Ομιλία στον Ἀπόστολο της Κυριακῆς 18 Ἰουνίου 2017 (Ρωμ. β΄ 10-16)

π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.

 .«Ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως»

Δὲν ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ νὰ μὴ γνω­ρίζει ποιὸ εἶναι τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό. Ἀ­­­­­κόμη καὶ οἱ εἰδωλολάτρες, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ σημερινὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, «ἐν­δεί­κνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γρα­πτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συμμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς

συνειδήσεως»· δηλαδὴ ἔχουν στὶς καρδιές τους γραμμένο τὸ νόμο ποὺ τοὺς διαφωτίζει νὰ διακρίνουν τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό. Ὁ νόμος αὐτὸς εἶναι ἡ συν­είδηση ποὺ δίνει μαρτυρία γιὰ τὸ ἂν εἶναι σωστὴ κάθε πράξη τους.

Μᾶς δίνεται λοιπὸν ἡ ἀφορμὴ σήμερα νὰ δοῦμε τί εἶναι ἡ συνείδηση καὶ πῶς μποροῦμε νὰ τὴν καλλιεργοῦμε, ὥστε νὰ μᾶς καθοδηγεῖ σωστά.

.

1. Συνείδηση, ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ

Συνείδηση ὀνομάζεται ἡ ἔμφυτη δυνα­τότητα τοῦ ἀνθρώπου νὰ διακρίνει τὸ κα­­λὸ ἀπὸ τὸ κακὸ καὶ νὰ ἐνεργεῖ μὲ βά­­ση ἠθικοὺς κανόνες. Στὴν ­πραγματικότη­­­­τα ἡ συνείδηση εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ μέ­­σα μας. Αὐτὴ μᾶς ὑποδεικνύει τί ­πρέ­­πει νὰ κάνουμε καὶ τί νὰ ἀποφύγουμε, αὐ­­τὴ ­ἐπίσης ἐπιδοκιμάζει ἢ ἀποδοκιμάζει κάθε σκέψη, ἐπιθυμία ἢ πράξη μας.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς πληροφορεῖ ὅτι ἀπὸ τὴν ἀρχή, ὅταν ὁ Θε­ὸς δημιούργησε τὸν ἄνθρωπο, «νόμον αὐτῷ φυσικὸν ἐγκατέθηκε… καὶ αὐ­­­­­το­δίδακτον ἐποίησε τὴν γνῶσιν τῶν κα­λῶν καὶ τῶν οὐ τοιούτων» (PG 49, 131). Δηλαδὴ φύτεψε ὁ Πλάστης μας Κύριος μέσα στὴν ψυχὴ τοῦ ἀν­θρώπου ὡς νόμο φυσικὸ τὴ συνεί­δηση, κι ἔτσι ἀπὸ μόνος του πλέον ὁ ­ἄνθρωπος γνωρίζει νὰ ξεχωρίζει τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό.

Μ’ αὐτὴ τὴ συνείδηση ­συμμορφώθηκαν οἱ δίκαιοι ἄνθρωποι, ὅπως π.χ. ὁ Ἀ­­­βραάμ, ὁ Ἰσαάκ, ὁ Ἰακώβ, ποὺ ἔζησαν πρὶν ἀπὸ τὸ γραπτὸ νόμο καὶ ­εὐαρέ­στησαν στὸν Θεό. Ἐπειδὴ ὅμως μὲ τὴν προ­οδευτικὴ ἐξάπλωση τῆς ἁμαρτίας ἡ φω­νὴ τῆς συνειδήσεως διαρκῶς ἐξασθενοῦσε, «ἐδεήθημεν τοῦ γραπτοῦ νόμου, ἐδεήθημεν τῶν ἁγίων προφητῶν, ἐδεήθημεν αὐτῆς τῆς ἐπιδημίας τοῦ Δεσπότου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ ἀνακαλύψαι καὶ ἀνεγεῖραι αὐτήν» (ἀββᾶς Δωρόθεος). Χρειαστήκαμε δηλαδὴ τὸν γραπτὸ νόμο ποὺ παρέδωσε ὁ Θεὸς στὸν Μωυσῆ. Χρειαστήκαμε ἀκόμη τὸ ἀφυπνιστικὸ κήρυγμα τῶν Προφητῶν καὶ τέλος τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ ἴδιου τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ γιὰ νὰ ξαναφέρει τὴ συνείδηση στὸ φῶς καὶ νὰ τὴν ἀναστήσει.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε συνείδηση. Λειτουργεῖ ὅμως σωστά; Διότι μπορεῖ κάποιος νὰ ὑποστηρίζει ὅτι τάχα δὲν τὸν ἐλέγχει ἡ συνείδησή του, ἐνῶ διαπράττει σοβαρὰ παραπτώματα. Τότε θὰ λέγαμε ὅτι συμβαίνει κάτι παρόμοιο μὲ τὰ μάτια. Ὅταν πάσχει κάποιος ἀπὸ μυωπία ἢ κάποια ἄλλη σχετικὴ πάθηση, βλέπει θαμπὰ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ διακρίνει ὀρθὰ τὰ πράγματα. Κι ὅσο σοβαρότερη εἶναι ἡ ἀσθένειά του, τόσο πιὸ ἐπικίνδυνο εἶναι νὰ ἐμπιστεύεται τὴν ὅρασή του. Ἔτσι καὶ ἡ συνείδηση πρέπει νὰ εἶναι ὑγιὴς γιὰ νὰ καθοδηγεῖ μὲ ἀσφάλεια τὸν ἄνθρωπο. Πῶς ὅμως μποροῦμε νὰ καλλιεργοῦμε τὴ συνείδησή μας, ὥστε νὰ λειτουργεῖ σωστά;

.

2. Ἡ καλλιέργεια τῆς συνειδήσεως

Τὸ πρῶτο καὶ πολὺ σημαντικὸ γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς συνειδήσεως εἶναι νὰ μελετοῦμε τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴ διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἡ συνείδησή μας φωτίζεται γιὰ τὸ ποιὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ τί ἀποτελεῖ παράβαση τοῦ Νόμου του.

Ἐπίσης στὴν καλλιέργεια τῆς συνειδήσεως πολὺ βοηθεῖ ἡ τακτικὴ αὐτοκριτικὴ καὶ ἡ μετάνοια. Λέει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης: «Καθὼς τὰ πηγάδια ὅσο σκάβονται, τόσο καθαρότερο καὶ γλυκύτερο νερὸ βγάζουν, ἔτσι κι ἡ συνείδηση, ὅσο περισσότερο ἐξετάζεται καὶ ξεχώνεται ἀπὸ τὰ πάθη ποὺ εἶναι σκεπασμένη, τόσο καλύτερα μᾶς διδάσκει τί πρέπει νὰ κάνουμε». Ἂς ἐξετάζουμε λοιπὸν συστηματικὰ τὸν ἑαυτὸ μας κι ἂς καταφεύγουμε μὲ μετάνοια καὶ συντριβὴ στὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, ὅ­­­που λαμβά­νουμε ὄχι μόνο τὴν ­ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν, ἀλλὰ καὶ κατάλληλες συμ­­βουλές ἀ­­­πὸ τὸν ἱερέα – Πνευματικό, ὁ ὁποῖος κατ’ ἐξοχὴν μᾶς βοηθεῖ νὰ ­διακρί­­νουμε τὶ εἶναι σωστὸ καὶ ὠφέλιμο γιὰ τὴ ζωή μας.

Καὶ κάτι τελευταῖο: Ἂς ἀγωνιζόμαστε ὥστε νὰ μὴν παραβαίνουμε τὶς ὑποδείξεις τῆς συνειδήσεώς μας, ἀκόμη καὶ σ’ αὐτὰ ποὺ θεωροῦμε μικρὰ κι ἀσήμαντα. Γιατί, ὅπως λέει ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος, ἀπὸ τὰ μικρὰ αὐτὰ καὶ ἀσήμαντα φτάνουμε νὰ καταφρονοῦμε καὶ τὰ μεγάλα.

❁ ❁ ❁

Ἡ συνείδηση! Ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ ποὺ ἀντηχεῖ στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας. Ἂς καθαρίζουμε τὸ ἐσωτερικό μας γιὰ νὰ ἀ­­­­κοῦμε κρυστάλλινη τὴ φωνή της, κι ἂς ἀγωνιζόμαστε νὰ ­συμμορφώνουμε τὴ ζωή μας πρὸς τὶς ὑποδείξεις της. Νὰ ­ζητοῦμε δὲ καὶ τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου ­Πνεύ­­­μα­­τος διὰ τῶν ἱερῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκ­κλη­σίας μας, ὥστε ἡ συνείδησή μας νὰ φωτίζεται καὶ νὰ ἁγιάζεται, γιὰ νὰ μᾶς καθοδηγεῖ ὀρθὰ στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας.