ΤΑ «ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»

 Ε.Ι.Π.

     Η Παναγία γεννήθηκε από μεγάλους σε ηλικία γονείς, τον Ιωακείμ και την Άννα, οι οποίοι είχαν παρακαλέσει με πολύ πόνο τον Θεό για να τους χαρίσει ένα μωρό και εκείνοι να το αφιερώσουν στον Ναό Του.

 Και έτσι έγινε: Έπειτα από πολλή προσευχή, νηστεία, αλλά και υπό την κατακραυγή του

κόσμου που παρέμενε άτεκνο, το ηλικιωμένο ζευγάρι απέκτησε ένα κορίτσι που του έφερε τρομερή ευτυχία. Δεν ξέχασαν, όμως, το τάμα τους.

Όταν η μικρή Μαρία έγινε 3 ετών, οι γονείς της την οδήγησαν στον Ναό του Θεού και συγκεκριμένα την παρέδωσαν στον Αρχιερέα Ζαχαρία. Αυτός την ευλόγησε και είπε «Εμεγάλυνε ο Κύριος το όνομά σου σε όλες τις γενεές.

Με σένα θα ευλογηθούν τα έθνη και ο Κύριος θα λυτρώσει τους υιούς του Ισραήλ».

 Ο Ζαχαρίας οδήγησε τη Μαρία στο ιερό του Ναού, όπου το κορίτσι έμεινε για 12 χρόνια.

Στην εικόνα του γεγονότος αυτού (φωτο) βλέπουμε την Παναγία ως μικρό κορίτσι και με φωτοστέφανο, να παραδίδεται στον Ζαχαρία, ο οποίος την ακουμπά ευλαβικά και την ευλογεί.

Το ίδιο ευλαβικά εικονίζονται και οι γονείς της που την παραδίδουν με προθυμία και αγάπη προς τον Θεό. Πίσω τους νεαρές γυναίκες κρατούν λαμπάδες αναμμένες και οδηγούν με τη σειρά τους την Παναγία στο ιερό.

Έτσι η Μαρία, ταμένη από την μητέρα της, αφιερώθηκε και αφοσιώθηκε στον Θεό, ο οποίος την αντάμειψε όσο καμιά άλλη γυναίκα στον κόσμο: Έγινε μητέρα του ίδιου του Θεού.

Η εορτή των Εισοδίων καθιερώθηκε γύρω στον 6ο αιώνα στα Ιεροσόλυμα κατά την Παράδοση της Αγίας Εκκλησίας μας. Ο Άγιος Σωφρόνιος Πατριάρχης Ιεροσολύμων, κάνει λόγο στις έγγραφες παρακαταθήκες του, για την εορτή.

Στην καρδιά της Ορθοδοξίας μας, την Κωνσταντινούπολη, η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, καθιερώνεται γύρω στα τέλη του Ζ΄ ή τις αρχές του Η΄ αιώνα.

Η είσοδος της Παναγίας μας στο Ναό αποτελεί κορυφαίο γεγονός στο Θεϊκό σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου. Η Θεοτόκος εισέρχεται στα Άγια των Αγίων, εκεί όπου άπαξ του ενιαυτού εισήρχετο ο Αρχιερεύς για να προσφέρει το θυμίαμα και παραμένει εκεί μέχρι λίγο τον Ευαγγελισμό της, υπό του Αρχαγγέλου Γαβριήλ.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, τιμά την Θεομητορική αυτή εορτή στις 21 Νοεμβρίου κάθε χρόνο, με ιδιαίτερη λαμπρότητα. Η σημασία της εορτής αυτής είναι μεγάλη και ιερή.

Αποτελεί την βάση και την αρχή για όλη την μετέπειτα ζωή της Θεοτόκου καθώς επίσης και για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.

Τούτα τα Εισόδια είναι πολυσήμαντα: όπως οι γονείς της Υπεραγίας Θεοτόκου Την οδηγούν στο Ναό, κατά τον ίδιο τρόπο η Θεομήτωρ εισάγει τον καθένα από εμάς στον ιερό χώρο της Παρουσίας και της Λατρείας του Θεού.

Το θυγάτριον του Θεού, κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, εισοδεύει στα Άγια των αγίων, ενώ η Ίδια αποτελεί τον καθαρώτατο Ναό του Σωτήρος και την Κιβωτό της Σωτηρίας.

Η εορτή των εισοδίων της Θεοτόκου, είναι παράλληλα και το προανάκρουσμα της «μητρόπολις των εορτών», δηλαδή των Χριστουγέννων.

Και αυτό διότι το πρωί στη ακολουθία του όρθρου θα ακουσθούν οι καταβασίες των Χριστουγέννων.

Πανηγυρικά θα ακούσουμε τους ιεροψάλτες μας, να λένε το Χριστός «γεννάτε δοξάσατε». Θα ακούσουμε τον ιερό υμνωδό να μας προσκαλεί «Χριστός εξ’ ουρανού απαντήσατε». Χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο μήνυμα σε μια εποχή αστάθειας και πολλών προβλημάτων.

Ένα μήνυμα που γλυκαίνει και γεμίζει ελπίδα τις καρδιές των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Γιατί όμως στην εορτή των εισοδίων, σε μια Θεομητορική εορτή να ακούμε για πρώτη φορά ύμνους και λόγια που αφορούν την Γέννηση του Κυρίου;

Διότι όπως η Παναγία μας, ετοιμάστηκε μυστικά μέσα στα Άγια των Αγίων όπως ήδη προαναφέρθηκε στα παραπάνω κείμενα για να γίνει ο Νέος Παράδεισος, για τον Νέο Αδάμ τον Χριστό μας, έτσι και εμείς αυτή την περίοδο, πρέπει πλέον να ετοιμαστούμε να υποδεχθούμε τον Γεννηθέντα Κύριο, όχι βέβαια στις βιτρίνες των καταστημάτων και κάτω από τα χριστουγεννιάτικα δένδρα, αλλά μέσα στις καρδιές μας, στην ψυχή μας.

Γιατί τότε και μόνο τότε αν υποδεχτούμε κατάλληλα τον Χριστό εντός μας, θα μπορέσουμε να γευτούμε την χαρά και την πληρότητα που φέρνει η παρουσία Του στην ζωή μας.