Οι νόμοι περί βλασφημίας που κάνουν την Δύση «χαλιφάτο» του Ισλάμ

Α.Σ.Ε.Ι.Π.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απεφάνθη ότι η κριτική για τον Μωάμεθ αποτελεί υποκίνηση μίσους κάτι που σημαίνει ότι στην Ευρώπη η κριτική για τον Μωάμεθ δεν προστατεύεται πλέον από την ελευθερία του λόγου.

Ωστόσο, αυτό που το δικαστήριο έχει κάνει πραγματικά είναι να αποκλείει τη δυνατότητα οποιασδήποτε συζήτησης στην οποία θα μπορούσαν να συμμετάσχουν διάφοροι εμπειρογνώμονες

και απλός κόσμος. Τώρα, φαίνεται ότι οι μόνες απόψεις που θα γίνουν σεβαστές στο δημόσιο διάλογο είναι εκείνες των ευσεβών Μουσουλμάνων.

Οι ανήλικοι γάμοι θεωρούνται από ορισμένες χώρες μορφή κακοποίησης παιδιών ή βιασμού βάσει νόμου, αλλά είναι αποδεκτοί από το νόμο της Σαρία και πραγματοποιούνται επίσης σε μουσουλμανικές κοινότητες στις δυτικές χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο. Μόνο αυτό είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο πρέπει να βρεθούν πλατφόρμες για να συζητήσουν το ζήτημα αντί να το κρύβουν, σαν κάτι προσβλητικό, κάτω από το χαλί.

Επιπλέον, καθώς μερικοί μουσουλμάνοι συχνά προσβάλλονται από ακόμη και μικρά θέματα σχετικά με την πίστη τους, όπως ένα παιδικό αρκουδάκι που ονομάζεται Μοχάμεντ έτσι ώστε ο όχλος να ξεχυθεί στους δρόμους για να καταδικάσουν ή και να σκοτώσουν τους “βλάσφημους” Δυτικούς πως είναι δυνατόν η Δύση να κάνει τα τραβά μάτια;

Σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο της Σαρία, δηλώσεις που ακόμη και μερικοί άνθρωποι μπορεί να θεωρούν βλάσφημες – όπως μικροί μαθητές να ονομάσουν ένα παιχνίδι -αρκουδάκι Μωάμεθ, ένα αρκετά κοινό όνομα στο Σουδάν – θα μπορούσαν να αντιμετωπίζονται ως ποινικά αδικήματα.

Το να ενοχλήσεις τους μουσουλμάνους με οτιδήποτε που εκείνοι θεωρούν προσβολή και βλασφημία μπορεί να οδηγήσει σε οτιδήποτε, από τη δημόσια επίπληξη μέχρι την απώλεια θέσης εργασίας ή και τη βία.

Αντιθέτως στη Δύση, μέσα στα κοσμικά δημοκρατικά κράτη, οι περισσότερες εκκλησίες φαίνεται να μην ενδιαφέρονται πλέον για τον έλεγχο ζητημάτων όπως η βλασφημία. Για παράδειγμα φέτος, στις 6 Οκτωβρίου, η πλειοψηφία των Ιρλανδών ψήφισε σε δημοψήφισμα για την κατάργηση του νόμου περί βλασφημίας που είχε θεσμοθετηθεί από το 1937.

Το πρόβλημα γιγαντώνεται καθώς ο 57μελης κρατικός οργανισμός ισλαμικής συνεργασίας – που αποτελείται από 56 κυρίως μουσουλμανικά κράτη συν την Παλαιστίνη – ζήτησε το 2009 να επιβληθεί διεθνής νόμος για τη βλασφημία στον ΟΗΕ.

Τα αριθμητικά στοιχεία για τους νόμους για τη βλασφημία παγκοσμίως αναφέρθηκαν πρόσφατα από το Κέντρο Έρευνας Pew στην έκθεσή του για το 2016 σχετικά με τις «Τάσεις στον παγκόσμιο περιορισμό της θρησκείας»:

Διαπιστώσαμε ότι οι νόμοι που περιορίζουν τη βλασφημία είναι συνηθισμένοι στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, όπου 18 από τις 20 χώρες (90%) ποινικοποιούν τη βλασφημία και 14 (70%) ποινικοποιούν την αποστασία. Οι νόμοι περί βλασφημίας βρίσκονται σε όλες τις περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης (στο 16% των χωρών) και της Αμερικής (29%).

Ενδεχομένως καλύτερος τρόπος έκφρασης των ανησυχιών σχετικά με τους νόμους περί βλασφημίας είναι η απαρίθμηση των 30 ισλαμικών χωρών που έχουν τέτοιους κανονισμοί, 13 από τους οποίες επιβάλλουν τη θανατική ποινή για το αδίκημα. Εδώ είναι, με αλφαβητική σειρά. Κάποιοι καταδικάζονται με ισόβια φυλάκιση.

Αφγανιστάν

Αλγερία

Μπαχρέιν

Μπρουνέι

Αίγυπτος

Ινδονησία

Ιράν

Ιράκ

Ιορδανία

Κουβέιτ

Λίβανος

Λιβύη

Μαυριτανία

Μαλαισία

Μαλδίβες

Μαρόκο

Νιγηρία

Ομάν

Πακιστάν

Παλαιστινιακά εδάφη

Κατάρ

Σαουδική Αραβία

Σενεγάλη

Σομαλία

Σουδάν

Τυνησία

Τουρκία

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ)

Δυτική Σαχάρα

Υεμένη

Με αυτή την ανησυχητική λίστα, ας εξετάσουμε τουλάχιστον μία επικίνδυνη εξέλιξη στην Ευρώπη. Περισσότερες από μία χώρες της Δύσης έχουν νομοθεσία που θα επιτρέψει την είσοδο των νόμων περί ισλαμικής βλασφημίας μέσω της πίσω πόρτας. Το 2017, ο Καναδάς πέρασε το Motion M-103, θεωρούμενο ως νόμο περί βλασφημίας της Σαρία, απαγορεύοντας την ελευθερία του λόγου για το Ισλάμ.

Είναι σημαντικό να δούμε τι συνέβη στις 25 Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους, όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε την ετυμηγορία του σε υπόθεση που αφορούσε αυστριακή γυναίκα,και το δικαίωμά της στην ελευθερία του λόγου για ένα ευαίσθητο θέμα σχετικά με τον προφήτη Μωάμεθ.

Διαβάστε εδω την υπόθεση όπως την είχε αναλύσει το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ προ μηνών.

Η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δυστυχώς, θα έχει ακόμη ευρύτερο αντίκτυπο σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο. .

Αν ήθελε κάποιος να αναφερθεί στα αρχαία αραβικά κείμενα των ιερών παραδόσεων (ahadith) στα οποία η ιστορία του γάμου και των σεξουαλικών σχέσεων του Μωάμεθ με την A’isha – κείμενα επίσημα θεωρημένα από όλους τους Σουνίτες μουσουλμάνους – θα μπορούσε κι αυτός τώρα να τεθεί σε δίκη για το ίδιο αδίκημα;

Δεν θα μπορέσει ποτέ ακαδημαϊκός ή καλά ενημερωμένος άνθρωπος στο μέλλον να πει τίποτα για τον Μωάμεθ, ή θα απαγορευτεί τώρα νομικά;

Μπορεί να υποτεθεί ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις του Μωάμεθ είναι θέματα καθαρά ιστορικού ενδιαφέροντος, αλλά σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, η σωστή ηλικία γάμου καθορίζεται όχι σύμφωνα με τα πρότυπα διεθνών οργανισμών, αλλά με τις ιερές παραδόσεις που βοηθούν στη διαμόρφωση της βάσης, παράλληλα με το Κοράνι, του νόμου της Σαρία. Σε πολλές χώρες, τα παιδιά-νύφες εξακολουθούν να είναι συνηθισμένες.

Σε ορισμένες μουσουλμανικές χώρες, όπως η Υεμένη, οι γάμοι σε νεαρή ηλικία δεν είναι ασυνήθιστοι και μπορεί να δικαιολογηθούν με βάση τις σεξουαλικές σχέσεις του Μωάμεθ με την A’isha στην ηλικία των 9.

Όπως επισημάνθηκε προηγουμένως, ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας προσπαθεί εδώ και χρόνια να πείσει το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών να υιοθετήσει ένα γενικό νόμο για τη βλασφημία που θα εμποδίσει οτιδήποτε θεωρείται από κάποιον ως κριτική σε μια μόνο πίστη – δηλαδή το Ισλάμ.

Πριν από μερικές εβδομάδες, η Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν ενημέρωσε τον ΟΗΕ για μια πρωτοβουλία για μια διεθνή εκστρατεία για την ποινικοποίηση της κριτικής του Ισλάμ.

Στον αντίποδα δεν φαίνεται να υπάρχουν σχέδια για να σταματήσουν να επικρίνουν τους Χριστιανούς ή τους Εβραίους ή τον Χριστιανισμό ή τον Ιουδαϊσμό. Εάν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταρτίσει ένα θεμέλιο για την παγκόσμια λογοκρισία, ανοίγει ο ασκός του Αιόλου.

Η κύρια απειλή για την ελευθερία του λόγου σήμερα προέρχεται από ένα συνδυασμό ριζοσπαστικής ισλαμικής λογοκρισίας και της δυτικής πολιτικής ορθότητας …

Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας των 57 κρατών μελών εργάζεται σκληρά εδώ και χρόνια για να καταστήσει το Ισλάμ τη μοναδική θρησκεία , πολιτικό σύστημα και ιδεολογία στον κόσμο που θα μπορεί να μην αμφισβητηθεί ατιμώρητα.