένα ή γενετικά σχεδιασμένα μωρά- Designer babies- αν το προτιμάτε.

 Αλλά βέβαια, δεν θέλω να περάσω μια εντελώς αρνητική εικόνα για την επεξεργασία του γονιδιώματος. Γι΄αυτό επιθυμώ να τελειώσω με κάποια θετική εικόνα την ιδέα πως θα μπορούσε να θεραπεύσει την Μυική δυστροφία, αλλά σημειώστε πως αυτό που κάνουν το κάνουν σε ήδη γεννημένα ποντίκια, και ψάχνουν πώς να μετατρέψουν αυτή την αλλαγή σε μια σωστή θεραπεία, και όχι πώς να δημιουργούν γενετικά τροποποιημένους ανθρώπους.

 Ίσως να έχετε ακούσει για τα CAR-T cells, Chimeric Antigen Receptor T-cells. Πρόκειται για Τ λεμφοκύτταρα με χιμαιρικούς αντιγονικούς υποδοχείς, τα οποία συνδυάζουν μέρος από τον υποδοχέα του Τ-Λεμφοκυττάρου με ένα αντίσωμα, το οποίο με ειδικό τρόπο προσβάλλει συγκεκριμένους όγκους.

Αυτά είναι γονιδιακά επεξεργασμένα. μπορείς να λάβεις κύτταρα από τον ασθενή, να κάνεις την γονιδιακή επεξεργασία, να τα βάλεις πίσω στους ασθενείς για να προσβάλλουν τον όγκο τους.

 Αυτό ονομάζεται θετή μεταφορά ανοσοκυττάρων, ACT, Adoptive cell Transfer, ήδη χρησιμοποιείται.

Να ένα μικρό κοριτσάκι στο οποίο εφαρμόστηκε, προκειμένου να θεραπευθεί η ανθεκτική της Λευχαιμία.

 Ώστε λοιπόν υπάρχουν νόμιμες χρήσεις για την γενετική τροποποίηση, αλλά δεν κοιτάζουν καθόλου την ηθική. Εννοώ πως αυτό που λένε είναι πως γίνεται όλο και πιο δύσκολο να ολοκληρώσουν τη δουλειά με τους βιοηθικιστές τριγύρω τους. Εμείς όμως χρειάζεται να λάβουμε στα σοβαρά υπόψιν μας τα παιδιά του αύριο, πρέπει να εκτιμήσουμε ποιες θα είναι οι πραγματικές χρήσεις αυτής της καινοτόμου τεχνολογίας, και ποιο θα είναι το μέλλον του ανθρώπου.

 Σας ευχαριστώ.

 Και επειδή ξόδεψα όλο τον διαθέσιμο χρόνο μου, επιτρέπεται μόνον μία ερώτηση.

 Μάλιστα.

 Ναι, πώς μπορείς να ορίσεις την διαχωριστική γραμμή, πως γνωρίζεις τί επιτρέπεται και τί όχι, πως μπορείς να μάθεις περισσότερα εάν δεν κάνεις πρώτα το πείραμα;

 Αυτό το σημείο ιδιαιτέρως απασχολεί πολλούς, και καθώς ολοκληρώνουμε, Θα ήθελα να σας πώ πως υπάρχουν τρόποι να εργαστούμε και να φθάσουμε σε καλές θεραπείες και ιατρικές εφαρμογές, χωρίς να χρειάζεται να επέμβουμε στα αρχέγονα βλαστοκύτταρα και χωρίς να δημιουργούμε και να καταστρέφουμε ανθρώπινα πλάσματα σε αυτή τη διαδικασία. Λοιπόν υπάρχει ανοικτός δρόμος μπροστά μας και τουλάχιστον για εμένα προσωπικά, η ηθική ιδέα θα ήταν η χρήση της σωματικής σειράς αντί των βλαστοκυττάρων για επεξεργασία.

 Αφήστε ήσυχα τα έμβρυα και μήν προσπαθείτε να τα σχεδιάσετε γιατί δεν είναι ασφαλές για αυτά, και δεν έχουμε ακριβή γνώση του τί κάνουμε.

 Υπάρχουν τρόποι να προχωρήσουμε στις Θεραπείες με ηθικές τακτικές, και δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε έμβρυα για να το επιτύχουμε.