Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015


Περίπτωση Κουράκη: ΒΑΟ, ΓΑΟ, ΔΑΟ…

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου

«Τ. Κουράκης: Να φορολογηθούν οι Χριστιανοί για τη μισθοδοσία των ιερέων…». Μετά την «βαρυσήμαντη αυτή δήλωση» και στρέφοντας την προσοχή μου σε αυτόν τον τύπο του ΣΥΡΙΖΑ, αναρωτήθηκα – μαζί με πολλούς άλλους συμπατριώτες μου υποθέτω – ποιος να είναι ο 65χρονος αυτός επαγγελματίας πολιτικός, με την αλογοουρά και την χαρακτηριστική επίμονη άρνησή του, να αποδεχθεί την ηλικία του.

Υπέθεσα ταυτόχρονα πως το καλύτερο εργαλείο για να αναγνώσει κανείς σύγχρονα φαινόμενα, όπως ο… Κουράκης, είναι η σημειολογία. Ένα φιλοσοφικοεπιστημονικό εργαλείο, το οποίο χειρίζονται άριστα δύο κορυφαίοι διανοούμενοι: Ο Ουμπέρτο Έκο και ο Νοάμ Τσόμσκυ.

Κατ’ αρχήν, προσέτρεξα στο βιογραφικό του, όπως αυτό καταγράφεται στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Για να δούμε λοιπόν ποιος είναι ο Κουράκης:

·  Εξήντα πέντε χρονών σήμερα, αναπληρωτής διδάκτωρ στο ΑΠΘ.
·  Επαγγελματίας πολιτικός, Από τη μεταπολίτευση συμμετέχει ενεργά στο ΚΚΕ και στη συνέχεια στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και στον ΣΥΡΙΖΑ.
·  Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο, η πολιτική του δράση, περιορίζεται στον συνδικαλισμό, σε 300… διαλέξεις, αλλά και στον «αγώνα του κατά της ξενοφοβίας και του ρατσισμού».
·  Για την περίοδο της δικτατορίας, κατά την οποία ήταν ενήλικας, δεν λέει τίποτε. Μούγκα...

Τίποτε άλλο σημαντικό ή άξιο λόγου στο βιογραφικό του επαγγελματία πολιτικού που προτείνει να «πληρώνουν οι Χριστιανοί φόρους για την πίστη τους». Περίπου το ίδιο με το βιογραφικό του αρχηγού του, όπου ως οι σπουδαιότερες «αντιστασιακές δράσεις» του Τσίπρα, αναφέρονται οι καταλήψεις σχολείων και τα 15μελή στα οποία συμμετείχε.

Παρακολούθησα – με μεγάλη δόση υπομονής ομολογουμένως – και μερικές του παρουσίες στο youtube. Με τη βοήθεια της σημειολογίας των Τσόμσκυ και Έκο, κατέληξα στα εξής συμπεράσματα:

·  Για την εμφάνισή του: Κλασσικός τύπος με κόμπλεξ κατωτερότητας, ο οποίος αρνείται να αποδεχθεί την ηλικία του. Φτιάχνει αλογοουρά τα μαλλιά του, ντύνεται «επιμελώς ατημέλητα» (υποθέτω και designάτα/ακριβά), γενικώς έχει εμφάνιση «γιαλαντζί επαναστάτη», που ξέμεινε από άλλες εποχές, ως καρικατούρα σε θέατρο σκιών. Προφανώς αν είχε φαλάκρα θα έφερνε μαλλιά από το σβέρκο του για να την καλύψει, ή θα χρησιμοποιούσε καρά-μπογιά, για να φαίνεται νεώτερος.

·  Για τη συνολική του παρουσία: Πάντα προκλητικός, υπερβολικός στις τοποθετήσεις του αλλά και ανόητα απόλυτος, ξεχωρίζει αυτούς που έχει απέναντί του, σε «δικούς του και μιάσματα» (εμποτισμένος δηλαδή με το μολυσματικό μικρόβιο του φασισμού). (σ.σ. Η περίεργη αίσθηση την οποία απεκόμισα, πως είναι μια παραλλαγή του Κασιδιάρη, με μαλλιά όμως και αλογοουρά, μου ήταν ιδιαίτερα έντονη, σε όλες τις εμφανίσεις του. Μια αίσθηση που ξεκινούσε από τη σκέψη πως «τούτος ο άνθρωπος είναι θρασύδειλος, άρα αρέσκεται στη εκ του ασφαλούς χρήση βίας» και κατέληγε στο ότι, όπως και ο Κασιδιάρης, «αν διαφωνήσει κάποιος μαζί του, θα τον πλακώσει στις σφαλιάρες και στις γροθιές»). 

·  Για την πολιτική του συγκρότηση: Αόριστος και ελευθεριακός «αριστερός» λόγος, καμία συγκροτημένη πολιτική πρόταση, ένα διαρκές «νάχουμε να λέμε», κάτι σαν το παρακάτω ποίημα ΒΑΟ, ΓΑΟ, ΔΑΟ, του αυτόχειρα ποιητή Λαπαθιώτη:

Ζινώντας αποβίδονο σαβίνι κι
απονιβώντας ερομιδαλιό,
κουμάνισα το βίρο τού λαβίνι
με σάβαλο γιδένι τού θαλιό.

Κι ανέδοντας έν' άκονο λαβίνι
που ραδαγοπαλούσε τον αλιό
σινέρωσα τον άβο τού ραβίνι,
σ' έν' άφαρο δαμένικο ραλιό.

Σούβεροδα στ' αλίκοπα σουνέκια·
μεσ' στ' άλινα που δεν εσιβονεί
βαρίλωσα σ' ακίμορα κουνέκια.

Και λαδαμποσαλώντας την ονή,
καράμπωσα το βούλινο διράνι,
σαν άλιφο τουνέσι που κιράνει...

·  Και τέλος, για τη μεθοδολογία του: Και πάλι δεν πρωτοτυπεί. Τον έχουν ξεπεράσει ήδη, η Κιτσοπούλου, ο Τατσόπουλος, ο Βερέμης, οι Pussy Riots, ο Κούλογλου, ο Παπαχελάς, ο Τρεμόπουλος, ο Βοσκόπουλος κλπ φρούτα της παγκόσμιας (φασιστικής) νέας τάξης πραγμάτων. Με γνώμονα πάντα το γνωστό μοτίβο: Λέγε ελεύθερα και ότι «γουστάρεις», κατά των Χριστιανών, της πίστης και των συμβόλων τους. Δεν θα σε πειράξει κανείς. Ούτε κουβέντα όμως για το Ισλάμ και τον Εβραϊσμό. Εκεί κάνει τζίζ…

Και για κλείσιμο και σε αυτή την αναφορά, μια φράση την οποία θα του την έλεγε στα σίγουρα η αείμνηστη Μαλβίνα Κάραλη:  Έξω.... απ’ την παράγκα. 

Υ.Γ. Πολύ θα ήθελα να ανταμώσω με έναν ψηφοφόρο του, να μου λύσει μιαν απορία: Με τι κριτήρια ψηφίζεις τον Κουράκη αδελφέ μου Έλληνα. Για πες μου σε παρακαλώ…

Πατριωτικό Μέτωπο
Πολιτικό Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας
Συνδεδεμένο Μέλος της Ευρασιατικής Ένωσης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου