Οι μελλοθάνατοι τουρίστες. Εκτός ορίων η ευθανασία στην Ελβετία
Η Ελβετία αποτελεί πλέον τη χώρα-πόλο έλξης για τους ασθενείς που αποφασίζουν να δώσουν τέλος στη ζωή τους: συνολικά 172 άνθρωποι επέλεξαν να ταξιδεύσουν στην Ελβετία το έτος 2012 για να υποβληθούν σε ευθανασία, αριθμός που είναι διπλάσιος από αυτόν του έτους 2009.
Η ευθανασία αποτελεί μία πρακτική που είναι απαγορευμένη σε αρκετές χώρες. Η πλειονότητα των «τουριστών που επιθυμούν να τερματίσουν τη ζωή τους» ταξιδεύοντας στην Ελβετία ήταν γερμανικής και βρετανικής εθνικότητας, με τις πιο συχνές αιτίες να αποτελούν οι νευρολογικές παθήσεις όπως η παράλυση, η νόσος του κινητικού νευρώνα, η Νόσος του Parkinson και η πολλαπλή σκλήρυνση.
Στη χώρα της Ελβετίας υπάρχουν τέσσερις οργανώσεις που «υπερασπίζουν το δικαίωμα των ασθενών στον θάνατο» επιτρέποντας στους επισκέπτες έτερων εθνικοτήτων να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες τους, σύμφωνα με μελέτη που αναρτήθηκε διαδικτυακά στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Medical Ethics.
Τα στοιχεία έδειξαν ότι 611 άνθρωποι από 31 χώρες ταξίδευσαν στην Ελβετία για να υποβληθούν σε ευθανασία στη χρονική διάρκεια μεταξύ του 2008 και του 2012. Το ηλικιακό εύρος κυμαινόταν από 23 έως 97 έτη, ενώ η μέση ηλικία ήταν τα 69 έτη, με το 60 τοις εκατό να αποτελούν γυναίκες.
Οι περισσότεροι από τους θανάτους προκλήθηκαν από το φάρμακο πεντοβεροναλικό νάτριο (Sodium Pentobarbital), γνωστό και ως το «χάπι της γαλήνης».
Σύμφωνα με τη μελέτη, λίγες χώρες ρυθμίζουν το νομικό πλαίσιο της διαδικασίας της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ή ευθανασίας «και σε πολλές εξ αυτών μπορεί να αποτελεί ποινικό αδίκημα ή βοήθεια προς έναν ασθενή για τον τερματισμό της ζωής του, ακόμη και εάν οι ασθενείς υποφέρουν από ανυπόφορους ή ανίατους πόνους», σημειώνουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Πάντως, στην Ελβετία, η ευθανασία δεν ρυθμίζεται από ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο. Πέρυσι, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κάλεσε τη χώρα να αποσαφηνίσει τις κατευθυντήριες γραμμές για την πραγματοποίηση της πρακτικής έπειτα από την υπόθεση μίας ογδοντάχρονης που ήθελε να τερματίσει τη ζωή της αλλά απέτυχε να πείσει τους ιατρούς να την «βοηθήσουν», δοθείσης της μη σοβαρής φύσης της ασθένειάς της.
Είναι σαφές ότι οι συγγραφείς της μελέτης είναι εξαιρετικά αντιφατικοί όταν αναφέρουν στην ίδια φράση την «βοήθεια προς τους ασθενείς που επιθυμούν να τερματίσουν τη ζωή τους». Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε να κάνουμε με ιατρική «βοήθεια»…
pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου