Ε.Ι.Π.
Γράφει ὁ Ἰωάννης Χατζηδιγενῆς, θεολόγος
«Οἱ τὰ πάντα καλῶς
διαταξάμενοι θείοι Πατέρες»
ἀπαντοῦν στὰ περὶ κλεισίματος τῶν Ἱερῶν Ναῶν!
Ἅγιοι ἱεράρχες, γνωρίζετε καλῶς πώς ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐνεργοῦσα ἐν τῷ αὐτῷ Ἁγίῳ Πνεύματι «ἔκλεισε καλῶς καί ἀπολύτως» ὅλες τίς ὀπές διαρροῆς καί ὑπεκφυγῆς ἀπό τήν Ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς ἱερᾶς Παραδόσεως, στήν ὁποία περιέχεται καί ἡ κοινή Θεία Λατρεία. Ἕνα εἶναι τό
Ἅγιον Πνεῦμα, πού φωτίζει τούς Ἁγίους καί μᾶς ἀποκαλύπτουν ἅπασαν τήν Ἀλήθειαν. Συνεπῶς δέν ὑπάρχει περίπτωση ὑπεκφυγῆς ἀπό αὐτήν, διότι εἶναι καί βεβιωμένη καί καταγεγραμμένη. Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, μέ τό κλείσιμο τῶν ναῶν, καταφεύγουμε καί σήμερα στήν ἀσφαλή πηγή, γιά νά φανεῖ ἡ παρανομία ἡ ὁποία ἐπιτελεῖται, καί ἐσεῖς... ὡς σῶμα ἱεραρχικό τήν ἀποδέχεσθε!Οἱ «λόγοι προστασίας τῆς ὑγείας» εἶναι ἡ δικαιολογία τῶν πολιτικῶν γιά νά λαμβάνουν ὅλα αὐτά τά μέτρα. Προφανῶς καί οἱ περισσότεροι ἐπίσκοποι υἱοθέτησαν τήν λογική τῆς σωματικῆς ὑγείας ὡς ὑπέρτατο ἀγαθό γι΄ αὐτό καί συμφωνοῦν μέ τούς πολιτικούς σέ ὅλα. Εἶναι ὅμως ἡ σωματική ὑγεία ὑπέρτατο ἀγαθό, κρίνοντας τά πράγματα ἁγιοπατερικά; Βέβαια τό σῶμα ὀφείλουμε νά μήν τό καταστρέφουμε ἀλλά ἕως ποιοῦ σημείου; Ὅταν ἡ προστασία του βλάπτει τήν ψυχή;
Ἀπόσπασμα ἀπό τό
«Σύνταγμα Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων»,
τῶν Ράλλη - Ποτλή,
τόμος Β΄, ἐκδόσεις «Γρηγόρη».
«…Εἴ τις οὖν δι΄ ἀπαίτησιν χρυσοῦ, ἤ ἑτέρου τινός εἴδους, εἴτε διά τινα ἰδίαν ἐμπάθειαν, εὐρεθείη ἀπείργων τῆς λειτουργίας, καί ἀφορίζων τινά τῶν ὑπ΄ αὐτόν κληρικῶν, ἤ σεπτόν ναόν κλείων, ὡς μή γίνεσθαι ἐν αὐτῷ τάς τοῦ Θεοῦ λειτουργίας, καί εἰς ἀναίσθητον τήν ἑαυτοῦ μανίαν ἐπιπέμπων, ἀναίσθητος ὄντως ἐστί, καί τῇ ταυτοπαθείᾳ ὑποκείσεται, καί ἐπιστρέψει ὁ πόνος αὐτοῦ ἐπί τήν κεφαλήν αὐτοῦ, ὡς παραβάτης ἐντολῆς Θεοῦ καί τῶν Ἀποστολικῶν διατάξεων…».
Ἀπόδοση τοῦ κανόνος
στήν νεοελληνική:
«…Ἐάν λοιπόν θά μποροῦσε νά εἶχε βρεθεῖ κάποιος ἐπίσκοπος, πού νά ἀπαγορεύσει τήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας, ἀπαιτώντας χρυσό ἤ κάποιο ἄλλο εἶδος ἤ ἀκόμη γιά λόγους κάποιου προσωπικοῦ πάθους καί μάλιστα νά ἀφορίσει κάποιον ἀπό τούς κληρικούς, πού ὑπάγονται στήν δική του ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία ἤ ἄν κλείσει κάποιον ἱερό ναό, ὥστε νά μήν γίνονται σ΄ αὐτόν οἱ Θεῖες Λειτουργίες τοῦ Θεοῦ καί μέ ἀναισθησία ἐπιρρίψει τήν μανία του μέ τιμωρίες, εἶναι ὄντως ἀναίσθητος καί θά ὑποστεῖ καί αὐτός τά ἴδια πού ἔχει κάνει. Ὁ πόνος πού ἔδωσε, θά ἐπιστρέψει στό δικό του κεφάλι, διότι ὑπῆρξε παραβάτης τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἀποστολικῶν διατάξεων…».
«Ὅποιος λοιπόν Ἀρχιερεύς εὑρεθῇ νά ἀργίζῃ ἤ νά ἀφορίζῃ τινά ἱερέα, ἤ Κληρικόν, ἤ νά κλείῃ Ἐκκλησίας διά νά πάρῃ ἄσπρα ἤ διά καμμίαν του ἄλλην ἐμπάθειαν, οὗτος ἄς παθαίνῃ ἐκεῖνο ὁπού κάμνει, ἤτοι ἄς ἀργίζεται, καί ἄς ἀφορίζεται, Ἐπίσκοπος μέν ὤν ἀπό τόν Μητροπολίτην του, Μητροπολίτης δέ ὤν ὧν ἀπό τόν Πατριάρχην του».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΖΩΝΑΡΑ: «…Εἴ τις ἐπίσκοπος κλείσει ναόν, ὥστε
μή γίνεσθαι ἐν αὐτῷ τάς ἱερουργίας, εἰς ἀναίσθητον, τόν ναόν, δηλαδή τήν ὀργήν
αὐτοῦ, ἥν μανίαν, διά τό πάνυ σφοδρόν καί παράλογον ὠνόμασεν, ἐπιπέμπων,
ἀναίσθητός ἐστί, φησι, καί τῇ ταυτοπαθείᾳ ὑποκείσεται, ἤγουν ἀφορισθήσεται, καί
ὃ ἐποίησε πάθη, ὁ μέν ἐπίσκοπος παρά τοῦ μητροπολίτου αὐτοῦ, ὁ δέ μητροπολίτης
παρά τοῦ πατριάρχου, οἷς ὑπόκεινται· καί ἐπιστρέψει ὁ πόνος αὐτοῦ εἰς κεφαλήν αὐτοῦ, ὡς παραβάτου
ἐντολῆς Θεοῦ, καί τῶν ἀποστολικῶν διατάξεων…».
Ἀπόδοση τοῦ
ΒΑΛΣΑΜΩΝΟΣ στήν νεοελληνική:
«…ὁ ἐπίσκοπος πού κλείνει ναούς μέ ὁποιαδήποτε λογική ἤ
παράλογη ἀφορμή, ἔχω τήν γνώμη πώς θά κολασθεῖ».
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΡΙΣΤΗΝΟΥ: «…Εἴ τις οὖν Ἐπίσκοπος… διά τινα ἰδιοπάθειαν, εὐρεθείη ἀπείργων τῆς λειτουργίας, ἤ ἀφορίζων τινά τῶν ὑπ΄ αὐτόν κληρικῶν, ἤ σεπτόν ναόν κλείων, μή γίνεσθαι ἐν αὐτῶ τάς ἱεράς τοῦ Θεοῦ λειτουργίας, τῇ ταυτοπαθείᾳ ὑποκείσεται…».
Ἀπόδοση τοῦ ΑΡΙΣΤΗΝΟΥ
στήν νεοελληνική:
«…Ἐάν θά μποροῦσε νά βρεθεῖ κάποιος ἐπίσκοπος νά ἀπαγορεύσει
τήν Λειτουργία… ἐξαιτίας ἰδίου πάθους ἤ ἄν ἀφορίσει κάποιον κληρικό τῆς
δικαιοδοσίας του (ἐν. γιά τόν λόγο αὐτό) ἤ κλείσει ἱερό ναό, ὥστε νά μήν γίνονται μέσα οἱ ἱερές
Λειτουργίες τοῦ Θεοῦ, θά ὑποστεῖ τίς ἀνάλογες βαριές τιμωρίες».
Πῶς λοιπὸν μποροῦμε
μὲ διάφορες προφάσεις, νὰ ἀποκόπτουμε τὸν ἑαυτό μας ἀπὸ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ
νὰ ἀκρωτηριάζουμε τὴν ἐκκλησία; Γι᾿ αὐτὸ καὶ οἱ κανόνες τῆς ἐκκλησίας εἶναι
ἰδιαίτερα αὐστηροί. «Πάντας τοὺς εἰσιόντας πιστοὺς καὶ τῶν γραφῶν ἀκούοντας, μὴ
παραμένοντας δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ ἁγίᾳ μεταλήψει, ὡς ἀταξίαν ἐμποιοῦντας τῇ
ἐκκλησίᾳ, ἀφορίζεσθη χρή». (9ος Ἀποστολικός Κανών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου