Κήρυγμα στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής 7-8-2016: Και σήμερα γίνονται θαύματα.

 π.Α.Σ.Ε.Ι.Π.

Ζ΄ Ματθαίου: Ματθ. θ΄ 27-35

 «Καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραὴλ»

       Μιὰ σειρὰ ἀπὸ ἀλλεπάλληλα θαύματα τοῦ Κυρίου μᾶς παρουσιάζει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Ἡ θεραπεία τῶν δύο τυφλῶν, τοῦ δαιμονισμένου κωφοῦ ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἀκόμη ἀσθενῶν

προκαλοῦσαν αὐθόρμητα τὸν θαυμασμὸ τοῦ λαοῦ, ποὺ ὁμολογοῦσε «ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ», δηλαδή, ποτὲ στὴν ἱστορία τοῦ Ἰσραὴλ δὲν ξανά­γιναν τέτοια θαύματα.

   Μὲ ἀφορμὴ λοιπὸν αὐτὴ τὴν ἐντυπωσιακὴ διαπίστωση τοῦ ἰουδαϊκοῦ λαοῦ ἂς δοῦμε γιατί τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου προκαλοῦσαν τόσο μεγάλο θαυμασμὸ καὶ κατὰ πόσο εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπαναληφθοῦν παρόμοια θαύματα καὶ στὴ δική μας ζωή.

1. ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

   Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, ὁ ὁποῖος ἀπολάμβανε τὴν ἰδιαίτερη εὔνοια καὶ προστασία τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὴ διάρκεια τῆς μακραίωνης ἱστορίας του εἶχε ­ζή­σει πολλὰ καὶ ἐκπληκτικὰ θαύματα.­ Ὅμως τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἦταν κάτι τὸ ἐντελῶς διαφορετικὸ καὶ πρω­τόγνω­ρο.

   Πρῶτον, διότι τὰ ἐπιτελοῦσε αὐτεξουσίως. Μὲ τὴ θεϊκή του δύναμη. Ἕνα ἁπλὸ ἄγγιγμα ἢ καὶ μόνο ὁ θεϊκός του λόγος ἀρκοῦσε γιὰ νὰ γίνει τὸ θαῦμα. Ἀντιθέτως τὰ θαύματα ποὺ πραγματοποι­οῦ­σαν οἱ δίκαιοι ἢ οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης δὲν μποροῦσαν νὰ γίνουν, ἂν οἱ ἴ­­­διοι δὲν ἐπικαλοῦνταν μὲ θερμὴ προσ­ευχὴ τὴν ἐπέμβαση τῆς θείας δυνάμεως. 

   Ἔπειτα, τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου εἶναι ποικίλα καὶ μοναδικὰ ὡς πρὸς τὴ φύση τους. Οἱ θαυμαστὲς ἐπεμβάσεις στὴ φύ­ση, οἱ θεραπεῖες κάθε εἴδους ἀσθένειας, οἱ ἀναστάσεις νεκρῶν καὶ γενικὰ ὅλα τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου ἀποτελοῦν πρωτόγνωρα καὶ μοναδικὰ φαινόμενα. Ποιὸς ἄλ­­­λος θεράπευσε ἐκ γενετῆς τυφλὸ ἢ ἀ­­νέ­στησε τετραήμερο νεκρό, ὅπως ­συνέβη μὲ τὸν Λάζαρο;

   Εἶναι ἀναρίθμητα τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου. Διότι ἐκτὸς ἀπὸ αὐτά, τὰ ὁποῖα μᾶς περιγράφουν μὲ λεπτομέρειες οἱ ­ἱεροὶ Εὐ­αγγελιστές, ὑπάρχουν καὶ πολλὰ ἄλλα τὰ ὁποῖα ἀναφέρουν μὲ γενικὲς ­ἐκφράσεις: «Καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κα­κῶς ἔχοντας... καὶ ἐθεράπευσεν αὐ­τούς» (Ματθ. δ΄ 24).

2. ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

   Πολλὲς φορὲς ὅμως δημιουργεῖται μέ­σα μας τὸ ἐρώτημα: Ἄραγε σήμερα γίνον­ται θαύματα ὅπως καὶ τότε; Μπορεῖ ὁ Θε­ὸς νὰ κάνει θαῦμα καὶ στὴ δική μας ζωή;

   Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴν ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ὁ Ὁποῖος ὄχι μόνο δὲν περιόρισε τὰ θαύματα στὸν καιρὸ τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας του, ἀλλὰ ὑποσχέθηκε πολὺ περισσότερα στοὺς πιστοὺς μαθητές του κάθε ἐποχῆς. Εἶπε: «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ἰω. ιδ΄ 12). Δηλαδή, ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει σ’ ἐμένα θὰ μπορεῖ νὰ ἐπιτελεῖ θαύματα σὰν τὰ δικά μου ἀλλὰ καὶ μεγαλύτερα ἀκόμη! 

   Αὐτὴ τὴν πραγματικότητα ζοῦμε στὴν Ἐκκλησία 2.000 χρόνια τώρα. Αὐτὸ ἀποδεικνύουν τὰ ἀναρίθμητα θαύματα ποὺ ἀναφέρονται στὴ ζωὴ τῶν ­Ἁγίων. Αὐτὸ ἐπιβεβαιώνει καὶ ἡ προσωπικὴ πείρα τοῦ κάθε πιστοῦ. Χάρη στὶς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων καὶ ἰδιαιτέρως τῆς Ὑπερευλογημέ­νης Θεοτόκου, ὁ πανάγαθος Θεὸς συν­ε­­χίζει νὰ μᾶς εὐεργετεῖ μὲ θαύματα ποι­­κι­­­λοτρόπως. Πόσες φορὲς ἀλήθεια ­στε­κόμαστε ἐκ­­­­­στατικοὶ μπροστὰ στὶς θαυμαστὲς ἐ­­πεμ­­­βά­­σεις τῆς θείας ­Προνοίας στὴ ζωή μας!

   Καὶ σήμερα λοιπὸν ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ κάνει θαύματα. Ἀρκεῖ ἐμεῖς νὰ μὴν Τὸν «ἐμποδίζουμε»... Διότι ἐκεῖνο ποὺ στέκεται ἐμπόδιο στὴ θαυματουργικὴ ἐπέμβαση τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ ἀπιστία μας. Ὁ ἅγιος εὐαγγελιστὴς Μάρκος ἀναφέρει χαρα­κτηριστικὰ ὅτι ἦταν τόσο μεγάλη ἡ ἀπιστία τῶν συμπατριωτῶν τοῦ Κυρίου, δηλα­δὴ τῶν Ναζαρηνῶν, ὥστε ὁ Κύριος «οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι» (Μάρκ. ς΄ 5). Τὸν ­ἐμπόδιζε ἡ ἀπιστία τους, καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἐλάχιστα ἦταν τὰ θαύματα ποὺ ἔκανε στὴ Ναζαρέτ. Συνεπῶς γιὰ νὰ γίνει τὸ θαῦμα χρειάζεται πίστη. Πίστη στὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Τὸν παντοδύναμο Θεό.

   Ὁ Κύριος δὲν ἐπιτελοῦσε τὰ θαύματα γιὰ νὰ κάνει τοὺς ἀνθρώπους νὰ πιστέψουν. Τὰ θαύματα τὰ ἔκανε ἐφόσον αὐ­τοὶ πίστευαν. Καὶ ὁ λόγος ἦταν ὅτι δὲν ἤ­­­θελε μιὰ πίστη ἐπιβεβλημένη ἀπὸ τὸ θαῦ­μα. Ἤθελε νὰ Τὸν ἀποδέχονται, νὰ Τὸν πιστεύουν, νὰ Τὸν ἀγαποῦν ἐλεύθερα. Αὐ­τὸ ζητᾶ καὶ ἀπὸ τὸν καθένα μας. Νὰ Τὸν πιστεύουμε, νὰ Τὸν ἀγαποῦμε καὶ νὰ ζοῦ­­­με ὅπως ὁρίζει Ἐκεῖνος. Μὲ ­συνειδητὴ ­συμ­μετοχὴ στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ στὰ ἱερὰ Μυστήρια. Τότε θὰ ἑλκύουμε πλού­σια τὴ Χάρη του. Τότε δὲν θὰ ἔχουμε ἀνά­γκη ἀπὸ θαύματα γιὰ νὰ πιστέψουμε. Διότι ἡ ζωή μας ἑνωμένη μαζί του θὰ εἶναι ἕνα θαῦμα!